گروه ورزشی ایسکانیوز؛ دیروز، در چهارمین روز مسابقات کشورهای اسلامی در ریاض، تیم ملی فوتسال ایران موفق شد قهرمان شود. این موفقیت، بار دیگر جایگاه ممتاز فوتسال ایران را در آسیا و جهان نشان داد و ثابت کرد که برنامه‌ریزی دقیق، تجربه‌های سالیان دراز و استعدادهای جوان توانسته‌اند تیم ملی را در جمع بهترین‌ها تثبیت کنند. نمونه بارز این موفقیت، جام جهانی ۲۰۱۶ است که ایران با کسب مقام سوم جهان، نشان داد در عرصه بین‌المللی نیز مدعی سکو است.

اما آنچه بیش از خود قهرمانی اهمیت داشت، اتفاقاتی بود که در حاشیه بازی و رختکن تیم ملی رخ داد. وحید شمسایی، سرمربی و اسطوره فوتسال ایران، پرچم حرم حضرت عباس علیه‌السلام را به رختکن آورد و با جملاتی آتشین و احساسی به ایشان توسل جست. پس از پایان بازی، دست خود را به علامت بیعت بالا برد و نام امیرالمؤمنین علیه‌السلام را فریاد زد. این صحنه، فراتر از یک اقدام فردی یا مذهبی، نشان‌دهنده پیوند عمیق فرهنگ ایرانی و ارزش‌های اسلامی است؛ پیوندی که در ایران از دیرباز وجود داشته و در هویت ملی مردم ریشه دوانده است. موفقیت ملی در ورزش و هویت دینی، دو مقوله‌ای هستند که در جامعه ایران از هم جداشدنی نیستند و همواره در تعامل با یکدیگر معنا پیدا می‌کنند.

فرهنگ ایرانی و آموزه‌های اسلامی سال‌هاست با هم ترکیب شده‌اند و جدایی آن‌ها نه تنها نادیده گرفتن تاریخ است، بلکه با تجربه زندگی روزمره مردم نیز ناسازگار است. از زمان ورود اسلام به ایران، فرهنگ ایرانی و آموزه‌های اسلامی در هم تنیده شده و نمونه‌های این پیوند را می‌توان در ادبیات، هنر، فلسفه و حتی ورزش مشاهده کرد. آثار شاعرانی همچون حافظ، فردوسی، سعدی و مولوی نشان می‌دهند که مفاهیم ملی و آموزه‌های اسلامی همواره در کنار یکدیگر حضور داشته و هویت ایرانی-اسلامی را شکل داده‌اند.

اقدام وحید شمسایی در رختکن، نمونه‌ای ملموس از این همزیستی است. او به عنوان یک ورزشکار ملی، با بهره‌گیری از نمادهای مذهبی، پیوندی میان موفقیت ملی و ارزش‌های دینی ایجاد کرد. این عمل، نه تنها یک حرکت احساسی، بلکه بازتابی از باورها و ارزش‌های جمعی جامعه است و نشان می‌دهد که موفقیت ملی بدون ریشه‌های فرهنگی و مذهبی معنا پیدا نمی‌کند و هویت ایرانی و هویت اسلامی در ایران قابل تفکیک نیستند.

ورزش به عنوان یک صحنه عمومی و فرهنگی، نقش مهمی در بازنمایی هویت دارد. ورزشگاه و رختکن تنها مکانی برای رقابت فنی نیستند؛ بلکه فضایی برای نمایش ارزش‌ها، هویت جمعی و فرهنگ جامعه محسوب می‌شوند. وقتی یک قهرمان ملی مانند شمسایی پرچم حرم حضرت عباس را به اهتزار درمی‌آورد و نام امیرالمؤمنین علیه‌السلام را فریاد می‌زند، عملاً پیوند میان تاریخ، دین و ملیت را به شکل نمادین به تصویر می‌کشد. این اقدام یادآور این نکته است که حتی در عرصه‌های مدرن و جهانی، ارزش‌های دینی و ملی همچنان با یکدیگر پیوند خورده‌اند و نمی‌توان آن‌ها را جدا کرد.

این رخداد همچنین نشان می‌دهد که هویت ملی و مذهبی در ایران، محصول تعامل تاریخی و فرهنگی است. هویت ترکیبی ایرانی-اسلامی، هم از مفاهیم اسلامی مانند توسل به اهل بیت شکل گرفته و هم از افتخارات و اسطوره‌های ملی ایران. هرگونه تلاش برای جدا کردن این دو، نه تنها با تاریخ و فرهنگ ایران مغایرت دارد، بلکه با تجربه اجتماعی مردم نیز ناسازگار است. این نکته در دوران معاصر اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا جریان‌های سیاسی و رسانه‌ای گاه تلاش می‌کنند این هویت را دچار تشتت و شکاف نشان دهند، در حالی که واقعیت جامعه ایرانی کاملاً متفاوت است.

پیوندی که شمسایی در رختکن نشان داد، نمادی از انسجام فرهنگی و هویتی ایران است. این اقدام، فراتر از یک حرکت فردی، بازتابی از ارزش‌ها و باورهای جمعی جامعه ایرانی است که سال‌هاست ملیت و دین را با هم درآمیخته و این دو را به بخشی از هویت جمعی تبدیل کرده است. ورزش ملی و موفقیت‌های بین‌المللی می‌تواند این هویت ترکیبی را تقویت کند و به جامعه یادآوری کند که تقابل میان ملیت و دین، صرفاً یک سازوکار سیاسی و سودجویانه است و نه واقعیت اجتماعی.

در نهایت، قهرمانی تیم ملی فوتسال ایران در مسابقات کشورهای اسلامی، نه تنها یک موفقیت ورزشی، بلکه فرصتی برای بازنمایی هویت ایرانی-اسلامی بود. فرهنگ ایران و اسلام سال‌هاست که با هم درآمیخته‌اند و هرگونه تلاش برای جداسازی آن‌ها، نادیده گرفتن تاریخ و واقعیت جامعه است. ورزش می‌تواند به عنوان یک ابزار فرهنگی، هویت ملی و مذهبی را همزمان بازتاب دهد و همبستگی اجتماعی را تقویت کند.

به عبارت دیگر، موفقیت ملی و اعتقادات مذهبی در ایران از هم جداشدنی نیستند. اقدام شمسایی، نمونه‌ای بارز از این همزیستی است و پیام آن روشن است: ایران امروز نتیجه تعامل طولانی میان فرهنگ ملی و ارزش‌های اسلامی است و هویت ایرانی-اسلامی، یک پیوند تاریخی، فرهنگی و اجتماعی است که نمی‌توان آن را شکست یا از هم جدا کرد. این پیام فراتر از ورزش و سیاست، در زندگی روزمره و فرهنگ عمومی مردم ایران نیز جریان دارد و نشان می‌دهد که هر دو عنصر همزمان و مکمل یکدیگر هستند.

* خبرنگار حوزه ورزش

انتهای پیام/