به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، در مقابل کمک هزینه‌های بهزیستی هم به قدری نیست که پاسخگوی هزینه‌های بسیار باشد. این درحالی است که براساس ماده ۲۷ قانون حمایت از معلولان، دولت مکلف است که کمک هزینه معیشت افراد دارای معلولیت بسیار شدید و یا شدید فاقد شغل و درآمد را به میزان حداقل دستمزد سالانه تعیین و اعتبارات لازم را در قوانین بودجه سنواتی کشور منظور کند اما این اتفاق نیفتاده است.
بیشتر بخوانید
تجمع معلولان مقابل نهاد ریاست جمهوری
یکی از معلولان آسیب دیده نخاعی در گفت‌وگو با ایسکانیوز در این خصوص گفت: به دلیل آسیب نخاعی شدید باید از لوازم بهداشتی مثل سوند و پوشک استفاده کنم. امروز که همسرم برای تهیه سوند به بازار رفت، متوجه شد که هر سوند که پیش از این هر عدد ۱۳ هزار تومان بود، یکباره ۲۷ هزار تومان شده است. هر روز سه تا چهار عدد سوند مورد استفاده قرار می‌گیرد. کیسه سوند هم دو روز یک بار باید تعویض شود. گرانی و کمبود باعث می‌شود که معلولان سوند را بشویند و چند بار استفاده کنند و این کار منجر به عفونت اداری در آن‌ها می‌شود.
علی همت محمودنژاد مدیرعامل جامعه معلولان کشور هم چندی پیش از افزایش چندین برابری قیمت دارو، تجهیزات پزشکی، وسایل شخصی و بهداشتی و کمک‌حرکتی معلولان، خبر داد و گفت: قیمت سمعک و ویلچر چندین برابر شده است و پروتزهای مصنوعی نیز افزایش قیمت بسیار زیادی داشته‌اند.
وی افزود: هفت سال پیش یک بسته پوشک بهداشتی بزرگسالان ۱۸هزار تومان بود، اما الان به ۳۰۰هزار تومان رسیده است. در همان زمان حق مواد بهداشتی یک فرد معلول ۲۰۰هزار تومان بود که با آن می‌توانستیم نزدیک به ۱۰ تا ۱۱ بسته پوشک بخریم، اما الان این مبلغ ۶۰۰هزار تومان است که با این مبلغ تنها دو بسته پوشک بهداشتی می‌توان خریداری کرد.
بنا به گفته محمودنژاد یک مقایسه ساده به‌راحتی نشان می‌دهد با وجود اینکه هزینه مواد بهداشتی از ۲۰۰هزار تومان به ۶۰۰هزار تومان افزایش پیدا کرده اما قدرت خرید بسیار کمتر شده و نه تنها هیچ کارآمدی در زندگی معلولان ندارد بلکه موجب شده بهداشت افراد دارای معلولیت با گرانی اقلام موردنیازی مثل سوند، پانسمان و... به خطر بیفتد.
چندی پیش هم معلولان در اعتراض به وضعیت معیشت و اجرا نشدن قانون تجمعی برگزار کردند. بهروز مروتی فعال حوزه معلولان در این باره به ایسکانیوز گفت: یکی از دلایلی که برای اجرا نشدن ماده ۲۷ قانون حمایت از معلولان از سوی نهادهای ذی‌ربط مطرح می‌شود، کمبود بودجه است و به همین واسطه ما مقابل نهاد ریاست جمهوری تجمع کردیم تا در لایحه بودجه جدید، این موضوع را لحاظ کنند.
وی ادامه داد: سال گذشته ردیف بودجه‌ای برای اجرای قانون حمایت از معلولان اختصاص پیدا کرد اما مبلغ کمی بود و تاثیر چندانی در اجرای قانون نداشت. برای مثال برای اجرای ماده ۲۷ قانون، بودجه‌ای در حدود ۴۰ هزار میلیارد تومان نیاز بود اما تنها ۲ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان اختصاص پیدا کرد.
به گزارش ایسکانیوز، آسیب نخاعی در دسته معلولیت‌های شدید قرار می‌گیرد و این افراد نمی‌توانند شغل و درآمدی داشته باشند و اگر خانواده هم متمول نباشد، چشم امیدی به قانون و نهادهای حمایتی دارند. براساس ماده ۲۷ قانون حمایت از معلولان، دولت مکلف است که کمک هزینه معیشت افراد دارای معلولیت بسیار شدید و یا شدید فاقد شغل و درآمد را به میزان حداقل دستمزد سالانه تعیین و اعتبارات لازم را در قوانین بودجه سنواتی کشور منظور کند اما نه تنها این قانون اجرا نمی‌شود بلکه با افزایش هزینه لوازم بهداشتی، فشارهای اقتصادی وارد بر این قشر از جامعه دوچندان می‌شود.
افزایش هزینه لوازم بهداشتی تبعات بسیاری برای سلامتی این افراد دارد. گاهی مجبور می‌شوند که از کالایی یک بار مصرف، چندین بار استفاده کنند که آن‌ها را در معرض ابتلا به انواع عفونت‌ها قرار می‌دهد. یا برخی معلولان یک پوشک را زمان طولانی استفاده می‌کنند که این کار منجر به ابتلای آن‌ها به انگل می‌شود. عمل به قانون و کنترل هزینه‌ها خواسته کوچک معلولان آسیب دیده نخاعی است که از سوی مسئولان نادیده گرفته می‌شود.
انتهای پیام /
نظر شما