به گزارش گروه اقتصادی ایسکانیوز، دولت در اقدامی کم سابقه اقدام به تعیین سقف 5 هزار تومانی برای خوراک پتروشیمی‌ها در قانون بودجه 1401 کرد. عوامل متعددی همچون لابی سنگین پتروشیمی‌ها و ترس دولت از تعطیلی صنایع در این تصمیم دخیل بودند. به هر حال این تصمیم عواقب خطرناکی برای کشور دارد. زیرا تعیین قیمت ثابت برای ماده ای مانند گاز که قیمتش روزانه تغییر می‌کند، در واقع به ضرر درآمدهای پایدار دولتی است و ضررش را باید مردم متحمل شوند.

از سوی دیگر، پتروشیمی‌ها محصولات با ارزش افزوده بالا تولید می کنند و آن‌ها را در بازارهای بین‌المللی به فروش می‌رسانند.

از سوی دیگر، شواهد نشان می‌دهد که این صنایع از تحریم‌ها متضرر نشده‌اند. بنابراین، تعیین سقف قیمت برای خوراک آن‌ها به منزله سود سرشار پتروشیمی‌ها و ضرر دولت و مردم است. کارشناسان اعتقاد دارند تعیین هر قیمت ثابتی برای خوراک پتروشیمی‌ها و سوخت صنایع اقدام غلطی است و باید این نرخ بر اساس متغیرهای مختلف از جمله تحولات بازارهای بین‌المللی، نرخ ارز، قیمت جهانی انرژی و واقعیات موجود مشخص شود. نظرات حسین محمد صالحی دارانی، عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس را در این خصوص در ادامه می‌خوانید.

صالحی دارانی با اشاره به این موضوع که صنایع مصرف بالایی در حوزه انرژی در کشور دارند و به صورت بهینه مصرف نمی کنند، تصریح کرد: متاسفانه برنامه ریزی های لازم برای استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در صنایع وجود ندارد. دولت به خاطر تولید بیشتر با صنایع همراهی داشته و سوخت و خوراک ارزان قیمت در اختیارشان قرار داده است. اما این همراهی متاسفانه زیان‌هایی برای کشور داشته است. ما در زمستان با کمبود گاز و در تابستان با کمبود برق مواجه می شویم. ضررهای حاصل از عدم مصرف بهینه انرژی را مردم و طبقات متوسط به پایین جامعه متحمل می شوند.

وی در ادامه گفت: متاسفانه صنایع پتروشیمی به صورت نامتوازن و قارچی در کشور رشد کرده‌اند. آن‌ها از یارانه دولتی در بخش انرژی بهره‌مند می‌شوند و از آن سود می‌برند. اما بخش دیگری از جامعه که این صنایع را در اختیار ندارد، از این حمایت بی نصیب می‌ماند. حمایت از پتروشیمی‌ها و صنایع نباید به‌گونه‌ای باشد که بیشترین سود را آنها ببرند و دولت فقط به ارائه یارانه و رانت مبادرت کند. واقعیت این است که دولت در برخی بخش‌ها مانند رمزارزها نهایت محدودیت را اعمال می کند و در برخی صنایع مانند پتروشیمی‌ها با مدارا و تساهل رفتار می‌کند. به طوری که این صنایع بر اثر سوخت و رانت ارزان قیمت از سودهای سرشاری بهره می برند. سیاست های حمایتی یکجانبه به ضرر جامعه و کشور است. باید به سمت واقعی سازی قیمت ها پیش برویم و به این حمایت‌های بخشی پایان دهیم. لازم است سیاست متعادلی در خصوص قیمت خوراک و سوخت صنایع در پیش بگیریم.

صالحی دارانی ادامه داد: متاسفانه ما در صنایع به خام‌فروشی روی آورده‌ایم. بخشی از تولید را که نیاز به انرژی بیشتری دارد، انجام می‌دهیم و ادامه کار را که نیاز به تکنولوژی دارد به دیگران می‌سپاریم و ارزش افزوده بیشتری را نصیب دیگران می‌کنیم. مطمئناً اگر صنایع بخواهند به زنجیره های بعدی تولید وارد شوند و محصولات با ارزش افزوده بالاتر تولید کنند، باز هم به دنبال برخورداری از رانت و قیمت‌های غیرواقعی انرژی هستند. اما دولت باید صنایع را ملزم کند که به دنبال تولید محصولات با فناوری بالاتر باشند. در واقع شرکت های پتروشیمی به خاطر رانتی که از آن بهره‌مند می‌شوند در حال خام فروشی هستند و منافعی برای کشورهای دیگر ایجاد می کنند. اگر برای تصحیح این رویه که از قبل شکل گرفته است چاره‌اندیشی نکنیم، با مشکلات جدی مواجه می شویم.

وی خاطرنشان کرد: از آنجائیکه قیمت ارز و انرژی متغیر است و فاکتورهای دیگری نیز در قیمت ها موثر هستند، مشخص کردن یک قیمت ثابت و سقف مشخص برای خوراک پتروشیمی‌ها و سوخت صنایع کار درستی نیست. باید قیمت انرژی مورد نیاز صنایع شناور باشد و بر اساس متغیرهای مختلف مشخص شود. از طرف دیگر، باید تفکیکی بین صنایع داشته باشیم و با توجه به واقعیت های هر صنعت با آن‌ها برخورد کنیم.

انتهای پیام/