به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، دشواری رو به فزونی تامین داروهای حیاتی برای بیماران را که کنار وضع نابهسامان تولید و تامین این کالای حیاتی بگذاریم و فشارهای اقتصادی و محدودیتها در تامین ارز را هم اگر همانجا بگنجانیم، روایت غمناکی میشود مملو از اضطراب، رنج و ناامیدی.
مینو محرز، متخصص بیماریهای عفونی، پافشاری زیادی برای پیش بردن همین قصه دارد و حتی به آسانی میتوان از خلال گفتههایش نشانههایی برای وجود ردپایی از مافیایی ناشناخته و هراسآور هم به دست آورد. آن هم مافیایی که با بیرحمی یا شاید فرصتطلبی و زرنگی وضع بیسامان مدیریت حوزهی دارو را دیده و بدون درنگ بازار سیاهی به پا کرده و از بیمه و داروخانه و دم و دستگاههای مسوول همه را به خدمت مقاصد مردمسوزش درآورده است.
معرفی عواملی مانند بالا رفتن هزینهی مواد اولیه، حملونقل و حاملهای انرژی به عنوان متهمان ردیف اول کمبود دارو، هم از نگاه این پزشک کارکشته اقناع کننده نیست و اگر چه پی در پی بیاطلاعیاش از مقصر اصلی را یادآوری میکند باز بر بیسابقه بودن این وضع دردناک اصرار دارد.
محرز با روایت پرادبارش از قصهی دارو اگر چه هشیارانه از دام اتهام زدن به افراد و نهادها میگذرد اما کنایههایش بیبهره از ظرافت و رندی نیست. به خصوص آنجا که بیماران را تنها قربانی کمبود دارو معرفی میکند.
در ادامه گفتگوی ایسکانیوز با مینو محرز، عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران را میخوانید:
بحران کمبود دارو؛ مسألهای پیچیده و بدون پاسخ مشخص
مینو محرز، متخصص بیماریهای عفونی و عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران درباره طرح دیدگاههای گوناگون درخصوص مسالهی کمبود دارو در کشور گفت: امروز در کشور واقعا با مشکل مواجه هستیم. چون آن چیزی که ما میبینیم بیماران با مسالهی کمبود دارو یا تامین سخت برخی اقلام دارویی روبرو هستند. اما واقعا نمیدانم در این زمینه مسوولیت با چه کسی است.
وی در پاسخ به این پرسش که برای اینکه بیماران بتوانند با هزینه کمتر و دسترسی بهتر داروی مورد نیازشان را تامین کنند سازوکار کارآمدی وجود دارد، گفت: سلامت مردم یکی از مسائل بسیار مهم ماست و اگر برای مسوولان هم مهم باشد باید برای این موضوع ارز تامین کنند. هر چقدر قیمت دارو بالاتر برود تهیه کردنش برای مردم هم سختتر خواهد شد. بیمهها هم وقتی میبینند قیمت دارو بالا رفته چندان اهتمامی برای تامین نیاز مردم نخواهند داشت. در نتیجه بیمار بدون دارو میماند و همه مشکلات را هم متحمل خواهد شد.
این متخصص بیماریهای عفونی درواکنش به اینکه آیا تجربههای سخت گوناگونی که کشورمان طی دورههای گذشته در زمینه تامین دارو از سر گذرانده برای برونرفت از وضعیت کنونی میتواند کمککننده باشد، گفت: من از زمان جنگ تحمیلی هشت ساله در درمان مجروحان جنگی و بیماران حضور داشتم. ما هیچوقت با کمبود دارو مواجه نبودیم. این مشکلی است که الان داریم. ما هیچ وقت در طول دوران بعد از انقلاب شرایطی مانند امروز که با مشکل کمبود دارو برخورد کردیم را نداشتیم. من واقعا نمیدانم چه اتفاقی افتاده است. عدهای میگویند این مشکل ناشی از تحریم است. درحالی که دارو به سلامت مردم مربوط است و هیچ وقت مشمول تحریم نبوده است. مگر اینکه خود ما ارز در اختیار نداشته باشیم.
افزایش قیمت دارو؛ بیماران در میان معضلات اقتصادی و کمبود منابع
محرز در پاسخ به اینکه یعنی معتقدید پای اهمال کاری برخی مسوولان در میان است، گفت: من واقعا نمیدانم مساله چیست. فقط میدانم الان دسترسی کمی به دارو وجود دارد و اثر و کیفیت داروهای موجود هم مانند قبل نیست. این چیزی است که ما در مواجهه با بیماران میبینیم. چون هرچه دارو برای بیمار تجویز میکنیم انگار نه انگار. درحالی که در گذشته با همین داروها بیمار درمان میشد. این وسط هم فقط بیماران دچار مشکل شدهاند.
وی تاکید کرد: دارو یکی از اولویتهایی است باید در هر شرایطی به اندازه کافی موجود باشد. به ویژه الان که متاسفانه میزان سرطان و بیماریهای خطرناک افزایش زیادی پیدا کرده و احتیاج به داروهای شیمیدرمانی بیشتر شده است. خیلی اوقات مردم حتی این نوع داروها را هم نمیتوانند پیدا کنند.
محرز درخصوص ارزیابیاش از نقش بیمهها در تامین دارو گفت: من واقعا نمیدانم بیمهها چه میکنند. چون به تازگی همه کارها را باید خود ما پزشکان انجام بدهیم. وقتی کمبود دارو اتفاق بیفتد قیمتها هم بالا میرود و بعضی داروخانهها هم مثل ناصرخسروی قدیم بازار سیاه راه میاندازند. خود این داروخانهها کمبود ایجاد میکنند و بعد دارو را هم گرانتر میفروشند. من واقعا نمیفهمم چرا باید این همه داروخانه بیدلیل ایجاد شود درحالی که برخی از صاحبان این داروخانهها اصلا صلاحیت این کار را ندارند. آن دارویی هم که ما برای بیماران نسخهاش را مینویسیم بیمهها حداکثر ده درصد هزینهاش را تامین میکنند. بیماران آنطور که به ما میگویند از بیمهها خیلی ناراضی هستند. چون هزینهای که بیمهها صرف میکنند متناسب با آن قیمتی که بیماران پرداخت کردهاند نیست.
مافیای دارو؛ بازار سیاه و داروخانههای بیصلاحیت
محرز در واکنش به اینکه آیا با توجه به صحبتهای شما پای مافیای دارو در میان است، گفت: من واقعا نمیدانم. فقط میتوانم بگویم که کیفیت و کمیت داروها بسیار پایین آمده، حتی آن داروهایی که در داخل کشور تهیه میشود. مردم واقعا در شرایط حزنانگیزی قرار دارند. چون امکان تامین داروهای مربوط به سرطان یا حتی دیگر داروها بسیار سخت شده است. من نمیدانم مسوولیت با چه کسی است. اما مدیریت این موضوع واقعا اشتباه بوده که کار به اینجا کشیده، و الا ما که یک عمر تجربههای زیادی از جنگ و اپیدمی و مشکلات دیگر داشتیم و هیچگاه هم دچار کمبود دارو نشدیم.
کاهش کیفیت دارو؛ درمانهایی که دیگر مؤثر نیستند
عضو فرهنگستان علوم پزشکی درخصوص اینکه آیا پایین آمدن کیفیت داروها به خاطر ناتوانی در تامین مواد اولیهی با کیفیت بوده، گفت: یا مواد اولیه داروها با کیفیت نیست یا میزان موادی که در فرایند تولید استفاده میشود کمتر از مقدار معمول است. هر چه هست امروز نه پزشکان و نه بیماران از وضع دارو و درمان راضی نیستند. بسیاری از بیماران به من میگویند این دارویی که برای ما تجویز کردی هیچ تاثیری نداشته است.
خبرنگار: محمد شفیعی مقدم
انتهای پیام /
نظر شما