به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ «لین بو-تان» مدیرعامل جدید اینتل امروز بر منصب مدیریت اینتل می‌نشیند و قصد دارد مسیر جدیدی را برای تغییر ساختار رویکرد شرکت به هوش مصنوعی و همچنین کاهش کارکنان برای رسیدگی به لایه مدیریت میانی که از نظر او با مشکلات جدی مواجه شده است، باز کند.

به گفته منابع آگاه اینتل، یکی از اولویت‌های اصلی تان اصلاح عملیات تولید این شرکت است، زیرا این شرکت زمانی فقط تراشه‌های مخصوص به خود را می‌رساخت، اما مدتی است که برای ساخت نیمه‌هادی‌ها برای مشتریان خارجی مانند انویدیا تغییر کاربردی داده است. این منابع گفتند که این برنامه‌ها هنوز در حال تدوین هستند و احتمال تغییر آن وجود دارد.

تان در جلسه فرمانداری پس از انتصابش به عنوان مدیرعامل در هفته گذشته، به کارمندان گفت که شرکت باید «تصمیمات سختی» بگیرد.

«دیلن پاتل»، کارشناس صنعت نیمه‌هادی‌ها، گفت که مشکل بزرگی که در زمان «پت گلسینگر»، مدیر عامل سابق اینتل که در دسامبر گذشته شرکت را ترک کرد، این بود که او «بیش از حد خوب» بود و نمی‌خواست دسته‌ای از مدیران میانی را آنطور که باید برکنار کند.

تان تا زمانی که در ماه اوت گذشته استعفا کرد، عضو هیات مدیره اینتل بود و حال در بازگشت به عنوان مدیرعامل، قرار است پس از یک دهه تصمیم‌های بد سه مدیرعامل قبلی که در آن موفق به ساخت تراشه برای گوشی‌های هوشمند نشدند و تقاضای فزاینده برای پردازنده‌های هوش مصنوعی را از دست دادند، نماد آمریکا را تصاحب کند و تبدیل به یک رقیب جدی برای شرکت‌های «آرم» و انویدیا شود.

این در حالی است که گزارش سالانه اینتل نشان می‌دهد که این شرکت در سال ۲۰۲۴ حدود ۱۹ میلیارد دلار ضرر کرده و این اتفاق از سال ۱۹۸۶ تاکنون بی‌سابقه بوده است.

به گفته منابع آگاه، تان قصد دارد در کوتاه مدت عملکرد بازوی تولیدی خود، یعنی «اینتل فاندری» را که تراشه‌هایی را برای شرکت‌های طراحی دیگر مانند مایکروسافت و آمازون می‌سازد، با جذب شدید مشتریان جدید، بهبود بخشد.

همچنین برنامه‌های تولید تراشه‌هایی را که سرورهای هوش مصنوعی را تقویت می‌کنند و به مناطقی فراتر از سرورها در چندین زمینه مانند نرم‌افزار، روباتیک و مدل‌های پایه هوش مصنوعی نگاه می‌کند، از سر می‌گیرد.

یکی از سخنگویان اینتل در بیانیه‌ای اعلام کرد: تان زمان زیادی را صرف گوش دادن به مشتریان، شرکا و کارمندان می‌کند و با تیم رهبری ما همکاری نزدیکی می‌کند تا کسب‌وکار را برای موفقیت‌های آینده قرار دهد.

اینتل از اظهار نظر بیشتر یا مصاحبه تان با خبرگزاری‌ها خودداری کرد و شرکت سرمایه‌گذاری والدن به درخواست‌ها برای اظهار نظر پاسخ نداد.

در ابتدا، به نظر می‌رسد استراتژی تان تنظیم دقیقی از استراتژی گلسینگر باشد. محور اصلی طرح چرخشی گلسینگر تبدیل اینتل به یک سازنده تراشه قراردادی بود که با شرکت تولید نیمه‌هادی تایوان یا TSMC، انویدیا و کوالکوم رقابت کند.

گلسینگر ده‌ها میلیارد دلار برای ساخت کارخانه‌هایی در ایالات متحده و اروپا برای ساخت تراشه برای اینتل و مشتریان خارجی متعهد شد، اما با سرد شدن بازار محصولات اصلی اینتل، مجبور شد این جاه طلبی‌ها را کاهش دهد.

شرط بندی روی هوش مصنوعی

به گفته منابع آگاه به برنامه‌های تان، او از منتقدان داخلی استعفای گلسینگر بوده است.

اینتل در بیشتر تاریخ خود تراشه‌هایی را فقط برای یک مشتری تولید کرده است؛ آن هم خودش. به گفته مدیران سابق، زمانی که گلسینگر در سال ۲۰۲۱ مدیرعامل شد، تولید تراشه‌ها را برای دیگران در اولویت قرار داد، اما به عنوان رقیب TSMC از ارائه سطح خدمات به مشتری و فنی کوتاهی کرد که منجر به تاخیر و آزمایش‌های ناموفق شد.

بر اساس یک پرونده نظارتی، پس از اینکه هیات مدیره در اواخر سال ۲۰۲۳ او را به عنوان یک نقش ویژه برای نظارت بر آن منصوب کرد، دیدگاه‌های تان با ماه‌ها بررسی فرآیند تولید اینتل شکل گرفت.

منابع می‌گویند که او در ارزیابی خود از فرهنگ شرکت ابراز ناامیدی کرد و گفت که این شرکت اخلاق «تنها پارانوئید زنده می‌ماند» را که توسط مدیر عامل سابق «اندی گروو» ذکر شده بود، از دست داده است. او همچنین به این باور رسیده است که تصمیم‌گیری توسط نیروی کار کند شده است.

تان برخی از ایده‌های خود را سال گذشته به هیات مدیره اینتل ارائه کرد، اما به گفته ۲ نفر از افراد آگاه، آنها از اجرای آنها خودداری کردند. از این رو بود که اوت، تان به طور ناگهانی به دلیل اختلافات با هیات مدیره استعفا داد.

به گفته منابع، هنگامی که او در این هفته به عنوان مدیرعامل بازگردد، نگاه تازه‌ای به نیروی کار اینتل خواهد داشت و این در حالی است که در پایان سال گذشته حدود ۱۵ هزار نفر از کار اخراج شدند.

فراتر از اخراجی‌ها، تان چاره‌ای جز این ندارد که عملیات تولید فعلی اینتل را در کوتاه ‌مدت عملی کند. نسل بعدی تراشه‌های پیشرفته اینتل مجهز به ویژگی‌های هوش مصنوعی، به نام «پنتر لیک» به کارخانه‌های داخلی خود با استفاده از مجموعه جدیدی از تکنیک‌ها و فناوری‌هایی که اینتل آن را A۱۸ می‌نامد، وابسته است.

موفقیت مالی اینتل در سال جاری به فروش قوی تراشه آینده گره خورده است.

تان در یادداشتی که اینتل در روز چهارشنبه منتشر کرد، اعلام کرد که قصد دارد کنترل کارخانه‌هایی را که از نظر مالی و عملیاتی از تجارت طراحی جدا هستند حفظ کند و موقعیت اینتل را به عنوان یک «ریخته‌گری در کلاس جهانی» بازگرداند.

تحلیلگران صنعت و مدیران اینتل می‌گویند که اگر تان حداقل ۲ مشتری بزرگ را برای تولید حجم بالایی از تراشه‌ها به دست آورد، عملیات تولید قراردادی اینتل می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد.

بخشی از تلاش برای جذب مشتریان بزرگ شامل بهبود فرآیند تولید تراشه اینتل برای آسان‌تر کردن این کار برای مشتریان بالقوه مانند انویدیا و آلفابت خواهد بود. اینتل در هفته‌های اخیر پیشرفت‌هایی را در فرآیندهای تولید خود نشان داده است و مورد توجه انویدیا و برودکام قرار گرفته است که آزمایش‌های اولیه را راه‌اندازی کرده‌اند.

انتظار می‌رود که تان روی راه‌هایی برای بهبود خروجی یا «بازده» کار کند تا تعداد بیشتری از تراشه‌های چاپ شده روی هر ویفر سیلیکونی را در حالی که آنها به سمت تولید حجمی اولین تراشه داخلی خود با استفاده از فرآیند به اصطلاح ۱۸A در سال جاری می‌روند، ارائه کند.

هدف این است که اینتل به یک برنامه عرضه سالانه تراشه‌های هوش مصنوعی، مشابه انویدیا حرکت کند، اما این کار سال‌ها طول می‌کشد. به گفته سه منبع صنعتی و یک فرد آشنا با پیشرفت اینتل، حداقل تا سال ۲۰۲۷ طول خواهد کشید تا اینتل بتواند یک معماری جدید قانع کننده برای اولین تراشه هوش مصنوعی ایجاد کند.

مدیرعامل جدید اینتل کیست؟

لیپ بو تان یک مدیر بازرگانی و کارآفرین آمریکایی ۶۵ ساله است که از ۱۲ مارس امسال به عنوان مدیر اجرایی جدید شرکت اینتل انتخاب شده است و از امروز کار رسمی‌اش را در این شرکت آغاز می‌کند. او همچنین به عنوان رئیس «والدن اینترنشنال» خدمت می‌کند که یک شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر به شمار می‌آید. او از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱ مدیرعامل شرکت «کیدنس دیزاین سیستمز» بود که یک شرکت نرم‌افزاری آمریکایی است.

او در سال ۱۹۵۹ در شهر موار در مالزی کنونی در یک خانواده چینی‌نژاد مالزیایی به دنیا آمد. پدرش سردبیر روزنامه چینی مالزی به نام «نانیانگ سیانگ پائو» و مادرش معلم بود. تان به دانشگاه چینی در کشور همسایه سنگاپور رفت که «نانیانگ» نام داشت و در سال ۱۹۸۰ با دانشگاه ملی سنگاپور ادغام شد. مدرک لیسانش را در رشته علوم با گرایش فیزیک گرفت و سپس به آمریکا مهاجرت کرد و مدرک فوق لیسانش را در رشته مهندسی هسته‌ای در موسسه فناوری ماساچوست یا MIT به پایان رساند. او دکتری‌اش را نیز در همان رشته مهندسی هسته‌ای در MIT آغاز کرد، اما پس از حادثه «تری مایل آیلند» در سال ۱۹۷۹ و کاهش شدید فرصت‌های شغلی در صنعت هسته‌ای به دانشگاه سانفرانسیکو در کالیفرنیا رفت و دوباره از فوق لیسانس شروع کرد و این بار مدرک مدیریت بازرگانی را گرفت.

حادثه اتمی تری مایل آیلند بدترین حادثه اتمی آمریکا و نخستین فاجعه راکتورهای هسته‌ای دنیا (پیش از حادثه چرنوبیل) است که در ۲۸ مارس ۱۹۷۹ در تری مایل آیلند آمریکا اتفاق افتاد. در پی این واقعه، حدود ۱۴۰ هزار نفر از اهالی منطقه، خانه‌های خود را ترک کردند. پس از آن، ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای در آمریکا برای مدتی متوقف شد. البته رای این حادثه اتمی، حتی یک مورد سرطان هم گزارش نشد.

تان بعد از فارغ‌التحصیلی در شرکت‌هایی چون «ای‌دی‌اس نوکلیر» و «اکو انرژی» در سمت مدیریت مشغول به کار شد و در یک صندوق سرمایه‌گذاری به اسم «والدن» شریک شد. نام این شرکت را از کتاب والدن، نوشته «هنری دیوید ثورو» گذاشت، زیرا هدفش این بود که شبیه ثورو باشد. فلسفه ثورو به‌تفصیل در ۲ اثر والدن و نافرمانی مدنی آمده ‌است. والدن مجموعه از نوشته‌های کوتاه مقاله‌وار است که ثورو در آنها به اقتصاد، سرمایه‌داری، انقلاب صنعتی، زندگی بر پایه طبیعت و اخلاق انسانی وابسته و متأثر بر تغییرات جهانی پرداخته ‌است.

شرکت والدن از زمان تاسیسش تا سال ۲۰۰۱ رشد بسیاری داشت و سرمایه‌اش از ۲۰ میلیون دلار به ۲ میلیارد دلار رسید. دلیل این رشد سرمایه‌گذاری روی نیمه‌هادی‌ها، انرژی‌های جایگزین، رسانه‌های دیجیتال در کسب‌وکارهای آمریکایی، شرکت‌های نوپا و استارتاپ بود.

در ۱۰ فوریه ۲۰۰۴، هیات مدیره کیدنس دیزاین سیستمز، تان را به عنوان عضو هیات مدیره انتخاب کرد. و تان در اکتبر ۲۰۰۸، پس از استعفای «مایکل فیستر» مدیر عامل موقت این شرکت شد. تحت رهبری تان، کیدنس دارایی خالص خود را تا سال ۲۰۱۲ به ۱/۳ میلیارد دلار افزایش داد. همچنین دفتر خود در شانگهای را در سال ۲۰۱۲ تاسیس کرد.

کیدنس در سال ۲۰۱۳ شرکت خصوصی طراحی تراشه «تنسیلیا» را به قیمت ۳۸۰ میلیون دلار خریداری کرد. اما تان در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۷، از سمت مدیرعاملی کنار رفت و در سال ۲۰۲۱ رئیس اجرایی شد. او در سال ۲۰۲۳ از سمت ریاست اجرایی کیدنس کنار رفت.

در سال ۲۰۱۷، شرکت تحلیلی «ریلیشنشیپ ساینس» او را به عنوان مرتبط‌ترین مدیران در صنعت فناوری معرفی کرد که امتیاز کاملی معادل ۱۰۰ کسب کردند.

فعالیت دانشگاهی

تان از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱، یکی از متولیان دانشگاه فنی نانیانگ در سنگاپور بود. همچنین از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ در هیات مدیره کالج «ریگنت» و تا سال ۲۰۱۳ در هیات امنای نیو کالج برکلی خدمت کرد. علاوه بر این، در حال حاضر هیات مدیره «هیولت پاکارد اینترپرایز»، «اشنایدر الکتریک»، «سافت‌بنک» و کالج مهندسی برکلی است.

تان از سال ۲۰۲۲ تا سال ۲۰۲۴ به عنوان یکی از اعضای هیات مدیره شرکت اینتل خدمت کرد.

تان و کیدنس در نوامبر ۲۰۱۹، ۲ کرسی استادی علوم کامپیوتر را به مبلغ سه میلیون دلار در دانشگاه کارنگی ملون در پیتسبورگ، اعطا کردند. تان در ژوئن ۲۰۲۴، سه میلیون دلار سنگاپور به دانشگاه فناوری نانیانگ، سنگاپور برای راه‌اندازی استادی جدید در هوش مصنوعی برای جذب استعدادها و حمایت از پیشرفت تحقیق و آموزش در کالج محاسبات و علوم داده اهدا کرد.

او و همکارانش در والدن همچنین در نوامبر ۲۰۲۴، سرمایه‌گذاری پنج میلیون دلاری را برای راه‌اندازی صندوق مرزی نانیانگ، یک صندوق سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر جدید که توسط دانشگاه فناوری نانیانگ، سنگاپور و والدن بین‌المللی راه‌اندازی شد، برای حمایت از فناوری‌های عمیق از دانشگاه راه‌اندازی کردند، متعهد شدند.

انتهای پیام/

نسترن صائبی صفت