به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)،رضا بلوچی؛ تیم ملی فوتبال ایران چهارمین بازی خود از سری بازیهای مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر در دور برگشت را در مصاف با رقیب دیرینه یعنی عراق را با یک گل پیروز شد تا به عنوان تیم اول به همراه عراق به دور اصلی مسابقات صعود کند.
مسئولیتی که مربیان ایرانی قبول نکردند
بعد از نتایج نسبتا بد و ضعیف تیم ملی با ویلموتس گران قیمت و مخصوصا دو باخت در مصاف با بحرین و عراق که وضعیتی واقعا سخت رابرای ادامه راه برای تیم ملی ایران رقم زده بود گمانه زنیها برای جانشین ویلموتس شروع شد و اولویت با گزینههای ایرانی بود.
نفراتی چون یحیی گل محمدی و امیر قلعه نویی، دو نفر از طیف قرمز و آبی که هر دو نفر ظاهرا به علت داشتن قرارداد با تیم های باشگاهی از پذیرفتن آن سر باززدند.
اما میتوان دلایل نپدیرفتن سکان تیم ملی توسط دو مربی سرشناس ایرانی را شاید و شاید شرایط به ظاهر سخت تیم ملی در ادامه راه دانست. شرایط و راهی که فقط با کلمه برد در تمامی چهار بازی هموار میشد. چون کوچکترین لغزش در این راه، سرانجام و سرنوشت تقریبا بد و خاطره انگیزی را میتوانست برای این دو مربی در بین هواداران ایرانی ترسیم می کرد. البته بازی فوتبال از جمله بازیهای غیر قابل پیش بینی است که بهترین تیمهای جهان هم گاهی با وجود اینکه یک سر و گردن از تیمی دیگر قوی تر هستند اما نمی توانند پیروزی صد درصد را برای خود تضمین کنند.
شاید رفتار هواداران و اهالی فوتبال در داخل بعد از یک باخت با سرمربیان در گذشته و حال باعث نپذیرفتن سکان هدایت تیم ملی از طرف مربیان داخلی به ویژه گل محمدی و قلعه نویی بود.
نسل طلایی بازیکنان ایرانی، کوه انگیزه برای اسکوچیچ
بعد از اینکه فدراسیون فوتبال جواب رد و به تعبیری عذر خواهی را مربیان داخلی دریافت کرد و فشارهای متعددی هم از جانب هواداران وهم از جانب اهالی فوتبال را روی دوش خود احساس می کرد. دست یاری به سمت اسکوچیچ دراز کرد. درگان اسکوچیچ سرمربی کروات و شاید نه چندان مطرح تیم صنعت نفت آبادان.
با توجه به پیشینهی مربیان کروات وریسک پذیری آنان و نظر به اینکه یکی از آنان به نام ایوانکو برانکویچ سالیان متمادی در فوتبال ایران دارای تجربه بود و اتفاقا در عدم نبود زیر ساخت های خاص حرفه ای توانسته بود نتایج قابل قبولی را کسب کند.
اسکوچیچ کروات هم این مسئولیت بسیار خطیر را پذیرفت اما با یک تفاوت نسبت به مربیان ایرانی که قبل وی این مسئولیت راقبول نکردند. نسل طلایی و خاص از فوتبالیست های ایرانی حاضر در لیگ ایران و لیگ های خارجی، مهمترین گزینه و برگ برنده هر شخصی که سکان هدایت تیم ملی را قبول می کرد.
شاید بازی در خاک بحرین و محکومیت به برد در تمامی چهار بازی موضوع و چالشی نسبتا سنگین بود. اما وجود بازیکنانی مثل سردار، طارمی، حاج صفی، عزت الهی، قدوس، جهان بخش، نورالهی، قایدی، ترابی، قلی زاده و....قطعا هر مربی را وسوسه میکند تا با این ویترین زیبا کار کند. چون این ویترین با این همه استعداد قادر به انجام هر کاری بودند. اسکوچیچ این ریسک را پذیرفت تا با این ویترین طلایی آن ریسک بزرگ را به جان بخرد.
اسکوچیچ با ویترین طلایی تمام درها بسته را باز کرد
بدون شک تیم ملی فوتبال ایران گرچه بدترین شرایط فوتبالی را پیش رو داشت اما یکی از بهترین نسل های فوتبالی را هم در اختیار دارد.
نسلی از بازیکنان جوان و با تجربه در داخل و خارج ایران، نسلی که شاید بسیاری از آنان فقط و فقط به خاطر محدودیت در لیست نفرات و محدودیت در قوانین کنفدراسیون آسیا از تیم ملی دور مانده اند.
اسکوچیچ با علم به درک این موضوع، تعداد محدودی را با خود به بحرین برد. گل چینی از باغ بزرگ ایران زمین که هم قسم شدند و در بدترین شرایط با همدلی رکوردهای ده ساله را جابه جا کردند.
بله، باید اسکوچیچ این ریسک را میپذیرفت چون وجود این نسل طلایی اورا مصمم میکرد او را وادار می کرد که میتواند با آن ها بحرین را در خاکش و عراق را بعد از یک دهه شکست دهد. نسلی که حالا شگفت ساز شده است و اسکوچیچ را خالق شگفتی کرده است. قطعا اسکوچیچ بیشتر از هرکس به چنین بازیکنانی افتخار می کند و حالا بازیکنان هم به وجود او افتخار میکنند. چون آنها در کنار هم خالق عدد هفت هستند عدد هفتی که اسکوچیچ در دقایق آخر بازی با عراق به عنوان نماینده مردم ایران زمین در خاک بدقلق ترین رقیب فوتبالی ایران نشان داد.
انتهای پیام/
نظر شما