محمدحسین امید عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره اهمیت ندادن به جایگاه رشتههای علوم پایه در برنامه هفتم توسعه پرداخته نشده است، اظهار کرد: بهترین نیروها در رشتههای مختلف از جمله پزشکی و مهندسی یا سایر حوزهها، افرادی هستند که در علوم پایه قوی بودند.
بیشتر بخوانید:
۱۰ هزار رشته مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری حذف میشوند
وی با بیان اینکه علوم پایه دارای اهمیت ویژهای است، بیان کرد: در این راستا، ما باید به هر روشی که شده، دانشجویان را تشویق به انتخاب رشتههای علوم پایه کنیم و مبانی این رشتهها بین دانشجویان تقویت شود.
امید با تاکید بر اینکه دانشجویان باید به رشتههای علوم پایه بیشتر گرایش پیدا کنند، گفت: تا زمانیکه دانشجویان به این رشتهها علاقمند نباشند، هر گونه سیاستگذاری یا تدوین سند و برنامه بیفایده است. بنابراین مسئولان باید زمینه علاقهمندی دانش آموزان یا دانشجویان به این رشتهها را فراهم کنند.
رئیس اسبق دانشگاه علمی و کاربردی مطرح کرد: اگر انگیزش و گرایش بین دانشجویان برای تحصیل در رشتههای علوم پایه ایجاد نشود؛ در برنامه هفتم توسعه هر چه نوشته شود؛ تاثیر آنچنانی نخواهد داشت.
وی با اشاره به اینکه راهکاری برای تشویق دانشجویان به رشتههای علوم پایه در برنامه هفتم توسعه قید نشده است، گفت: من احساس میکنم متقاضیان و علاقمندان به رشتههای علوم پایه در سالهای اخیر بسیار کم شده؛ که عوامل مختلفی باعث این موضوع شده؛ اما راهکاری برای حل این موضوع نیز در این برنامه عنوان نشده است.
امید عنوان کرد: اشتغال و نبود شغل مناسب یکی از دلایل کاهش تمایل دانشجویان به رشتههای علوم پایه است. همچنین بیتوجهی قشر قابل توجهی به این رشته باعث بیتمایلی سایرین شده است. علاوه بر آن، معمولا دانشجویانی که نسبت به سایر دانشجویان از لحاظ درسی ضعیف هستند، این رشتهها را انتخاب میکنند.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: بنابراین ما باید زمینه حضور دانشجویان قوی را در این رشتهها فراهم کنیم تا بازخورد فعالیت آنان در جامعه نیز نمایان باشد. در نهایت هم باعث ترغیب افراد جامعه به انتخاب این رشتهها شوند.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه «در بند ت ماده (66 ) برنامه هفتم توسعه، تصویب ایجاد رشتههای تحصیلی و دورههای جدید و بازنگری در سرفصل رشتههای تحصیلی و دورههای مهارتی به هیئتوزیران واگذار شده، اما در ماده (95) این مسئولیت به شورای عالی انقالب فرهنگی سپرده شده است.» به عقیده شما بهتر است کدام نهاد مسئول این موضوع باشد، گفت: به عقیده بنده فرقی ندارد که کدام نهاد مسئول برگزاری دورهها یا اعمال تغییرات باشد؛ چرا که خروجی و نتیجه این فعالیتها مهم است.
امید اضافه کرد: اگر از این تضاد در برنامه هفتم توسعه عبور و در سطح کلانتر صحبت کنیم، اگر افرادی که اقدام به تهیه آیینها و تصمیمات و سیاست گذاری میکنند، تخصص داشته باشند، آن تصمیم پختهتر بوده و کارآیی بیشتری دارد. به عنوان مثال راهکار مناسب، باعث تشویق دانشجویان یا افراد به تحصیل در این رشتهها میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با بیان اینکه نمیتوان گفت که کدامیک از شورای عالی انقلاب فرهنگی یا هیئت وزیران عملکرد مناسبتری درخصوص تصمیمگیری در تغییر و تحول آموزش عالی دارند، گفت: هرگاه نهادی بیشتر با یک موضوع در ارتباط باشد و زمان و فرصت کافی برای بررسی و تحلیل در اختیار داشته باشد، آن نهاد برای آن موضوع خاص، میتواند خروجی موثرتری داشته باشد. اگر فعالیتهایی که انجام میشود را به نهادهایی اختصاص دهیم که وقت و تجربه کافی در این باره ندارند، خروجی مناسب هم حاصل نمیشود. بنابراین نتیجهاش باعث یاس و ناامیدی جوانان میشود.
انتهای پیام/
نظر شما