به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، ظهر روز گذشته، حادثه واژگونی یک دستگاه اتوبوس مسافربری منجر به کشته شدن هفت سرباز جوان شد. علت حادثه، انحراف اتوبوس از مسیر خود بود که پس از برخورد با گاردریل به عمق دره‌ای عمیق سقوط کرد.
به همین راحتی هفت خانواده داغدار تازه جوان خود شدند و چند روزی هم این خبر تیتر اخبار رسانه‌ها خواهد بود و بعد فراموش می‌شوند. کماینکه در حافظه تاریخی ما حوادثی این چنین بسیار است.
روز جمعه (۹ آذر ماه) سرویس کارگران معدن سنگ آهن در سیرجان واژگون شد و جان ۲ کارگر را گرفت و ۶ کارگر دیگر هم مصدوم شدند. طبق گزارش‌های اولیه، این حادثه در نتیجه نقص فنی اتوبوس و خرابی آسفالت جاده اتفاق افتاد.
صبح ۱۳ آذر در جاده ایزدخواست به سمت آباده در شمال استان فارس هم ۱۴ نفر در پی تصادف اتوبوس با تریلی مصدوم شدند. علت این حادثه خواب‌آلودگی راننده عنوان شد.
شامگاه دوشنبه، ۲۱ آبان ۱۴۰۳، در مسیر قروه به سنقر در استان کردستان و در نزدیکی روستای صندوق‌آباد هم یک دستگاه اتوبوس اسکانیا که ۴۲ زائر را از ایلام به مقصد زنجان جابه‌جا می‌کرد، به دلیل تخطی از سرعت مطمئنه و شرایط بارانی و لغزنده بودن جاده از مسیر خارج شده، با گاردریل برخورد کرده، غلط زده و پس از طی ۱۰۰ متر، با کنده شدن سقف، متوقف شد. در این سانحه تلخ، ۴ زائر جان خود را از دست دادند و ۳۸ نفر دیگر مجروح شدند .
چند روز قبل از آن هم اتوبوس مسافربری که از بوشهر به سمت مشهد حرکت می‌کرد در ۱۴۰ کیلومتری محور یزد به طبس واژگون شد که این حادثه ۱۰ کشته و ۴۱ مصدوم بر جای گذاشته است و بیشتر مسافران زن و کودک بودند. سرهنگ"رحیم حاجی ده آبادی"رییس پلیس راه استان یزد علت حادثه را عدم توجه به جلو راننده اسکانیا اعلام کرد.
این‌ها تنها حوادث ۲ ماه اخیر بودند و آماری از تصادفات یک سال اتوبوس‌ها وجود ندارد اما همین که در ۲ این تعداد اتوبوس دچار سانحه می‌شوند، از واقعیت دردناک ماجرا پرده برمی‌دارد.
عمده دلیل تصادف اتوبوس‌ها چیست و کدام نهاد و ارگان باید پای کار بیایند تا ارزان‌ترین وسیله سفر جاده‌ای برای مردم، بلای جانشان نشود.
سری به ترمینال جنوب زدیم تا با راننده‌ها در این باره صحبت کنیم. مشکلات متعددی را مطرح می‌کردند و حتی برخلاف انتظارمان از اعتیاد برخی راننده‌ها هم صحبت‌هایی شنیدیم اما اکثریت قریب به اتفاقشان معتقد بودند که مشکلاتی که در جاده‌ها وجود دارد باعث انحراف راننده از مسیر خود می‌شود.
یکی از راننده‌ها می‌گفت: آسفالت جاده‌ها مشکلات بسیاری دارد و بارها شده که لاستیک ترکیده یا رینگ شکسته است. دلیل بیشتر تصادفات هم همین موضوع است. وقتی هر بار در چاله افتادن، هزینه بالایی روی دست راننده می‌گذارد، راننده هم تغییر مسیر می‌دهد که در دست انداز نیفتد و همین باعث حادثه می‌شود.
راننده دیگری هم از کیفیت پایین قطعات و هزینه بسیار آن‌ها گلایه داشت و گفت: لاستیک‌ها چینی درجه ۲ هستند و بارها ترکیده و دچار مشکل شده‌ایم. لاستیک اروپایی و به طور کلی تجهیزات با کیفیت هزینه بالایی دارند. مشکل دیگر هم این است که جاده‌ها باریک هستند و در زمان پیک مسافر و شلوغی جاده، همین موضوع عامل تصادف می‌شود. دستگاه‌های کنترل سرعت هم در مواقع بسیاری خراب هستند.
برخی راننده‌ها هم خستگی را عامل این حوادث می‌دانند. یکی از راننده‌ها با گلایه از فشار آوردن مسئول تنظیم شیفت به راننده‌ها توضیح داد: عمده مشکل خستگی و خواب‌آلودگی است. راننده خسته از یک مسیر باز می‌گردد اما مجبور می‌شود که مجدد با نهایت ۲ ساعت استراحت، در مسیر دیگری رانندگی کند. کمبود کارگر و راننده و متناسب نبودن تعداد راننده‌ها با تقاضا برای سفر، باعث می‌شود که ترمینال شیفت‌های متعددی به یک راننده بدهد. پلیس راه و نهادهای نظارتی باید نظارت دقیق‌تری به ساعت‌هایی که راننده‌ها ثبت می‌کنند، داشته باشند.
به گزارش ایسکانیوز، پلیس راه بارها عنوان کرده که عمده تصادفات ناشی از خستگی راننده است اما چرا پژوهشی درباره دلیل این خستگی انجام نشده تا ریشه‌های آن مشخص شود؟ در مورد رانندگان خودرو شخصی موضوع فرهنگسازی مطرح است اما راننده اتوبوس قابل کنترل است و پلیس راه می‌تواند با نظارت بر تنظیم شیفت‌ها و اعمال برخی سختگیری‌ها از بروز حادثه جلوگیری کند. از طرفی مقصر دانستن راننده در همه حوادث بی‌توجهی به مشکلات آن‌ها راه به بی‌راهه رفتن است.
سربازها، کارگران، خبرنگارها و مردم عادی هر روز جان خود را در سفرهای نیمه‌تمام از دست می‌دهند و اگر همچنان نهادهای مسئول فقط به توصیه بسنده کنند، ارابه‌های مرگ جان‌های بیشتری را قربانی خواهند کرد.
انتهای پیام /
نظر شما