به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، تب رسانه‌ای ماجرای انتشار فیلم‌های زندان اوین فروکش کرد اما آنچه در موارد این چنینی اهمیت دارد، ارائه راهکار و درمان برای موضوع است چراکه در غیر این صورت همچون زخم کهنه بعد از سال‌ها دوباره سرباز می‌کند. پس باید مسائلی از این دست را در زمان‌های مختلف با دقت آسیب‌شناسی کرد و راهکار عملی برای آن ارئه داد. در این گزارش نگاهی داریم به آنچه کارشناسان درباره این اتفاق گفتند که در ادامه می‌خوانید.
بیشتر بخوانید:
اتفاق زندان اوین آسیب‌های اجتماعی به دنبال دارد
زندانبانی علم است و باید از تجربه کشورهای موفق استفاده کنیم
اقرار نباید محور اصلی احراز جرم باشد
احمد بشیری؛ قاضی بازنشته و وکیل پایه یک دادگستری و از جمله کسانی است که معتقدند باید به زندان همچون بیمارستانی برای درمان آسیب‌های اجتماعی نگاه کرد و هدف باید این باشد که فرد بزهکار پس از گذراندن دوره محکومیت خود اصلاح شده باشد تا دوباره مرتکب جرم نشود. در حقیقت زندان باید همچون راهنما راهی پیش پای او بگذارد. بشیری در این خصوص گفت: از نظر قضایی و حقوق جزا زندانی یک بیمار اجتماعی است. این بیمار به زندان می‌رود تا معالجه شود نه اینکه وقتی از زندان بیرون آمد، بیمارتر شده باشد. اگر آموزش‌هایی که به پرسنل زندان داده می‌شود با توجه به این موضوع نباشد، از طرفی نظارت جدی هم نداشته باشیم ماجرای اوین تکرار می‌شود.
مسئله بعدی که بشیری با ایسکانیوز مطرح کرد موضوع ارائه آموزش‌های تخصصی به زندان‌بان‌ها بود. او بر این باور است که زندانبان همچون پرستار نیازمند آموزش‌هایی همه جانبه برای برخورد با زندانی است چراکه نحوه برخورد او تبعات اجتماعی دارد و هر برخوردی پذیرفته نیست. بشیری موضوع سرکشی مداوم رییس سازمان زندان‌ها به زندان‌های زیرمجموعه خود را یکی دیگر از حقله‌های اداره موفق زندان دانست.
نعمت احمدی از وکلای باسابقه دادگستری موضوع را از زاویه دیگری برای ایسکانیوز شرح داد؛ او موضوع قرار گرفتن سازمان زندان‌ها زیرمجموعه قوه قضاییه را گره این موضوع دانست چراکه این مسئله با اتکا به اصل تفکیک قوا دیگر قوا نمی‌توانند بر امور سازمان زندان‌ها نظارت کنند. این وکیل باسابقه پیشنهاد داد که سازمان زندان‌ها زیرنظر وزارت کشور یا حداکثر وزارت دادگستری قرار گیرد که نمایندگان مجلس بنابراصول ۸۴ و ۸۶ قانون اساسی بتوانند رییس سازمان زندان‌ها را احضار و استیضاح کنند و یا تذکر بدهند.
از نظر احمدی محور قرار گرفتن اقرار در احراز جرم را یکی دیگر از عاملان اتفاق زندان اوین دانست وتوضیح داد: تا زمانی که در کشور ما اقرار محور اصلی احراز وقوع جرم و ضابطین قضایی دستشان باز باشد و بتوانند شکنجه کنند، وضعیت به همین شکل می‌ماند. این فیلم‌ها بایگانی بودند که هک شدند و مگر می‌شود رییس سازمان از آن‌ها بی‌اطلاع باشد؟
احمدی تاکید کرد: ما علاوه بر زندان پایگاه‌های پلیس را داریم و در هر کدام از این‌ها افراد تحت‌نظر وجود دارند که از کمترین حقوق یک زندانی برخوردار نیستند و گاهی حتی جیره و غذای درستی به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد. ما متاسفانه تا زمانی که اقرارمحور باشیم این اتفاقات می‌افتد.
محمدحسین ساکت؛ وکیل و قاضی بازنشسته دیوان عالی کشور دیگر کارشناسی بود که نظر او را جویا شدیم؛ او از فروکش کردن تب رسانه‌ای و فراموش شدن اتفاقات این چنین بدون درمان ریشه‌ای انتقاد کرد و گفت: در مورد اتفاق زندان اوین از بالاترین مقام زندان و افراد مسئول باید برابر مقررات مجازات می‌شدند. متاسفانه برخورد با این موارد جدی گرفته نمی‌شود و همین موضوع به تکرار این اتفاقات می‌انجامد. رییس قوه قضاییه نباید رودربایستی با کسی داشته باشد و خیلی جدی و محکم با این موضوع برخورد کند.
ساکت معتقد است که مسئله آموختن علم زندانبانی راهکار جلوگیری از تکرار اتفاق زندان اوین است و حتی اگر این علم در کشور وجود ندارد باید مسئولان مربوطه به دنبال کسب آن به کشورهای موفق دنیا بروند و از تجربه‌های آن‌ها استفاده کنند چراکه آبروی نظام مطرح است و خطاهایی این چنین دامان کل جامعه را می‌گیرد.
ساکت ملاک‌های یک رییس خوب برای اداره امور زندان‌ها را اینگونه شرح داد: کسی باید برای این مسئولیت گماشته شود که آموزش‌های زندانبانی دیده و با اصول زندانبانی جهانی آشنا باشد. حتی شاید بهتر باشد که هیاتی از مسئولان به کشورهای موفق در این زمینه بروند و از نزدیک نحوه کار آن‌ها را ببینند. نمی‌خواهم بگویم که این اتفاقات در هیچ کشوری تکرار نمی‌شود اما کشورهای موفق در این زمینه سعی کرده‌اند تا مواردی از این دست را به صفر برسانند و این حاصل آموزش، تمرین و بهره‌برداری از تجربه‌های دیگران است.
آنچه از نظرات کارشناسان برمی‌آید در قدم اول تشدید نظارت‌ها است و گره این کار شاید در همان مسئله وجود نطارتی خارج از قوه قضاییه باشد و با انتقال سازمان زندان‌ها به وزارت کشور مسئله نظارت قوت بگیرد. موضوع دیگر این است که مسئولان نگاه خود به زندان را تغییر دهند و با دید محلی برای اصلاح ریشه‌ای آسیب‌های اجتماعی به آن نگاه کنند در این صورت آموزش‌ها تخصصی‌تر می‌شود و خروجی زندان‌ها هم بزهکارانی نیستند که با کینه از رفتاری که در زندان دیده‌اند بزهکارتر شده باشند و دود این مدیریت غلط به چشم مردم برود. رسانه‌ها هم باید نگاه خود به مسلئلی از این دست را فراتر از یک ارزش خبری ساده ببرند و با تحلیل و موشکافی نگذارند مسئله فراموش شود.
انتهای پیام/
نظر شما