به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، محکومیت قضایی دانشجویان مگر در شرایط خاص، نباید مانع ادامه تحصیل آنها شود. حتی دانشگاه موظف است که تا حد امکان به ادامه تحصیل دانشجو کمک کند.
براساس تبصره ۵ ماده ۴ شیوه انضباطی، اگر دانشجو به جرمی محکوم شود که به بازداشت موقت یا حبس بیانجامد، اگر حکم انضباطی محرومیت از تحصیل صادر نشود، مدت بازداشت با حبس از جمله سنوات دانشجو محسوب نمیشود. در نتیجه این دانشجویان میتوانند ادامه تحصیل داده و دانشگاه هم موظف است شرایط را برای آنها فراهم کند.
در این تبصره آمده است که درصورتی که مدت مجاز مقطع تحصیلی بیشتر باشد، دانشگاه موظف است نحوه ادامه تحصیل را با موقعیت جدید آموزشی تطبیق دهد.
شورای انضباطی دانشجویان یکی از مهمترین نهادهای مدیریتی دانشگاه است که وظیفه رسیدگی به تخلفات دانشجویان را برعهده دارد. از آنجایی که دانشگاه موظف است روحیه استقلال و اعتماد به نفس دانشجویان را تقویت کند، شورای انضباطی موظف است از هرگونه برخوردی که سبب تحقیر و توهین به دانشجو شود، خودداری کند.
البته در مواردی تنبیه اجتناب ناپذیر است اما این تنبیه باید با پرهیز از تجسس و تفتیش انجام شود. ضروری است در برخورد با دانشجوی خاطی حفظ آبرو و حیثیت اجتماعی وی درنظرگرفته شود. یکی از نکات قابل توجه برای دانشگاهیان این است که شورای انضباطی دانشگاه بر اساس آییننامههای ابلاغی تنها مرجع قانونی برای بررسی و رسیدگی به تخلفات دانشجویان است. به همین دلیل، صدور هر حکمی برای دانشجویان خاطی از طرف اشخاص حقیقی و حقوقی دانشگاه وجاهت قانونی نخواهد داشت.
کدامیک از رفتار دانشجویان تخلف به حساب میآید؟
سوالی که در ادامه مطرح میشود این است که کدامیک از رفتارهای دانشجو میتواند به عنوان تخلف محسوب شده و در شورای انضباطی بررسی شود؟ بر اساس بند ۱ ماده ۴ شیوه نامه انضباطی آن دسته از رفتارهای دانشجو تخلف است که در آیین نامه انضباطی یا شیوه نامه اجرایی به عنوان تخلف احصاء شده است و در احراز تخلفات، مراجعه به تعاریف قانونی تخلفات و تطبیق موضوع، با تعاریف الزامی است.
در صورت اتهام تخلف به دانشجو شورای انضباطی بر اساس بند ۴ ماده ۴ شیوه نامه انضباطی باید اصل را بر برائت دانشجو گذاشته و به موارد زیر توجه کند؛ هرگونه شک در احراز تخلف بودن رفتار ارتکابی، باید به نفع دانشجو تفسیرشود. هرگونه شک در احراز انتساب تخلف ارتکابی، باید به نفع دانشجو تفسیر شود. در صورت عدم وجود هرگونه دلیل، مبنی بر احراز و انتساب تخلف، دانشجو برای اثبات برائت خود نیاز به ارائه دلیل ندارد. دانشجو تا زمان اثبات تخلف و قطعیت حکم انضباطی، از کلیه امتیازات دانشجویی برخوردار است مگر در مواردی که در این شیوهنامه پیشبینی شده است.
انتهای پیام/
نظر شما