سازمان‌های دولتی هیچ برنامه‌ای برای نسل نوجوان ندارند / دلیل دوری جوانان از خانواده چیست؟

یک روانشناس گفت:سازمان‌های دولتی متاسفانه هیچ برنامه‌ای برای نسل نوجوان ندارند. وزارت آموزش پرورش هنوز در دهه شصت مانده و نوآوری فکری و عقیدتی و تربیتی نشده است. خانواده و مدرسه مهم‌ترین نهاد تربیتی افراد در جامعه است.

علیرضا واحدی روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درباره شکاف نسلی در خانواده‌ها گفت: متاسفانه خانواده‌ها می‌خواهند حرف خودشان را به کرسی بنشانند، بدون اینکه صحبت‌ها، نظرها و عقاید فرزندشان را بدانند. راه حل این مشکل تعامل صحیح با فرزندان است.

لزوم تنوع‌بخشی به محیط‌های یادگیری

وی افزود: مهارت تفکر، بخشی از مهارت‌های مورد نیاز زندگی است که به ۱۰ نوع تقسیم می‌شود. اگر از ابتدا فرزندتان را صحیح و با روش مقتدرانه تربیت کرده باشید، کنش‌های ناهنجار در کمترین حالت پیش می‌آید یا از این اتفاق جلوگیری می‌کند.

روانشناس اجتماعی توضیح داد: با فرزندتان درمورد عقاید و نظر و سبک زندگی مورد علاقه صحبت کنید، تا زمانی که به اول آسیب نزند و دچار مشکل نشود آزادی عمل بدهید اما به صورت کاملا کنترل شده که باعث فرار و دوری از خانواده نشود.

وی با بیان اینکه هیچ فرزندی دوست ندارد از خانواده جدا شود مگر اینکه خانواده اورا به روش‌های متعدد دور کرده باشد، گفت: سازمان‌های دولتی متاسفانه هیچ برنامه‌ای برای نسل نوجوان ندارند. وزارت آموزش پرورش هنوز در دهه شصت مانده و نوآوری فکری و عقیدتی و تربیتی نشده است. خانواده و مدرسه مهم‌ترین نهاد تربیتی افراد در جامعه است.

واحدی عنوان کرد: متاسفانه در سال‌های اخیر شاهد حضورت معلم‌ها و دبیرانی هستیم که هیچ توجهی به تربیت دانش‌آموزان ندارند و گاها خود بحران‌سازی می‌کنند. باید این افراد شناسایی شوند و تذکر گرفته یا در مشاغل دیگر به کار گرفته شوند. به این دلیل که تربیت یک نسل تاثیرگذارترین اتفاق درجامعه است.

وی افزود: تصور کنید، دانش‌آموزی در محیط پرخاشگر و ناامن خانواده به مدرسه می‌آید و انتظار می‌رود در آنجا محیطی امن داشته باشد اما دوباره با محیط ناامن مواجه می‌شود، تکلیف چیست؟ معلوم است که آسیب‌های متعدد در انتظار او است.

واحدی عنوان کرد: مراجعین زیادی با سنین نوجوان و جوان دارم  که به شدت ناامید هستند، هدف و برنامه‌ای برای آینده ندارند و یکی از شاخص‌های آنها دوری از خانواده و فرار از تحصیل است.

وی ادامه داد:  وقتی نهادهای دولتی نه برای خانواده‌ها برنامه مناسب دارند و نه برای دانش‌آموزان برنامه صحیح و مفید تدوین شده و در قسمت دیگر بدون هیچ توجهی دبیران و معلمانی که صلاحیت تربیتی ندارند را وارد مدرسه می‌کنند، چنین بحرانی در خانواده و نوجوانان قابل پیش‌بینی است.

روانشناس اجتماعی با بیان اینکه مهارتی که در ابتدا برای تمام مردم مورد نیاز است، مهارت‌های دهگانه زندگی است، گفت: دومین مورد مهارت‌های پیش ازدواج و همسرگزینی است که اگر صحیح انجام شوند فرزندان سالمی را نیز تحویل جامعه می‌دهند. سومین و مهم‌ترین مهارت فرزندپروی است. چهارمین مهارت، مهارت‌های تحصیلی و شغلی است. امیدوارم نهادهای دولتی و البته ‌خانواده‌ها به وظیفه صحیح خود عمل کنند و حتی اگر نمی‌دانند چگونه باید این وظیفه مهم را انجام دهند آموزش ببینند. روانشناسان در خط مقدم این بحران‌ها آماده ارائه خدمات مناسب و مهم به جامعه هستند.

انتهای پیام /

کد خبر: 1175663

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =