به گزارش خبرنگار بینالملل ایسکانیوز، این روزها موضوع تاثیرات منفی سدسازیهای ترکیه بر شرایط زیست محیطی ایران و حتی منطقه به یک موضوع جدی تبدیل شده که تنشهای بین دو کشور را افزایش داده است. همین موضوع در گفتگو با صلاح الدین خدیو –تحلیلگر مسائل سیاسی و کارشناس مسائل ترکیه- مورد بررسی قرار گرفت. به اعتقاد وی، ترکیه به شیوهای یکجانبهگرایانه دیپلماسی آب را علیه کشورهای عراق، سوریه و حتی ایران به کار بسته است. در شرایطی که تغییر اقلیم به دغدغهای محوری در سراسر جهان تبدیل شده، اقدامات ترکیه به صورت فزاینده موجب مشکلات زیست محیطی برای ایران و مواجه شدن با بحران ریزگردها شده است.
وی با بیان اینکه متاسفانه همگرایی و همکاری منطقهای در غرب آسیا در پایینترین سطح ممکن قرار دارد، خاطر نشان کرد: کشورهای اروپایی که عضو اتحادیه اروپا هستند یا در مناطق دیگر جهان مثل اعضای «شانگهای» یا «آسه آن» به نوعی سازمانهای همکاری منطقهای وجود دارد که در مواقع بحرانهای دسته جمعی که سرنوشت همه به آن گره میخورد، نقش خود را ایفا میکند. وی افزود: اما در خاورمیانه از چنین سازوکاری بیبهره هستیم و در منطقه ما تقریبا هیچ یک از کشورها پایبند به کنوانسیونهای بینالمللی در حوزه تقسیم منابع آبی نیستند.
به باور این تحلیلگر سیاسی، در قضیه در شرایطی که ترکیه از حیث منابع آبی در وضعیت بهتری در مقایسه با سایر کشورها دارد، این کشور را در موقعیت هژمونتری قرار داده است. از نظر ایشان، برای حل این مسئله باید ترکیه را وادار کرد که به اجرای کنوانسیونها و معاهدات بینالمللی تن بدهد و هم اینکه سازوکاری طراحی شود که همه کشورهای منطقه از جمله ایران، به صورت داوطلبانه در سیاستهای آبی خود تجدید نظر کنند.
به گفته آقای خدیو، کشورهای منطقه باید بپذیرند که آب یک مسئله جمعی است و هیچ راه حل ملی و کشوری ندارد و هرگونه راه حل موثر منوط به طراحی سازوکار منطقهای است. خود این امر نیز منوط به فعال شدن ظرفیتهای همکاری منطقهای از جمله بهبود روابط ایران با عربستان، مصر، امارات و سایر کشورهای مطرح منطقه و اختصاص بودجههای مشترک به منظور اجرای طرحهای آبرسانی و ذخیره آب با استفاده از پروژههای نوین است که محیط زیست را تهدید نمیکند. وی در انتها تاکید کرد که این امر یک مسئله سیاسی است و راه حل آن همکاری سیاسی در چارچوب منطقه است که میتواند ارتباطات و همکاریها را تسهیل کند.
انتهای پیام/
نظر شما