به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، چندسالی است که پلتفرم ها یا همان سکوهای نمایش خانگی بازار بزرگی را به دست آورده اند تا حدی که توانستهاند روی ذائقه سینمایی مردم تاثیرگذار باشند و با وجود اینکه دهها سال است که در کشورهای غربی فعالیت دارند اما هیچگاه تا به امروز در ایران اینچنین جدی گرفته نشده بودند و در کشورمان هرسال، بازار این میدان داغتر از قبل می شود.
با وجود نقاط قوت و ضعفی که در گسترش و توسعه سکوهای نمایش خانگی وجود دارد اما استقبال روز افزون مردم از تولیدات و آثار این سکوها نیز می تواند به عنوان یک تهدید حساب شود زیرا ترویج خشونت در سریال های تولیدی شبکه نمایش خانگی به شدت افزایش یافته و نمایش خشونت ها به شدت می تواند بر رفتارهای جامعه تاثیرگذار باشد.
آبان، جان سخت، زخم کاری، داریوش، گردن زنی، جنگل آسفالت، افعی تهران، گناه فرشته، هفت، پوست شیر، مرداب، یاغی، خون سرد، بازنده و... همگی از جمله فیلم هایی هستند که خشونت بی حد و حصر، قتل و کشتار و خونریزی، خیانت و روابط خارج از عرف، مصرف سیگار و مشروبات الکلی، لات بازی و عربده کشی، چاقوکشی و اسلحه کشی و نمایش یا زندگی های لاکچری و دور از تصور و یا زندگی های فقیرانه و چرک و توام با خلاف در آنها موج میزند و گویا این موضوع در حال تبدیل شدن به امری عادی است چنانکه اگر فیلمی این ویژگی ها را نداشته باشد از قافله جا مانده است.
محمدرضا شریفی نیا بازیگر شناخته شده کشورمان در قسمتی از برنامه سینما۷ نسبت به ترویج خشونت در آثار شبکه نمایش خانگی واکنش نشان داد و گفت: در پلتفرمها هر سریالی که در حال پخش است بکش بکش دارد و نمیدانم چه خطی و چه دستی در وسط است. همه دارند همدیگر را میکشند. چاقو مگر ساده است که دقیقه به دقیقه در شکم و در گردن این و آن برود.
وی ادمه داد: بخش زیادی از سریال هایی که در پلتفرم ها پخش می شود بکش بکش است. چرا باید اینطوری باشد؟ در خانه نشستهای و میخواهی فیلمی را نگاه کنی و مقداری لذت ببری و کیف کنی اما همهاش باید استرس داشته باشی.
شریفی نیا با بیان اینکه سریال هایی که اخیرا در پلتفرم ها پخش می شود فاجعه است اظهار کرد: من به عنوان شخصی که تمام فیلم و سریال پلتفرمها را میبینم، ۵-۶ سریال اخیر را فقط یک قسمتش را نگاه کردم و قسمتهای بعدیاش را ندیدم. نمی توانم ببینم. مگر آدم اعصابش را از کجا آورده که بنشیند و اینها را نگاه کند که همه دارند همدیگر را میکشند. همهاش اینطوری است و یکهو این موضوع فراگیر شد.
رضا منتظری منتقد سینما در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز با اشاره به اینکه ما در شبکه نمایش خانگی یا با یک سری از آثار با خشونت های آشکار و پیدا و روابط نامتعارف اجتماعی، اخلاقی و عرفی مواجه هستیم و یا با یک سری رئالیتی شو مواجهیم که اسمش طنز و کمدی است اما در واقع ابتذال و فاجعهای تمام عیار و ضد فرهنگی هستند که هیچ گونه سنخیت و قرابتی با شخصیت یک ایرانی ندارند.
وی افزود: ما در اغلب این تولیدات یا با یک طبقه متوسط رو به بالایی مواجه هستیم که ماشینهای گران قیمت، خانهها و زندگیهای لوکس و اشرافی دارند که رسماً هیچ ارتباطی با زیست واقعی جامعه ما ندارد یا با یک سری افراد بدبخت و بیچاره روبرو هستیم که جز خشونت، یاس و ناامیدی در زندگیشان چیز دیگری نیست.
منتظری با اشاره به اینکه متاسفانه از نظر محتوایی بخش کثیری از تولیدات شبکه نمایش خانگی به شدت اثرات مخربی برای جامعه دارد و وضعیت فاجعه آمیز است اظهار کرد: ترویج خشونت میتواند تاثیر عمیقی بر روح و روان آحاد جامعه به خصوص نسل جوان و نوجوان داشته باشد.
این منتقد سینما در پایان سخنانش تصریح کرد: نشان دادن روابط بیپروای آدمها که نه به هویت ملی ما و نه به هویت دینی ما ارتباطی دارد و نه به سبک زندگی ایرانی اسلامی ما ارتباطی پیدا میکند که در اصل با یک ابتذال مفرط علیه سبک زندگی ایرانی اسلامی و هویت ملی مواجهیم و مشخص نیست روابط مالی و پولهای هنگفت رد و بدل شده در مراحل تولید چنین آثاری است که به این اتفاق منجر شده یا اینکه اساساً اتفاق دیگری در حال رقم خوردن است.
محسن قصابیان بازیگر سینما و تلویزیون کشورمان نیز در گفتوگو با ایسکانیوز در خصوص صحنه های خشونت بار فیلم های نمایش خانگی تصریح کرد: در قرن شانزدهم شکسپیر یه نمایشنامه نوشت به نام «لیرشاه»، امیر گلوستر روی صحنه چشمانش کور میشود اما بعد از اینکه نمایش تمام میشود میاد روی صحنه و چشمانش بیناست و همه برایش دست میزنند یعنی الزاماً نشان دادن صحنههای خشن به معنای ترویج خشونت نیست بلکه برعکس و باعث میشود تا التهاب جامعه فرو نشسته، پند بگیرد و رفتار بهینهای را در پیش گیرد که بستگی به نوع کار دارد و ما نه میتوانیم بگوییم خوب است و نه بد است و همه اینها بستگی به کلیت ساختار یک اثر دارد که میتواند در مجموع برای جامعه مفید باشد.
وی در پایان سخنانش اظهار کرد: الزاماً دیدن صحنههای خشن روی صحنه یا جلوی دوربین به معنای ترویج خشونت نیست.
انتهای پیام/
نظر شما