ابراهیم صالحی عمران در گفت‌وگو با خبرنگار دانشگاه ایسکانیوز، با اشاره به ماده ۹۴ تبصره ۲ لایحه برنامه هفتم توسعه که بر اساس آن وزارتخانه‌های علوم و بهداشت در رشته‌های غیربالینی مکلفند در هر یک از مقاطع تحصیلی در رشته‌های ممکن در کنار دروس نظری، دروس عملی و مهارتی پیش‌بینی کنند، اظهار کرد: ماهیت آموزش‌های مهارتی یا فنی‌وحرفه‌ای انتقال آموزش مهارتی است. مهارت یعنی آنچه که در محیط واقعی بازار کار بکار می‌آید؛ بنابراین شاید نیاز باشد ۴۰ تا ۷۰ درصد برنامه‌ها و سرفصل‌ها در سیستم آموزشی به صورت عملی ارائه شود.
تاکید وزیر علوم بر تغییر سرفصل‌های دروس براساس آموزش مهارتی
رئیس انجمن آموزش عالی ایران افزود: در این راستا لازم است آموزش عملی در محیط کارگاهی و آزمایشگاهی (در درون سیستم‌های آموزشی) یا در محیط واقعی کار (در خارج از سیستم‌های آموزشی) ارائه شود.
وی با بیان اینکه آموزش صحیح مهارتی آن است که سیستم آموزشی دوگانه باشد، اضافه کرد: به عبارتی باید به این منظور هماهنگی لازم بین نهادهای آموزشی و صاحبان صنایع و کارفرمایان ایجاد شود. این مسئله با تدوین یک بند و تبصره حل نمی‌شود و در حقیقت با تنظیم یک برنامه آموزشی صحیح حل شدنی است.
رئیس سابق دانشگاه فنی‌وحرفه‌ای کشور با اشاره به اینکه خروجی‌های سیستم‌های آموزش مهارتی باید در محیط و بخش‌های خصوصی مشغول کار شوند، گفت: آموزش مهارتی در نهایت منجر به افزایش میزان اشتغال در بخش‌های خصوصی یا خوداشتغالی می‌شود. بنابراین سوالی با این مضمون مطرح می‌شود که در کارورزی‌ها و دروس عملی، صاحبان صنایع و کارفرمایان به عنوان شرکت و ذی‌نفع اصلی آموزش مهارتی چقدر در برنامه‌ریزی و تعیین رشته‌ها و سرفصل‌ها و حتی تعیین نحوه ارزشیابی مهارت عملی دخالت دارند؟ اگر در این بخش از ظرفیت صاحبان صنایع و کارفرمایان در تمام پروسه طراحی و اجرا و حتی ارزیابی استفاده شود، آنگاه شاهد اثربخشی آن در افزایش مهارت‌آموزی دانشجویان و بهبود وضعیت اشتغالزایی در این عرصه‌ها خواهیم بود.
وی با تاکید بر اینکه رشته‌های موجود آموزش عالی کشور نیاز به تغییر و تحول دارند و جوابگوی نیازهای حال و آتی دانشجویان در عصر دیجیتال و هوش مصنوعی نیستند، خاطرنشان کرد: بنابراین آموزش‌های مهارتی، ارتباطات تنگاتنگ نظام آموزش عالی و نظام آموزش مهارتی را با کارفرمایان و صاحبان صنابع طلب می‌کند. طرفین باید با هم دور یک میز بنشینند و با هم تصمیم بگیرند. در بخش‌های ایجاد رشته تا خروجی آموزش و حتی ارزشیابی‌ها و ارتباط سنجی‌های این دوره هم از ظرفیت صاحبان صنایع بهره برد تا چنین طرح‌هایی به طور صحیح اجرایی شود.
صالحی عمران اظهار کرد: در آموزش‌های مهارتی ارتباط مداوم با بازار کار و اطلاعات حاصل از بازار کار لازم است. مبنای برنامه‌ریزی آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای یا مهارتی نیز، اطلاعات بازار کار است، بنابراین تمامی ذی‌نفعان و شرکایی که به این اطلاعات بازار کار دسترسی دارند (همچون وزارت کار، سازمان تامین اجتماعی، اتاق بازرگانی، صاحبان صنایع، کارفرمایان و...) باید در این امر دخالت داشته باشند تا شاهد اثرات برنامه‌ریزی آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای یا مهارتی در ارتقای سطح مهارت‌آموزی دانشجویان باشیم.
وی ادامه داد: البته ماهیت برنامه درسی آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای یا مهارتی باید مبتنی بر صلاحیت و شایستگی‌های مورد نیاز بازار کار باشد. در حال حاضر برنامه‌های آموزشی وزارت علوم و دروس دانشگاهی مبتنی بر شایستگی و صلاحیت‌های بازار کار نیست؛ بلکه مبتنی بر ویژگی‌های علمی است که توسط اعضای هیات علمی یا صرفا در درون سیستم‌های دانشگاهی یا شوراهای برنامه‌ریزی آموزشی تدوین شده است. به عبارتی در درون سیستم بسته‌ای تعریف شده که اطلاعات بازار کار کمتر در طراحی آن‌ها ورود پیدا کرده است.
رئیس انجمن آموزش عالی ایران گفت: ناگفته نماند باید مشکلات بیمه‌ای این دانشجویان حل شود، همچنین می‌توان در دوره‌های عملی و مهارتی دستمزدهایی هم برای دانشجویان در نظر گرفت تا رغبت دانشجو برای کسب مهارت‌های جدید افزایش یابد و با انگیزه و اشتیاق بیشتری در این دوره‌ها شرکت کند.
انتهای پیام/
نظر شما