دوم شهریور ماه در تقویم جمهوری اسلامی ایران، تنها یک تاریخ ساده نیست؛ روزی است که خاطرهای بزرگ و اندوهبار را در خود جای داده است. سالروز شهادت دولتمردانی که نه فقط مسئولیت اداری بر دوش داشتند؛ بلکه نماد اخلاص، پاکدستی و مردمداری بودند. شهید محمدعلی رجایی و شهید محمدجواد باهنر دو چهرهای که هر یک به سهم خود توانستند در عمر کوتاه مسئولیت خویش، تصویری ماندگار از خدمت صادقانه و بیریا به مردم بر جای گذارند. آغاز هفته دولت در حقیقت فرصتی است برای بازخوانی زندگی و منش آنان و نیز فرصتی برای تأمل در این پرسش بنیادین که امروز در کجای راهی ایستادهایم که آنان آغاز کرده بودند؟
نام رجایی با سادهزیستی، صداقت و پیوند عمیق با مردم گره خورده است. او در مدت کوتاه ریاست جمهوریاش نشان داد که میتوان هم مدیر بود و هم مردمی ماند؛ میتوان هم در جایگاه قدرت نشست و هم از جنس مردم بود. شهید باهنر نیز نمادی از تفکر فرهنگی و نگاهی ژرف به تربیت نسلها بود؛ اندیشهای که در سختترین شرایط امنیتی و سیاسی همچنان دغدغه آموزش، فرهنگ و آینده جوانان این مرز و بوم را داشت. این دو یار وفادار انقلاب اسلامی جان خود را بر سر اعتقادات و تعهدشان نهادند و به الگویی برای آیندگان بدل شدند.
اما یاد شهیدان تنها برای تجلیل و ادای احترام کافی نیست؛ حقیقت آن است که یادآوری نام و راه آنان باید آینهای برای مسئولان امروز باشد. جامعه ما بیش از هر زمان دیگر به دولتمردانی نیاز دارد که صادقانه، بیریا و به دور از منافع شخصی در پی حل مشکلات مردم باشند. اگر رجایی و باهنر در ذهنها ماندگار شدهاند؛ نه بهخاطر آنکه در جایگاههای بلند سیاسی بودند، بلکه به سبب روحیه خادمگونه و پایبندی به عدالت و اخلاق بود. امروز نیز انتظار ملت همین است؛ که در مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دولتمردان از جنس مردم باشند، نه جدا از آنان.
هفته دولت بهانهای است برای قدردانی از تلاشهای صادقانه! اما در عین حال فرصتی است برای نقد منصفانه. جامعهای که مشکلات معیشتی، دغدغه اشتغال، نگرانی از آینده و فاصلههای طبقاتی در آن به چشم میخورد بیش از شعار به عمل نیاز دارد. رجایی و باهنر، اگرچه فرصت چندانی برای اصلاح ریشهای مسائل نداشتند، اما در همان زمان کوتاه با شجاعت و شفافیت، اعتماد عمومی را به دست آوردند. اعتماد بزرگترین سرمایهای است که هر دولت میتواند داشته باشد و بیتردید رمز ماندگاری دولتهای آینده در بازآفرینی همین سرمایه اجتماعی است.
بنابراین دوم شهریور تنها یک مناسبت تاریخی نیست؛ روزی است برای تجدید میثاق با آرمانهای خدمت بیمنت و یادآوری رسالت سنگینی که بر دوش هر مسئولی قرار دارد. شهیدان رجایی و باهنر در مسیر ایثار و خدمت جاودانه شدند و امروز بر ماست که در سایه نام آنان، معنای حقیقی دولت مردمی را بازتعریف کنیم؛ دولتی که نه صرفاً در شعار بلکه در عمل عدالتخواه، پاکدست و همراه مردم باشد.
امروز و در آغاز هفته دولت رسالت اصلی ما تنها مرور خاطرات گذشته نیست؛ بلکه بازخوانی مسئولیت امروز است. نسل جوان ما نیازمند الگوهایی است که نهتنها در تاریخ بلکه در زندگی روزمرهاش حضور داشته باشند. رجایی و باهنر اگرچه در انفجار دفتر نخستوزیری به شهادت رسیدند؛ اما اندیشه و منش آنان هنوز زنده است و میتواند چراغ راهی برای عبور از بحرانهای کنونی باشد. هر دولتی که بخواهد نامی نیک از خود در تاریخ برجای بگذارد، باید همچون آنان به جای تکیه بر قدرت به پشتوانه مردم تکیه کند و به جای ساختن تصویرهای تبلیغاتی، حقیقتی روشن از خدمتگزاری و صداقت را در عمل نشان دهد.
فعال رسانهای*
انتهای یادداشت/
نظر شما