امیر کریمی( مربی و تحلیلگر فوتبال)

برای پرسپولیس برد در زمین آزادی شاید  شروع دوباره در فصل جاری بود، فصلی که نه از بازی با سایپا بلکه به نوعی از بازی های آسیایی برای این تیم شروع شد. شاید تکرار مکررات باشد، اما خالی از لطف نیست گفتن این مطلب که اگر بازی های آسیایی نبود ترکیب دو هفته اخیر پرسپولیس حداقل برای هواداران این تیم بسیار نامانوس می نمود، ضمن اینکه در همان بازی ها بود که پرسپولیس با همین ترکیب خط و نشانی تازه برای این فصل فوتبال داخلی هم کشید.
اما صنعت نفت آبادان که سال قبل هم تا رتبه چهارم جدول خود رو بالا کشیده بود و اگر آن داستان جدایی اسکوچیچ نبود شاید مدعی آسیایی شدن هم در فصل قبل بود با کادری جدید ولی آشنا در این فصل حاضر شده که بعد از برد هفته اول پا به این میدان گذاشته بود.

پرسپولیس دندان ندارد؛
این تیم پرسپولیس هدفمند بازی می کند، منظم، خواسته خود را به حریف تحمیل می کند، بعد از فینالیست شدن اتفاقا اعتماد به نفس بیشتری هم پیدا کرده، نبض بازی را در دست می گیرد،اگر بخواهد پرس از بالا را در پاره ای از دقایق در دستور داشته باشد همه تیم با هم این کار را می کنند و عرصه را بر حریف تنگ می کنند و اگر در زمین خودی قرار به دفاع کردن باشد، به درستی حمایت از یکدیگر را در فواصل مناسب در حدفاصل بین دروازه خودی و توپ در زمین اجرا می کنند.
اما پرسپولیس در خط حمله همچنان دچار مشکل هست، زهر ندارد، امیری که یک مهاجم کلاسیک نیست از طرفی عبدی هم تحت فشار نبودن آل کثیر قرار دارد و هنوز نتوانسته بر این فشار غلبه کند، ضمن اینکه عبدی بازیکنی در حال حاضر نود دقیقه نشان نمی دهد و اصولا سبک بازی او صفر یا صدی می باشد یعنی یا روز خیلی خوب دارد یا کلا در آن جلو هرچه بزند به در بسته می خورد.
صد البته که با وجود گل محمدی و مطهری این مشکلات بری این مهاجم برطرف خواهد شد اما قطعا این موضوع زمان بر خواهد بود و شاید این تیم فعلا نیاز به بازیکنی با ثبات تر در خط حمله حداقل در کوتاه مدت داشته باشد. البته که دارایی این تیم فعلا همین بازیکنان هستند.

سیستم پرسپولیس؛
سیستم پایه
پرسپولیس برای شروع بازی همان چهار چهار دو لوزی هست که در دقایق مختلف بازی و هرچه دقایق به جلو پیش می روند با حضور وحید امیری به عنوان بازیکن آزاد  در خط میانی تبدیل به چهار پنج یک می شود.
در بازی با صنعت نفت نکته ای که در پرسپولیس بسیار نمود پیدا کرد بخصوص در فاز حمله حضور نعمتی و شیری در زمین بود که کناره های راست این تیم را زهردارتر و رونده تر نموده بود و بالانس خوبی در کناره های تیم و در جناح چپ با حضور پهلوان و آقایی برای این تیم ایجاد شده بود.

تیمی که سخت گل میخورد و می برد؛
یکی از نکاتی که در تیم گل محمدی باز هم شدیدا به چشم می خورد عدم گل خوردن این تیم یا سخت گل خوردن هست. اتفاق که هم در زمان برانکو و هم در دوران کوتاه کالدرون عصای دست آنها شد. اگر از بازیهای آسیایی که با حضور حامد لک درون دروازه همراه شد حساب کنیم این تیم کلا دو گل خورده هر دو گل هم ا روی نقطه پنالتی، اتفاقا نقطه قوت پرسپولیس علی رغم کم گل خوردن، ایجاد موقعیت های گل حتی در روزهای بد این تیم هم هست.
اگر بازی با سایپا را روز به اصطلاح بد این تیم به حساب بیاوریم که درزمین ناهموار دستگردی نزدیک به پنج موقعیت بالای نود درصد برای این تیم پدید آمد می توان گفت این تعداد موقعیت حتی در روز بد یک تیم نشان از داشتن ساختار و تفکرات تاکتیکی در آن را دارد. به خصوص که در بازی با صنعت نفت تعداد پاسهای بازیکنان پرسپولیس در دقایقی حدود بیست ضربه به توپ و پاس می شد که نکته مثبت و حائز اهمیتی در این تیم می باشد.

صنعت نفت آبادان تیمی که بیشتر از آن خواهد شنید؛
از این صنعت نفت آبادان با این کادر فنی قطعا در ادمه مسابقات بیشتر خواهید شنید. تیمی که می داند با چه استراتژی به زمین بیاید و دنبال چه هدفی در مستطیل سبز بگردد. سیروس پورموسوی مربی خوزستانی که ابتدا در کنار عبدالله ویسی در استقلال خوزستان چهره شد، در همان فصلی که با اختلاف امتیاز جام را از پرسپولیس ربودند .
در همان فصل هم به نظر همه کاره ویسی خود او بود، حالا با تجربه مربیگری در لیگ برتر با استقلال خوزستان و نفت مسجد سلیمان و تیم ملی جوانان روی نیمکت دیگر نفت خوزستان نشسته، جاییکه حالا امیرحسین پیروانی یکی از تئوریسین های فوتبال را هم در کنار خود دارد و کادر باسواد،تحصیلکرده و با شخصیتی را تشکیل داده اند.
در بازی با پرسپولیس هم شاید نفت آبادان با استراتژی کشاندن بازی به نیم دوم و در آن زمین بارانی و با توجه به داشته های انسانی و فنی خود را دنبال می کرد که حدود پنج دقیقه کم آورد و آن ضربه پنالتی نقشه اول این تیم را خراب کرد اما در هر صورت نفت آبادان در آزادی با برنامه و با شعور فوتبال کرد و نشان داد که برای رسیدن به بلوغ تاکتیکی در این تیم نیاز به زمان هست اگر بخواهیم راحت تر بگوییم این دست فرمان از پورموسوی و کادر همراه او، نشان از تیم قلدر و فوتبال بلد را در این فصل دارد که یقه خیلی از تیم ها را خواهند گرفت.

انتهای پیام /