محمود گبرلو منتقد سینما در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز با اشاره به نحوه برگزاری جشنواره فیلم فجر اظهار کرد: برگزاری جشنواره همیشه لذتبخش بوده و هست چرا که در تعریف حرفهای جشنواره هم آمده که بستری است برای رونق هر حرکت فرهنگی و در اینجا منظور سینماست.
بیشتر بخوانید:
پسیاستگذاریهای غلط پاشنه آشیل جشنواره فیلم فجر ۴۲ / رقابت فیلمهای ضعیف برای سودای سیمرغ
وی ادامه داد: به طور کلی، هدف از برگزاری جشنوارهها رونق تولیدات فرهنگی حوزه مربوطه و یا فراهم آوردن بستری برای کشف استعدادهای درخشان و یا تعیین استراتژی برای سینمای ایران است. از این جهت ما از هر جشنوارههای با هر مدل و فکر و اندیشهای باید استقبال کنیم، اما شکوه و پایداری یک جشنواره به سیاستگذاریهای عمیق متولیان آن بازمیگردد. اگر یک سیاستگذاری ضعیف و نازل باشد، طبیعتاً آثار انتخاب شده نازل میشود و شیوههای اجرایی هم سطحی و ضعیف خواهد شد.
گبرلو با بیان اینکه جشنواره فیلم فجر امسال از لحاظ شیوههای مدیریتی در سیاستهای کلان دارای ایرادات جدی بود که رفع نشد، عنوان کرد: یکی از واضحترین آنها شیوه انتخاب فیلمها و تعیین هیئت انتخاب و هیئت داوری بود که بدون هیچ استراتژی مشخصی صورت گرفت.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر دوران مخفی کاری گذشته و در عصر شفافیت به سر میبریم، گفت: اگر قرار است هیئت انتخاب تعیین شود، این امر باید بر اساس یک آییننامه و اصول مشخص صورت بگیرد، اگر هر کسی بر زعم ذهنی خود دست به چنین اقدامی بزند هرج و مرج خواهد شد کما اینکه در جشنواره امسال هم چنین اتفاقی رخ داد.
منتقد سینما افزود: یکی از ادعاهای آقای وزیر این بود که امسال ژانرهای متنوع در جشنواره داریم، در حالی که برگزاری جشنواره با ژانر هیچ ارتباطی ندارد و این یک موضوع انحرافی است چرا که موضوع، ساختار و آییننامه ملاک اصلی است، اگر تنوع ژانر هم جزو ملاکها بود چنین حرفی قابل قبول میشد اما در جشنواره فیلم فجر، ژانر نمیتواند ملاک باشد چون ممکن است مضامین، قصهها و یا موضوعاتی را داشته باشیم که برای جشنواره ضروری است و ممکن است همه در یک ژانر باشد و از همین حرف میتوان دریافت که هیچ استراتژی از قبل تعیینشدهای وجود نداشته است.
وی ادامه داد: نکته دیگر این است که آقایان جشنواره فجر را بیشتر به جشن دهه فجر تبدیل کردهاند و دنبال شادابی و نشاط در فضای عمومی کشور هستند، البته این به خودی خود دچار ایراد نیست و دولت موظف است در سالگردهای مناسبتی با شور و هیجان خاص جشنها را برپا کند اما دیگر نباید انتظار نداشته باشیم جشنواره فجر یک جشنواره تخصصی باشد که فیلمها بر اساس نظر کارشناسی و تخصصی انتخاب و برگزیده شوند، چون فیلمی که هنوز تکلیفش برای اکران عمومی معلوم نیست چطور میتوان برایش در کل رسانههای کشور نمایش گذاشت.
وی در ادامه با اشاره به عدم حضور فیلم بیبدن در بخش سودای سیمرغ عنوان کرد: ما شاهد حضور گسترده مردم برای تماشای این فیلم بودیم اما چنین فیلمی را به بخش سودای سیمرغ راه نمیدهند و بهانه میآورند که فیلم به موقع نرسیده است، اما سوال اینجاست که کدامیک از فیلمهای حاضر در این بخش به موقع رسیده؟ در حالی که روال جشنوارهها به این صورت است که وقتی فیلم معتبری ساخته میشود تا آخرین لحظه برایش صبر میکنند چون حضورش میتواند شور و هیجان مضاعفی را به جشنواره تزریق کند، اما وقتی چنین اتفاقی نمیافتد مشخص میشود که در پشت این اتفاق، یک نگاه سیاسی - جناحی وجود دارد و این مسئله را به یک جشنواره تخصصی تعمیم میدهند و هنرمندان و رسانهها به بازی گرفته میشوند.
وی تاکید کرد: طی سالهای گذشته تولیدات یک سال سینمای ایران را در جشنواره فیلم فجر مشاهده میکردیم و میتوانستیم یک سال سینمای ایران را بررسی و ارزیابی کنیم و هنرمندان هم با شور و هیجان در جشنواره حاضر میشدند چون فیلمشان دیده میشد و مورد ارزیابی قرار میگرفت و این مسئله در نمایش عمومی هم تاثیرگذار بود اما در حال حاضر هیچ انگیزهای در هنرمندان وجود ندارد چرا که از موضعگیریهایش جناحی هراس دارند و میترسند که نقدهای منفی رسانهها در نمایش عمومی فیلم موثر باشد، به همین دلیل حضور حرفهایها در جشنواره کم شده و شاهد گستردگی حضور فیلماولیها هستیم البته این به معنای نفی حضور آنها نیست اما باید دارای یک استاندارد خاص باشد.
وی همچنین با بیان اینکه بین المللی دانستن جشنواره فیلم فجر، یک شعار مضحک است، گفت: اگری سری به بازار بین الملل میزدید، مشاهده میکردید که فقط چهار غرفه ایرانی و چند غرفه بسیار ضعیف کشورهای همسایه در این جشنواره حضور دارند و به اسم بازار فیلم فعالیت میکنند.
گبرلو گفت: چرا خودمان را گول میزنیم و با جریان فکری سینما شوخی میکنیم خیلی راحت بگوییم که نمیتوانیم بازار فیلم درست کنیم، اینکه وزیر ارشاد عنوان میکند نزدیک ششصد فیلم خارجی درخواست حضور در جشنواره فجر را داشتهاند، واقعا خندهدار است؛ ما حتی در دنیا هم شاهد چنین امری نیستیم و اینها همه ضعفهای استراتژیک است که به سیاستگذاریهای غلط مسئولان بازمیگردد.
انتهای پیام/
نظر شما