به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ دانشگاه ادیت کوان، در استرالیا و ارائه دهنده داده‌های رصدی پلتفرمی به نام QL Space، و دانشگاه ولز جنوبی در بریتانیا همکاری جدیدی را شکل داده‌اند که بر اپتیک فضای آزاد یا FSO تمرکز دارد.

اپتیک فضای آزاد که معمولا به عنوان ارتباطات بی‌سیم نوری یا ارتباط لیزری شناخته می‌شود، از نور برای ارسال داده‌ در هوا بدون استفاده از کابل‌های فیزیکی یا فیبر نوری استفاده می‌کند. سیستم‌های اپتیک فضای آزاد داده‌های مدوله شده را به عنوان سیگنال‌های نوری با استفاه از لیزر یا دیودهای ساطع نور یا همان LED منتقل می‌کنند.

در اپتیک فضای آزاد، فوتون‌ها یا ذرات نور می‌توانند برای انتقال داده‌ها به مدار دور زمین مورد استفاده قرار گیرند و در نتیجه از طریق فناوری ماهواره‌ای به سایر نقاط کره زمین منتقل شوند.

سیستم‌های اپتیک فضای آزاد قابلیت انتقال داده با نرخ بالایی دارند و همین امر آنها را برای طرح‌هایی که به انتقال سریع داده نیاز دارند، مانند لینک‌های نقطه به نقطه و اتصالات بک‌هال، مناسب می‌کند. بک‌هال مجموعه‌ای از لینک‌های مسی، فیبر نوری و یا بی‌سیم  است که شبکه‌های اصلی را با زیرشبکه‌های کوچک‌تر قبل از دسترسی کاربران به اینترنت متصل می‌کند.

بیشتر بخوانید:

انتقال بی‌سیم انرژی خورشید از فضا به زمین

به گفته «شیهائو یان»، استاد دانشگاه ادیت کوان، هنگامی که اطلاعات از طریق اپتیک فضای آزاد از نقطه A به نقطه B ارسال می‌شود، یک رمزگذار و یک رمزگشا در هر انتها قرار می‌گیرند تا از امنیت و یکپارچگی اطلاعات در حال انتقال اطمینان حاصل شود و این اقدامات می‌تواند محافظت در برابر هک و پارازیت سیگنال را فراهم کند. همچنین می‌تواند داده‌های بیشتری را به‌طور هم‌زمان انتقال دهد و کارآمدتر باشد. مثلاً می‌توانیم تصویری را در فاصله‌ای طولانی‌تر ارسال کنیم، اما همچنان انرژی کمتری برای این کار مصرف کنیم.

این فناوری با ارائه مزایای مختلف نسبت به انتقال امواج رادیویی معمولی، از جمله سرعت بهتر داده و مصرف انرژی کمتر، نیاز حیاتی در بخش ارتباطات را برطرف می‌کند.

به خصوص در مدار پایین زمین، تعداد محدودی فرکانس رادیویی وجود دارد که می‌توان از آنها برای ارسال داده استفاده کرد و آنها به طور فزاینده‌ای کمیاب می‌شوند. با توجه به نیاز مبرم به روش بهبود یافته انتقال اطلاعات در فضا، اپتیک در فضای آزاد منحصر به‌فرد است.

ماهواره‌ها، فضاپیماها و ایستگاه‌های زمینی اغلب در فضا از طریق اپتیک فضای آزاد با هم ارتباط برقرار می‌کنند. این یک مکانیسم ارتباطی سبک، با ظرفیت بالا و ضد تداخل را فراهم می‌کند.

روشی امن‌تر

این فناوری همچنین به طور قابل توجهی ایمن‌تر از رویکردهای سنتی است، زیرا سیگنال نوری به راحتی به دیوارها یا سازه‌ها نفوذ نمی‌کند و رهگیری داده‌ها را برای استراق سمع چالش‌برانگیز می‌کند.

محققان می‌گویند: در آمریکا روی این فناوری کار زیادی انجام می‌دهند، زیرا از آنجا که سیگنال‌ها نمی‌توانند مسدود شوند و بسیار ایمن است، پیامدهای نظامی نیز دارد.

به غیر از همه اینها، اپتیک فضای آزاد یک فناوری دوستدار محیط زیست است، زیرا نیازی به نصب کابل‌های فیزیکی ندارد و تاثیر آن بر محیط زیست را کاهش می‌دهد.

انتهای پیام/