مصطفی سیادت موسوی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با بیان اینکه استادان هم می‌توانند بر تعلیم دانشجویان و پویایی دانشگاه و هم بر تخصصی شدن فعالیت‌های گوناگون دولت اثر بگذارند، اظهار کرد: استادان جزو افرادی هستند که به دلیل محبوبیت و شخصیت فرهنگی و علمی می‌توانند در سطح مختلف نقش آفرینی داشته باشند.
محدودیت دانشجویان برای فعالیت در شرکت‌های دانش‌بنیان
وی با تاکید بر اینکه باید حضور و استفاده دولت از ظرفیت استادان در کابینه کنترل شده باشد، گفت: بیشتر استادان ایده‌آل گرا و تخصص گرا هستند، بنابراین می‌توانند با آینده نگری و آینده پژوهشی به دولتمردان کمک کنند. البته به عقیده بنده استفاده از استادان در فعالیت‌های عملیاتی و اجرایی، نشان دهنده عملکرد نه چندان صحیح دانشگاهیان است. به این معنا که ما نتوانستیم مهندس یا تکنسین با مهارت بالا پرورش دهیم و در اختیار دولت قرار دهیم. در نتیجه خود استاد باید وارد کار میدانی شود یا به جای پست مدیریتی، پست اجرایی دریافت کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم‌وصنعت در پاسخ به این که اگر جمع زیادی از اساتید یک دانشگاه وارد کابینه دولت شوند و باعث خالی شدن کلاس‌های درس دانشگاه‌ها شوند، چه آسیب‌هایی در پی خواهد داشت، گفت: بنده به شدت با این موضوع مخالف هستم و اعتقاد دارم که اگر استادان به عنوان مشاور در کنار مدیران و روسای سازمان‌ها یا نهادها قرار بگیرند، بسیار می‌توانند کمک فکری داشته باشند؛ اما اگر به گونه‌ای دنبال دریافت پست‌های مدیریتی و مسئولیتی بروند که دانشگاه متضرر شود، این موضوع کاملا ناصحیح است.
وی با تصریح بر اینکه متاسفانه فرهنگ و عملکرد مسئولان در موضوع تربیت و پرورش منابع انسانی مناسب نیست، گفت: بیشتر ایرانی‌ها عادت دارند که تمام امور را به صورت هیئتی یا رفاقتی پیش ببرند و به فکر کادرسازی و تربیت نیرو نیستند. به عنوان مثال هر کدام از احزاب سیاسی در کشور نیروهای مشخصی دارند. جریان‌های سیاسی به جای اینکه به فکر تربیت مدیر باشند، تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند که اگر به قدرت رسیدند، چگونه نیروهای خود را به کار گیرند، مسئولیت و پست به آنان بدهند تا در زمان یا بازه کوتاه بیشترین سطح رضایت را بین مردم ایجاد کنند.
موسوی انتخاب مدیر از بین نیروهای هر سازمان را یکی از مناسبترین سیاست‌ها دانست و افزود: در بهترین حالت، یک مهندس یا کارشناس می‌تواند از خود آن سازمانی که کار می‌کند، پله‌های ترقی را طی کرده و رئیس آن سازمان شود. اگر در چنین شرایطی استاد به عنوان مشاور در کنار چنین رئیسی قرار گیرد، هم برای استاد خوب است و باعث کسب تجربه می‌شود و هم برای آینده آن سازمان بسیار عالی است؛ چراکه باعث آینده نگری و سیاست گذاری کلان خواهد شد.
این استاد گروه عمران دانشگاه علم‌وصنعت با بیان اینکه دانشگاه‌ها نباید با جایابی نادرست نیروها، خالی از وجود استادان شوند، گفت: البته گاهی نیز اساتیدی که پست‌های مدیریتی و دولتی داشته‌اند، دیگر مربی مناسبی برای دانشجویان و کلاس درس نخواهد بود. زمانی که آنان به دانشگاه بر می‌گردند به خاطر درگیری‌های اجرایی نمی‌توانند به صورت مناسب در محیط علمی دانشگاه کارآیی داشته باشند و عیار آنها آلوده شده است. البته خیلی از استادان هم توانستند روحیه علمی و فرهنگی خود را حفظ کنند و در هر دو جبهه خدمت کنند.
وی با انتقاد از عملکرد برخی استادان که پست‌های دولتی دارند، مطرح کرد: به عقیده بنده این نظام درست نیست که یک استاد، دانشگاه را رها کند و پست اجرایی بگیرد و دیگر حاضر نباشد به محیط دانشگاه بازگردد یا اگر کلاس درس اخذ کند، به علت مشغله، زمانی برای دانشجو صرف نکند.
استفاده دانشجویان کارشناسی در صنعت
موسوی تصریح کرد: البته بنده منکر حضور یا ارتباط استادان با صنعت نمی‌شوم. من به صورت تجربی متوجه شدم زمانی که انتقال مفاهیم درسی توامان با تجارب کاری و عملی استادان در صنعت یا بازار کار باشد، اثرگذاری بیشتری دارد. بنابراین مهم است که استادان، دانشجویان را در پژوه‌هایی که در صنعت انجام می‌دهند، مشارکت دهند. به عنوان مثال در چند روز گذشته، با سایر اساتید صحبت می شد که برخی از دانشجویان دوره کارشناسی در فرایندهای علمی مشارکت دهیم تا آنان به اندازه دانشجویان تحصیلات تکمیلی انگیزه داشته باشند. در این ارتباط، استادان می‌توانند پروژه‌هایی هرچند کوچک را به دانشگاه بیاورند و دانشجویان را به صورت عملی با طرح‌های پژوهشی آشنا کنند.
این دانش آموخته دانشگاه ایالتی لویزیانای آمریکا گفت: وزارت علوم، تحقیقات و فناوری باید فرآیندی یا سازو کاری در نظر بگیرد که از ظرفیت و پتانسیل اعضای هیئت علمی و استادان دانشگاه‌ها برای حل مشکلات و چالش‌های کشور استفاده کند؛ اما این میزان کنترل شده و محدود باشد. از سوی دیگر دانشجویان نیز همراه استادان وارد صنعت یا حوزه پژوهش شوند.
اساتید انتقال دهنده فضائل اخلاقی هستند
وی درباره میزان اثربخشی و پویایی اساتید بر دانشجویان اظهار کرد: زمانی که استاد خودش پویایی علمی داشته باشند و به صورت مرتب علم خود را به روز کند، ناخودآگاه دانشجویان را به فعالیت‌های علمی تشویق می‌کند.
موسوی با بیان اینکه تمام اهداف جامعه دانشگاهی تربیت و پرورش دانشجویان و مدیران آینده است، گفت: استادان در این مسیر بیشترین وظیفه را بر عهده دارند؛ چرا که اگر اعتماد ضمن آموزش رخ دهد، دانشجویان با اعتمادی که دارند مطالب علمی و اخلاقیات یا تجارب مدیریتی استادان را بیشتر دریافت می‌کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم‌وصنعت استادان در پایان با بیان اینکه استادان در انتقال فضایل اخلاقی مهمترین اعضای خانواده دانشگاهی هستند، خاطرنشان کرد: استاد یا معلم با ایجاد دلبستگی می‌تواند باعث تاثیرگذاری بر دانشجو حتی با تفکرات غیر همسو شود.
انتهای پیام/
نظر شما