به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در مراسم رونمایی از طرح ملی اعتلا که در سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد، اظهار کرد: جهاد یک مفهوم قرآنی و تلاشی مستمر، همه‌جانیه و فی سبیل الله است. ویژگی دیگر جهاد تبیین، مقابله همیشگی با دشمن است.
حوزه و دانشگاه نتوانسته‌اند به اقتضای مختصات جامعه و برمبنای اندیشه اسلامی تولید ادبیات کنند
وی افزود: تقابل با دشمن نکته محوری جهاد تبیین است. در مقابل جهاد تببین یک جنگ شناختی وجود دارد؛ جنگی که دشمن در آن با استفاده از ابزارهای مختلف باورهای ملی مذهبی ما را تضعیف می‌کند.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی تاکید کرد: دشمن تلاش می‌کند ایرانیانی که از بیش از سه هزار سال پیش موحد بوده‌اند را دچار تشکیک کند. همچنین می‌خواهند فرهنگ ایرانی که پیش و پس از اسلام برهنگی در آن جایی نداشت را در باور جوانان ما تحریف کنند.
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه گفت: کسانی که جنگ دشمن را نمی‌بینند و آن را توهم می‌خوانند، در حقیقت خود در توهم به سر می‌برند که روابط نامشروع، سقط جنین و جنایات غرب را نمی‌بینند.
وی با اشاره به سطوح مختلف جهاد تبیین خاطرنشان کرد: جهاد تبیین یک ضرورت آشکار در ایران اسلامی است. اگر جهاد تببین نباشد، نه تنها اسلام که بلکه ملیت ما نیز دچار آسیب می‌شود. جهاد تببینی که دارای ۵ ساحت مختلف است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی تشریح کرد: نازل‌ترین سطح جهاد تبیین، تبیین نمادی است که شامل برگزاری مراسمات و آئین‌های دینی می‌شود. معمولا اولین قدم فرقه‌های انحرافی ایجاد نماد است.
او ادامه داد: تببین دیگر، تببین زبانی است. مقصود از زبان هم صرفا زبان آدمی نیست و زبان بدن، رسانه و هنر از جمله آن است. باید بتوانیم مفاهیم ایرانی اسلامی همچون خانواده را برای جامعه تبیین کنیم. شیوه‌ای که قرآن هم در سوره‌های مختلفی مثل توحید نیز از آن استفاده کرده است.
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه عنوان کرد: تببین استدلالی مرحله‌ای عمیق تر از زبان است. هرجا قرآن از استدلال قیاس استثنائی استفاده کرده، از انواع مدلل خود بهره برده که این یکی از اعجاز قرآن است؛ اعجاز منطقی.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی اضافه کرد: سطح چهارم جهاد تبیین، نظریه‌پردازی است. در دانشگاه‌های ما نظریات مختلف غربی‌ها خوانده و تدریس می‌شود و به ندرت استادی را پیدا می‌کنیم که خود نظریه‌پرداز باشد. اساتید ما حتی سراغ نقدهای موجود بر این نظریات نیز نمی‌روند. آیا نمی‌توان با بهره از حکمت اسلامی، سینایی و صدرایی در رابطه با مقوله‌های فرهنگ، شخصیت، سیاست‌گذاری، تنظیم‌گری و مصرف نظریه‌پردازی کنیم؟! این ضعف نه تنها در دانشگاه بلکه در حوزه‌های ما نیز وجود دارد و استادی که سال‌ها درس خارج تدریس می‌کند نمی‌تواند نظریه دهد و صرفا به ترجیح خود اکتفا می‌کند.
وی در پایان تاکید کرد: تبیین فناورانه نرم، مرحله آخر جهاد تبیین است. همان‌طور که از علوم پایه تجربی، مهندسی و محصول تولید می‌شود، در علوم انسانی نیز چنین مسیری وجود دارد. اما نظریات علوم انسانی به تکنولوژی نرم مانند نظام آموزشی و وزارت‌خانه‌های مربوط تبدیل می‌شود. حکمرانی نیز یکی از اقسام فناورانه نرم است.
انتهای پیام/
نظر شما