به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، بنا به گفته میرسامان پیشوایی رئیس سازمان ملی بهره‌وری کشور، میزان تولید ناخالص بخش کشاورزی سال گذشته ۱۲۵ میلیون تن بود که ۲۵ درصد این میزان یعنی حدود ۳۰ میلیون تن به‌عنوان ضایعات دور ریخته می‌شود.
بیشتر بخوانید
از خاک غافل شویم، امنیت غذایی را به خطر می‌اندازیم
نکته مهم در دورریز این میزان بالا از محصولات کشاورزی، توجه به آب مصرف‌شده برای آن است. مقدار آب مصرف‌شده برای حجم محصولات کشاورزی که سالانه دور ریخته می‌شود، ۹ میلیارد مترمکعب است.
بنا بر اعلام رئیس وقت این سازمان، با این میزان اتلاف محصول می‌توان ۱۶ میلیون نفر، معادل جمعیت کشورهای کوچک خلیج‌فارس را سیر کرد که نشان از مقدار بالای ضایعات محصولات کشاورزی و غذایی در ایران دارد.
غلامرضا نوری وزیر جهاد کشاورزی هم در اولین همایش اخلاق در کشاورزی و غذا گفت: حدود یک سوم محصولات کشاورزی بدلیل دورریز و ضایعات بدست مصرف کننده نهایی نمی‌رسد، درحالی که با رعایت اخلاق می‌توان بخشی از ضایعات و دورریز را کاهش داد و ناچارا باید بتوانیم فرهنگ مصرف درست را بر مبنای اخلاق طی کنیم.
به گفته وی، بنابر آمار، یک سوم شکر و ۹۰ درصد روغن مورد نیاز از طریق واردات تامین می‌شود که با نگاهی به الگوی مصرف می‌بینیم که به طور متوسط ۱.۵ برابر سند ملی امنیت غذایی این ۲ قلم در کشور ما مصرف می‌شود که این موضوع منجر به هزینه‌های اضافی تهیه ارز برای واردات می‌شود و از طرفی هزینه‌های بالایی را به خانوار متقبل می‌کند.
نوری ادامه داد: مصرف روغن و شکر بیش از نیاز، آثاری همچون تشدید بیماری‌های قلبی و عروقی و دیابت به عنوان پرهزینه‌ترین هزینه درمانی خانوار را بدنبال دارد، درحالیکه با رعایت اخلاق می‌توان مصرف را استاندارد کرد. همین موضوع برای منابع آب و خاک هم قابل تعمیم است.
بهمن ایزدی کویرشناس و فعال محیط زیست در گفت‌و گو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز در پاسخ به این سوال که تبعات دورریز سالانه ۳۰ میلیون تن محصولات کشاورزی برای کشور چیست، گفت: بخش کشاورزی بیش از ۹۰ درصد از منابع آبی را مصرف می‌کند و اگر امروز دچار ورشکستگی خاک و آب شده‌ایم به واسطه برنامه‌های لجام‌گسیخته در حوزه کشاورزی است. متاسفانه در کشاورزی امروز هیچ نگاه هوشمندانه‌ای برای حفظ منابع آب و خاک وجود ندارد.
وی افزود: اگر امروز در استان‌های مختلف کشور از تهران گرفته تا جنوب کشور با پدیده فرونشست و ایجاد فروچاله‌های متعدد رو به رو هستیم، به دلیل مصرف بی‌رویه آب و کشاورزی غیراصولی است. متاسفانه ملاحظات محیط‌زیستی در برنامه‌های کشاورزی لحاظ نشده است.
کویرشناس با بیان اینکه وزارت کشاورزی با بی‌برنامگی ضربات مهلکی به منابع آبی و خاکی کشور زده است، گفت: بخش کشاورزی علاوه بر مصرف آب بسیار برای تولید محصولات، در بخش بسته‌بندی، جا به جایی و توزیع و برداشت محصول ملاحظات محیط‌زیستی را رعایت نمی‌کند؛ یعنی حتی از محصول تولیدی هم به درستی محافظت نمی‌شود و این موضوع خود نوعی هدر دادن آب است.
فعال محیط زیست توضیح داد: ما هیچ گاه نخواستیم ارزش‌های حیاتی که سلامت زیستی ما به آن وابسته است را حفظ کنیم. همه چیز در بخش کشاورزی رنگ و لعاب روزمرگی دارد و نگاه بلندمدتی به حفظ منابع وجود ندارد.
کویرشناس معتقد است که این موضوع ناشی از خلاهای قانونی و ضعف نظارتی است که هرکسی می‌تواند در هر منطقه‌ای هرکشتی که دوست دارد را انجام دهد. وی در این باره توضیح داد: وزارت کشاورزی باید بحران به وجود آمده را مدیریت کرده و ویژگی‌های خاک و آب را شناسایی کرده و براین اساس نوع کشت و میزان آن را برای هر منطقه مشخص کند اما مشخص نیست که این وزارت‌خانه برچه اساس کشاورزی را مدیریت می‌کند؟ این وزارت‌خانه حتی با آوردن محصولات تراریخته حیات ژنتیکی گیاهی ما را از بین می‌برد.
به گزارش ایسکانیوز کاهش ضایعات باید در سراسر زنجیره تأمین کالاها از تولید، انبارداری، توزیع و مصرف را شامل شود. بنابراین هدایت سرمایه‌گذاری‌ها و توان سیاستگذاری کشور به سمت تدوین الگوی کاهش ضایعات می‌تواند سیاست راهبردی موفق‌تری بوده و در زمان کوتاه‌تر نتایج بهتری از آن کسب کرد .
در مجموع باید فرهنگسازی در کنار استفاده از فناوری‌های نوین قرار گیرد تا در تمام مسیر زنجیره، از دورریز محصولات غذایی جلوگیری شود و صرفا انگشت اتهام را به سمت نهادهای مسئول، کشاورز و مصرف‌کننده نگیریم و در عزمی ملی برای امنیت غذایی تلاش کنیم.
انتهای پیام /
نظر شما