به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ محققان دانشگاه توکیو، یک روبات به اندازه کف دست طراحی کرده‌اند که روی چرخ در یک پیچ و خم ساده حرکت می‌کند. دراین روبات از سلول‌های عصبی مغز به عنوان سلول‌های عصبی استفاه شده که همانند سلول‌های زنده رشد می‌کنند. زمانی که این نورون‌های مصنوعی از طریق جریان الکتریسیته تحریک می‌شوند، روبات با موفقیت به هدف خود که یک جعبه دایره‌ای مشکی است، می‌رسد.

هر زمان که روبات در جهت اشتباه حرکت می‌کند، نورون‌های موجود در کشت سلولی آن، با یک تکانه الکتریکی مختل می‌شوند تا روبات دوباره در مسیر درست قرار بگیرد. به گفته محققان، این آزمایش‌ها گامی بزرگ در مسیر تلاش آموزش هوش به روبات‌هاست. این نخستین باری است که یک روبات از طریق نورون‌هایی که از سلول‌های زنده در آزمایشگاه رشد یافته، فکر می‌کند.

محققان این پروژه می‌گویند: سیستم حلقه‌بسته‌ای را برای تولید سیگنال منسجم از نورون عصبی زنده توسعه دادیم که خود به خود فعال می‌شود و آن را با روبات متحرک ادغام کردیم. زمانی که روبات با مانعی برخورد می‌کند یا هدفش در زاویه ۹۰ درجه‌ای‌اش نباشد، از طریق یک الکترود تکانه الکتریکی دریافت و شروع به تغییر مسیر می‌کند. همین امر موجب می‌شود که با حرکت در چهار جهت مختلف در نهایت به هدف خود برسد. در واقع، نورون‌های مصنوعی رشد یافته از سلول‌های زنده به عنوان «مخزن فیزیکی» تصمیم‌گیری روبات عمل می‌کنند.

زمانی که روبات با مانعی برخورد می‌کند، سیگنال‌های او مختل می‌شود و همین امر موجب می‌شود که روبات به طرز عجیبی تکان بخورد و دوباره کالیبره شود. این فرآیند تا جایی پیش می‌رود که روبات مسیر پیچ و خم خود را طی کند.

جالب است بدانید که این روبات نمی‌تواند محیط اطرافیش را ببیند یا اطلاعات حسی از اطرافش داشته باشد و به همین دلیل است که کاملا به تکانه‌ها و خطای الکتریکی وابسته است.

محققان امیدوارند که با پیشرفت محاسبات مربوط به مخزن فیزیکی، ماشین‌های مبتنی بر هوش مصنوعی طراحی شوند که همانند ما فکر می‌کنند.

پروفسور هیروکازو تاکاهاشی، دانشیار انفورماتیک – مکانیکی دانشگاه توکیو، می‌گوید: مغز یک دانش‌آموز دبستانی قادر به حل مسائل ریاضی کنکور نیست و احتملا دلیل آن این است که دینامیک مغز او با «کامپیوتر مخزن فیزیکی» آنها به اندازه کافی قوی نیست.

این تیم پژوهشی معتقد است که استفاده از محاسبات مخزن فیزیکی در این زمینه به درک بهتر مکانیسم‌های مغز کمک خواهد کرد و در نهایت منجر به توسعه یک کامپیوتر نورومورفیک خواهد شد. پردازش نورومورفیک که به نام «محاسبات عصبی» نیز شناخته می‌شود، با استفاده از مدلی الهام‌گرفته از ساز و کار مغز انسان عمل می‌کند و معماری عصبی-زیستی موجود در سیستم عصبی انسان را تقلید می‌کند.