عصارخانه بنای مخصوصی است که در ایرانِ قدیم برای روغن‌گیری و خُرد کردن سنگ‌ها، مواد غذایی و گیاهان به‌کار می‌رفته است. از میان این ابنیه که آثار آن به ندرت برجای‌مانده، «عصارخانه شاهی اصفهان» یکی از دیرینه‌ترین عصارخانه‌هایی محسوب می‌شود که به دستور شاه عباس اول احداث شده و نماد صنعت و تجارت در عصر صفوی است.