سید محمد فدوی عضو هیات علمی دانشگاه تهران، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، درباره تغییرات شیوه دروس در آموزش‌عالی اظهار کرد: سیستم آموزش سنتی، به عنوان یکی از پایه‌های اصلی آموزش در سراسر جهان، از گذشته تاکنون نقش مهمی را ایفا کرده است. این سیستم، بر پایه ارائه دروس و محتواهای آموزشی توسط اساتید و متخصصان، و تدریس و یادگیری در محیط‌های فیزیکی مانند کلاس‌های درس، کتابخانه‌ها و آزمایشگاه‌ها بنا شده است. اما با پیشرفت فناوری و رشد سریع تکنولوژی‌های دیجیتال و هوش مصنوعی، نیاز به به‌روزرسانی و تغییر در سیستم آموزشی سنتی احساس می‌شود. استفاده از فناوری‌های بروز و نوآورانه، می‌تواند بهبود و ارتقاء فرایندهای آموزشی را به همراه داشته باشد. این امکانات شامل استفاده از پلتفرم‌های آموزشی آنلاین، سیستم‌های هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی برای فراهم کردن تجربه‌های یادگیری شخصی‌سازی شده، استفاده از وسایل و ابزارهای دیجیتال برای ارتقاء تعاملات و ارتباطات در فرایند آموزش و یادگیری می‌باشد.

وی افزود: از لحاظ سیستم آموزشی، کارگاه‌های عملی با درس‌های نظری تفاوت‌های قابل توجهی دارند. در کارگاه‌های عملی، جمع کثیری از دانشجویان به‌طور همزمان مشغول فعالیت هستند و تبادل تجربیات هنری بین استاد و دانشجویان و همچنین بین خود دانشجویان صورت می‌گیرد. این فضا به رشد و توسعه فردی کمک می‌کند و دانشجویان را به‌طور مداوم قوی‌تر می‌سازد تا در نهایت به فارغ‌التحصیلی برسند. با ظهور فناوری‌های جدید، به ویژه هوش مصنوعی، چند ماه است که روی این موضوع تحقیق می‌کنم، امکانات جدیدی برای سیستم‌های آموزشی، به خصوص در حوزه هنری، ایجاد خواهد شد. در این تحقیق، به تحلیل اساتید از کشورهای پیشرفته و دانشگاه‌های پیشرفته می‌پردازم و مقاله‌ای که به زودی آماده می‌شود، به تجربیات موفقی که به آن دست یافتم می‌پردازد.

فدوی گفت: در سیستم آموزشی سنتی رشته هنر، همواره یک استاد باتجربه در مقابل جمعی از دانشجویان و هنرجویان قرار دارد و به تدریس می‌پردازد. دانشجویان از او یاد می‌گیرند و تربیت می‌شوند تا به عنوان هنرمندان موفق وارد میدان کار شوند و به هنرمندان شاخصی تبدیل گردند. این روند در طول تاریخ همواره وجود داشته است. در سیستم آکادمیک دانشگاه تهران، که از 90 سال پیش با تأسیس دانشگاه مدرن تهران در کشور آغاز شد، این الگو به شکل سازمان‌یافته‌تری ادامه یافته است. در برخی رشته‌ها، مانند هنر، هم دانشجو و هم استاد نقش‌های مهمی دارند و روابط بین دانشجو و استاد به گونه‌ای نیست که در رشته‌های علمی دیگر مشاهده می‌شود. این ارتباط دلی میان هنرمندان جوان و اساتید شکل می‌گیرد و گاهی تا سال‌ها ادامه می‌یابد.

عضو هیئت علمی دانشگاه تصریح کرد: در حال حاضر، که در ابتدای راه تغییرات ناشی از هوش مصنوعی قرار داریم، ارزیابی دانشگاه‌ها اهمیت زیادی دارد. تجربیات اخیر نشان می‌دهد که سیستم آموزشی سنتی، که بر پایه آزمون‌های پایان ترم استوار است، باید تغییر کند یا حتی منتفی شود. اساتید باید در طول ترم به‌طور مداوم دانشجویان را ارزیابی کنند تا در نهایت بتوانند درک بهتری از سطح دانشجویان داشته باشند و نمرات آن‌ها را به‌درستی تعیین کنند. این کار ممکن است بسیار سخت و پیچیده باشد، اما به نظر می‌رسد که نتیجه این تغییرات و وجود هوش مصنوعی، که ما هنوز در ابتدای آن هستیم، به سرعت در حال پیشرفت و تقویت خواهد بود و به نتایج مثبتی منجر خواهد شد. برای خلاقیت، که در آموزش به ویژه در رشته هنر بسیار حائز اهمیت است، این تغییرات می‌توانند نتایج مثبتی به همراه داشته باشند، به شرطی که برخی از اصول و سیستم‌ها به درستی رعایت شوند.

وی گفت: برخی از دانشجویان و افراد معتقدند که سیستم آموزشی قدیمی است و با توجه به پیشرفت هوش مصنوعی، برخی از روش‌های آموزشی دیگر معنی‌دارتر هستند و نیاز به تغییر دارد. بسیاری از اساتید دانشگاه‌های پیشرفته، به ویژه در آمریکا، استعفا داده‌اند و خواستار تعطیلی سیستم آموزشی شده‌اند. آن‌ها باور دارند که پروژه‌های ملی کشور باید به دانشگاه‌ها سپرده شود تا اساتید و دانشجویان با همکاری به حل این موضوعات بپردازند، مانند آنچه در صنایع، به ویژه صنایع نظامی، در ایران انجام شده است. واقعیت این است که دانشگاه‌ها به سوی تغییر حرکت می‌کنند و این شیوه آموزشی سنتی به دو راه خواهد رفت: یا تغییر خواهد کرد یا از بین خواهد رفت. اگرچه برخی از اساتید پیشکسوت نگران بودند، اما من تاکید کردم که علاوه بر کار دستی و سنتی، باید به استفاده از سیستم‌های دیجیتال نیز توجه کنیم.

فدوی تاکید کرد: امروزه، با پیشرفت هوش مصنوعی، فناوری‌ها به ویژه در زمینه تصویرسازی و گرافیک، بسیار پیچیده‌تر شده‌اند. تصمیم گرفتیم که کار دستی و دیجیتال را به همراه هوش مصنوعی ترکیب کنیم و با تلفیق این سه عنصر، به دست‌آورده‌های بیشتری دست یابیم. این ترکیب نوآورانه از کار دستی، دیجیتال و هوش مصنوعی می‌تواند به خلق آثار هنری و تصویرسازی‌های بی‌نظیری منجر شود. از هوش مصنوعی، بسیاری از افراد ممکن است بتوانند استفاده کنند، اما اینکه در آموزش بتوانیم برای استفاده از آن بهره ببریم، بسیاری از اساتید هنوز وارد این حوزه نشده‌اند. من وارد این زمینه شدم ولی برای دانشجوها شرط گذاشتم که هوش مصنوعی را ما باید مدیریت کنیم؛ زیرا اگر این کار را انجام ندهیم، هوش مصنوعی ما را مدیریت خواهد کرد و در این صورت، خلاقیت نابود خواهد شد. درنتیجه این هوش مصنوعی خواهد بود که عمل می‌کند. اما اگر دانشجوی هنرمند و خلاق توانایی استفاده از هوش مصنوعی را داشته باشد و خروجی نهایی کاری که ارائه می‌دهد، نشان‌دهنده خلاقیت و استعداد هنری او باشد، در این صورت می‌توان گفت که کار اصلی و هنری از دانشجو است. با کمک هوش مصنوعی، به عنوان یک ابزار، می‌توان کیفیت و تنوع اجرا را افزایش داد و تغییر و بهبود آن را به هنرمندی اضافه کند.

انتهای پیام/