علیرضا قاسمی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان این که کار دانشگاهی و کار صنعتی در بسیاری مواقع با هم متضاد هستند، اظهار کرد: برای مثال دانشجوی دکترایی که می‌تواند کارهای صنعتی خوبی انجام بدهد و سودهای میلیاردی برای صنعت داشته باشد، اگر بخواهد مقطع دکتری خود را به پایان برساند، حتما باید مقاله ISI بدهد و فعالیتش در صنعت اهمیتی ندارد.

مدیر داخلی مرکز تحقیقات فراوری مواد کاشی‌گر با اشاره به این که لازم است که سازوکار وزارت علوم تغییر کند و تنها ملاک برای دریافت دکتری مقاله نباشد، افزود: به این معنا که دانشجویی که فعالیت صنعتی انجام می‌دهد و مورد تایید شرکت است هم بتواند از رساله‌اش دفاع کند، چون این فرد ده‌ها میلیارد به کشور کمک کرده است.

وی با تصریح بر این که فعالیت‌های صنعتی دانشجویان دکتری در سیستم آموزش و پژوهش دانشگاه، ارزشی ندارد، گفت: من هم برای دفاع از رساله دکتری‌ام این مشکل را داشتم، با وجود همکاری مهمی که با صنعت داشتم و حدود ۱۰۰ هزار دلار افزایش سالانه درآمد برای شرکت به ارمغان آوردم؛ اما این فعالیت روزمه‌ای برای من نداشت و مجبور شدم دوباره به دانشگاه برگردم تا مقاله بنویسم و بتوانم از رساله‌ام دفاع کنم.

مرکز تحقیقات کاشی‌گر پنج محصول دارد که چین، آمریکا، استرالیا و کانادا مشتریان آن هستند. این مشتریان با وجود تحریم‌ها، به هر طریقی شده تراکنش مالی را انجام می‌دهند.

قاسمی با تاکید بر این که دانشجویان و فارغ‌التحصیلان رشته‌های مهندسی می‌توانند مشکلات کشور را حل کنند، یادآور شد: برای مثال ما در مرکز تحقیقات پنج محصول داریم که مشتری ما چین، آمریکا، استرالیا و کاناداست. این مشتریان با وجود تحریم‌ها، به هر طریقی شده تراکنش مالی را انجام می‌دهند؛ اما این فعالیت‌ها در نظام دانشگاهی نه امتیازی به همراه دارد و نه ارتقایی. محصولات ما نه تنها مانع خروج ارز از کشور می‌شوند، بلکه ارز هم به کشور وارد می‌کنند.

دانشگاه مسئولیت بیمه فارغ‌التحصیلان مرکز تحقیقات را به عهده نمی‌گیرد

دانش‌آموخته دکترای فرآوری مواد معدنی دانشگاه شهید باهنر کرمان، بیمه نشدن فارغ‌التحصیلان مشغول به کار در مرکز تحقیقات را یکی از مشکلات دانست و افزود: دفتر ارتباط با صنعت دانشگاه شهید باهنر بیمه این افراد را تقبل نمی‌کند و فعالیت آن‌ها سابقه کار به حساب نمی‌آید.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: به همین دلیل، فارغ‌التحصیلان مشغول به کار در مرکز تحقیقات قید بیمه را زده‌اند و فقط برای علاقمندی خود و یادگیری بیشتر مانده‌اند. البته برخی دانشجویان هم وقتی می‌بینند هیچ سابقه کاری برایشان به حساب نمی‌آید، به تدریج دلسرد می‌شوند و ما نیروهای خوب را از دست می‌دهیم. اگر می‌توانستیم همکاران خود را بیمه کنیم، فرصت کار بیشتری برای ما فراهم می‌شد.

قاسمی با بیان این که صاحبان کارخانه به دنبال افرادی می‌گردند که هم کار تحقیقاتی انجام دهند و هم آن را به صورت عملیاتی پیاده کنند و هم به کار خود مسلط بوده و تعهد بدهند، افزود: مرکز تحقیقاتی کاشی‌گر از ابتدا و شبیه‌سازی تا اجرا کار را بر عهده می‌گیرد. در ایران می‌سازیم یعنی به ریال کار می‌کنیم و بر ساخت و نصب آن‌ها نظارت می‌کنیم. تا پایان هم متعهد هستیم.

مدیر داخلی مرکز تحقیقات فراوری مواد کاشی‌گر در پایان با ذکر مثالی یادآور شد: برای مثال در سال ۹۰، قراردادی ۱۰۰ میلیون تومانی منعقد کردیم برای تغییر یکی از دستگاه‌ها و بهبود کارایی آن، به دلیل تحریم‌ها، کسانی که دستگاه را نصب کردند برای تعمیر آن دیگر به ایران نمی‌آیند. تغییر این طرح از یک طرح خارجی به یک طرح ایرانی توسط مرکز تحقیقات، ۲۱ میلیارد تومان سود برای کارخانه در یکسال داشت. دستگاهی بود که می‌توانست ۷۰۰ تن سنگ را خرد کند؛ اما به صورت بالفعل ۴۰۰ تن سنگ را خرد می‌کرد. ما توانستیم این ۴۰۰ تن را به ۴۵۰ تن برسانیم. همین ۵۰ تن، معادل ۲۱ میلیارد تومان سود شد.

گفتنی است؛ مرکز تحقیقات فراوری مواد کاشی‌گر با ریاست صمد بنیسی در دانشگاه شهید باهنر کرمان مشغول به کار است. این مرکز برای حدود ۲۵ نفر از دانشجویان فرصت اشتغال با درآمد خوب فراهم کرده است. بنیسی سال ۱۴۰۰ به عنوان دانشمند برتر حوزه ارتباط با جامعه و صنعت از سوی وزارت علوم معرفی شد. تضمین برای ارائه خدمات  ویژگی منحصر به فرد این مرکز تحقیقاتی است، به طوری که اگر کار به نتیجه نرسد، پول برگردانده می‌شود.

انتهای پیام/