بهنام نیکومرام در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان این که انجمنهای علمی پلی هستند که دانشگاه و صنعت را به هم وصل میکنند، اظهار کرد: به همین دلیل، ما به عنوان انجمن علمی از صنایع مانند شرکت نفت و شرکتهای خصوصی خواستیم که چالشهای واقعی خود را مطرح کنند. از طرف دیگر هم با دانشجویان مقاطع مختلف در ارتباط بودیم، ایدههای دانشجویان را گرفتیم و بررسی و رتبهبندی کردیم.
رئیس انجمن بینالملی SPE شاخه دانشگاه صنعتی شریف با اشاره به این که چالشها واقعی بودند و شرکتها از این طرح بسیار استقبال کردند، افزود: هر وقت بحرانی ایجاد شود، کمی زمان میبرد تا جامعه بتواند با شرایط جدید وفق پیدا کرده و بتواند مشکلات خود را حل کند. مثلا در ابتدای شیوع کرونا، همه در قرنطینه قرار گرفتند و به تدریج با تولید واکسن، جامعه وارد شرایط جدید شد.
دانشجوی رشته مهندسی نفت دانشگاه صنعتی شریف در ادامه خاطرنشان کرد: سمینارها پیش از کرونا به صورت حضوری برگزار میشدند، پس از کرونا، این سمینارها باید مجازی برگزار میشدند. انجمن ما قصد داشت کمی صبر کند تا امکان برنامه حضوری فراهم شود، اما وقتی دوران بیماری طولانی شد، مجبور شدیم جلسات را به صورت وبینار برگزار کنیم.
وی درباره مزایای مجازی بودن برنامهها گفت: مجازی شدن، مانع اتلاف وقت میشود؛ اما به دلیل کاهش تعامل اثراتی منفی هم برای دانشجویان داشت. ضبط شدن برنامه هم یکی از مزایای مجازی شدن برنامههاست.
نیکومرام با تصریح بر این که یکی از چالشهای انجمن برای برگزاری وبینارها، گرفتن مجوز بود، یادآور شد: وقتی آموزشها مجازی شد، کارمندان دانشگاه دورکار بودند و انجمن ناچار بود مجوز برنامهها را از طریق سامانه دریافت کند. دریافت مجوز از طریق سامانه و دسترسی نداشتن به صورت حضوری با کارمندان، فرایند دریافت مجوز را بسیار کند میکرد.
رئیس انجمن بینالملی SPE شاخه دانشگاه صنعتی شریف با تاکید بر این که مجازی شدن دورهها سبب شد که بودجه کمتری در اختیار انجمن قرار بگیرد، افزود: چون تصور میشد که دورههای مجازی، هزینهای ندارد. در صورتی که با توجه به تورم در دو سال گذشته، دعوت از استادان برای سخنرانی در وبینار، هزینه بسیار بالایی نسبت به گذشته دارد.
وی با بیان این که یکی دیگر از چالشهای ما هزینه دورههاست، گفت: انجمن دورههایی برگزار میکند که با توجه به شرایط اقتصادی، این دورهها را با یک هشتم هزینه دورههای بیرون از دانشگاه برگزار میکند. به طوری که استادان تنها برای برند دانشگاه و نه دریافت پول حاضر به همکاری هستند. ارائه مدرک هم بسیار هزینهبر است چون جنس کاغذ و هولوگرام برای صدور مدرک مهم به شمار میرود، مثلا دورهای با ۹۰ هزار تومان برگزار میشد؛ اما ما ۱۰۰ هزار تومان هزینه برای صدور مدرک پرداخت میکردیم.
انتهای پیام/
نظر شما