به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، آموزش عالی قلب توسعه هر کشوری است و کیفیت خروجی آن مستقیماً به کیفیت اعضای هیئت علمی بستگی دارد. با این حال، نظام‌های ارتقا گاهی به شکلی ناخواسته موجب انحراف اساتید از رسالت اصلی تدریس می‌شوند.

دکتر حسین خنیفر، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، در گفتگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، در خصوص غلبه نامتناسب سهم مقاله بر سایر ابعاد ارتقا گفت: فرآیند ارتقای اساتید شامل چهار ماده اصلی است که شامل آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و فعالیت‌های آموزشی می‌شود.

این استاد دانشگاه بیان کرد: در میان این موارد، مقاله از همه پررنگ‌تر است، در حالی که این بخش تنها باید سهمی از نمره ارتقا را به خود اختصاص دهد.

وی افزود: اولویت‌بندی افراطی مقالات باعث می‌شود اعضای هیئت علمی به جای تمرکز بر نحوه تدریس، وقت خود را در اتاق‌ها صرف مقاله نویسی کنند. مقالاتی که اغلب فاقد محتوای جدید و خلاقیت بوده و صرفاً چارچوب مقاله‌نویسی را رعایت کرده‌اند.

خنیفر اظهار کرد: این نوشتارها دردی از مشکلات آموزش عالی و کشور را دوا نمی‌کنند؛ به قدری که عملاً هیچکس حتی آن‌ها ورق هم نمی‌زند و این مقالات صرفاً ابزاری برای کسب امتیاز هستند.

وی افزود: این وضعیت مشابه پایان‌نامه‌ها است؛ از نیم میلیون دانشجو در مقاطع تحصیلات تکمیلی، بیش از ۹۰ درصد رساله‌ها ناظر بر نیاز واقعی کشور و حل مسئله نیستند.

استاد دانشگاه بیان کرد: آن‌ها صرفاً با رعایت چارچوب‌ها، چند متغیر را بررسی کرده یا مسئله‌ای را به صورت تحلیلی مطرح می‌کنند و در نهایت مدرک می‌گیرند. نتیجه همه این موضوعات این است که اساتید به ماشین‌های چاپ مقالات بی‌خاصیت تبدیل شده‌اند.

وی افزود:برای تشویق اساتید به مهارت‌آموزی، باید در بخشنامه ارتقا، ۵۰ درصد نمره به آموزش خوب و شیوه‌ تدریس کارگاهی اختصاص یابد. با این کار، کارگاه‌های آموزشی ضروری می‌شوند، زیرا بسیاری از اساتید هنوز به صورت سنتی و صرفاً سخنرانی محور تدریس می‌کنند.

خنیفر با تأکید بر لزوم تحول در تدریس عنوان کرد: کارگاه‌هایی برای آموزش روش‌های مدرن تدریس مانند آموزش معکوس، کلر و بسیاری دیگر از روش‌های جدیدی که مهارت‌آموزی در آن‌ها محقق می‌شود، باید ایجاد شوند.

وی افزود: نمی‌توان انتظار داشت استادی بدون دیدن آموزش‌های لازم، بتواند این روش‌های نوین را در کلاس شیمی یا ادبیات اجرا کند.

استاد دانشگاه بیان کرد: آموزش یک فرآیند ایستا نیست؛ مدل‌های جدید تدریس دائماً در حال ظهورند و بسیاری از اساتید ما با بخش قابل توجهی از آن‌ها آشنایی ندارند.

وی افزود: بنابراین، ضروری است کارگاه‌هایی تحت عنوان روش‌ها و فنون تدریس در دانشگاه‌ها ایجاد شود. با این اقدام، هم نمره ارتقای اساتید را به سوی آموزش سوق می‌دهند و هم آن‌ها را ملزم می‌کنند با فنون نوین دنیا آشنا شوند.

استاد دانشگاه اظهار کرد: با اجرای چنین طرحی، خود اساتید نیز به دنبال یادگیری روش‌های جدید خواهند رفت؛ چرا که دنیا سال‌هاست از مرحله تدریس سخنرانی‌محور عبور کرده است.

انتهای پیام/