خسرو معصومی کارگردان مطرح سینمای ایران در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز در خصوص مشکلات فیلمسازی در ایران گفت: مشکلات در ایران زیاد است اما این دلیل نمی‌شود که ما کار نکنیم. زمانی که فشارها زیاد است فیلمنامه مینویسیم یعنی یک سری کار آماده می‌کنیم و وقتی که فضا مقداری آرام‌تر شد و آزادی‌هایی نسبی داده شد، آن وقت آن فیلمنامه‌هایی که نوشتیم، فیلمش را می‌سازیم.

معصومی اظهار کرد: اگر بخواهم در مورد سانسور صحبت کنم که در سینمای ما وجود دارد این است که امکان ندارد فیلمی را بسازیم و نگویند که فلان قسمت و فلان قسمت را از فیلم در بیاورید. برای اینکه از تیغ سانسور فرار کنیم راهکارهایی پیدا کرده‌ایم و مانند کسانی که تحریم‌ها را دور می‌زنند و نفت را می‌فروشند ما هم راه‌هایی برای دور زدن سانسورها داریم.

وی با اشاره به اینکه برخی هم می‌گویند که فلان قسمت فیلم شامل سانسور نیست اما بهتر است آن را از فیلم در بیاورید ادامه داد: زیرا وقتی فیلم نمایش داده می‌شود، گاهی برخی اعتراض می‌کنند که این چه چیزی است که فیلمساز در فیلمش قرار داده است و مسئولان هم میگویند ما تذکرات لازم را دادیم و به همین بهانه فیلمت را از پرده پایین می‌کشند.

کارگردان سینمایی «پر پرواز» خاطرنشان کرد: معتقدم در مورد ابتذال، باید سانسور وجود داشته باشد، یعنی باید جلوی کار ابتذال گرفته شود. الان حدود ۶ یا ۷ سال است که من فیلم نمی‌سازم زیرا نمی‌شود وارد این سینما شد. سینمای فعلی از نظر ابتذال شرایط وحشتناکی دارد و و آن چیزی که ما امروز می‌بینیم اسمش سینما نیست.

وی بیان داشت: وقتی قضیه ابتذال وسط است دیگر نمی‌توانیم وسط جمع برویم و بگوییم من هم یک چیزی می‌سازم. وقتی سینمای کمدی به سمت لودگی می‌رود این گونه است که برخی ادعا می‌کنند که فیلم کمدی می‌سازند اما وقتی آن را نگاه می‌کنی می‌بینی که همش لودگی است و وقتی تیزرش را نگاه می‌کنی همه در حال رقصیدن هستند. سینما این نیست که بگویی چون مردم نمی‌توانند در فضای حقیقی برقصند پس ما اینجا رقص را نشان مردم می‌دهیم و آنان را شاد می‌کنیم.

معصومی با اشاره به اینکه بهترین فیلم‌های ایرانی بین سال‌های ۶۰ تا ۸۰ ساخته شده و سینمای ایران را در دنیا مطرح کردند و در عمده فستیوال‌ها حداقل یک فیلم ایرانی وجود داشته است ادامه داد: اما امروزه اینطوری نیست و وقتی فیلم‌ها را زیر و رو کنی حتی یک فیلم برای ارسال به اسکار پیدا نمی‌شود و این یعنی فاجعه.

وی خاطرنشان کرد: عده‌ای شمشیر را از رو بسته‌اند که نسل فیلم‌هایی که در سینما فرهنگ سازی میکنند را نابود کنند. نسل آنانی که دارند تماشاچی تربیت می‌کنند را نابود کنند. نسل فیلم‌هایی که مردم بروند بشینند هم فیلم ببینند، هم تفریح کنند و هم از سینما که بیرون می‌آیند تحت تاثیر قرار گرفته باشند، این‌ها را نابود می‌کنند تا کمدی و لودگی سخیف جایگاه پیدا کند.

کارگردان مطرح سینمای ایران گفت: برای مثال کیانوش عیاری با آن همه فیلم‌های خوب و تاریخ سازی که در سینمای ایران دارد چرا باید فیلمی مانند «ویلای ساحلی» بسازد؟ «ویلای ساحلی» فیلم کیانوش عیاری نیست. به نظر من کیانوش عیاری یکی از بهترین کارگردانان سینمای ایران پس از انقلاب است اما مسئولین هم نباید کاری کنند که کسی مثل عیاری به خاطر پرداخت بدهی اش به سمت ساخت فیلم‌هایی مانند «ویلای ساحلی» روی بیاورد.

وی با با انتقاد از فیلم «ویلای ساحلی» افزود: حتی همین فیلم هم در بدنه، ساختاری دارد که اکتیو است اما داستانی در آن در نیامده است و فیلم اول و آخر ندارد. به قول «بیلی وایلدر» کارگردان مطرح اتریشی اگر می‌خواهی تماشاچی را تحت تاثیر قرار بدهی اول یا آخر فیلم باید کارت را انجام بدهی، وسط فیلم خودش در می‌آید، اما «ویلای ساحلی» از آن فیلم‌هایی است که اول و آخر ندارد.

معصومی تصریح کرد: برخی معتقدند با ساخت فیلم‌های کمدی چراغ سینما روشن می‌شود. اما با این ابتذالی که سینمای کمدی دارد چراغ سینما خاموش باشد بهتر است.

وی با بیان اینکه گاهی هدف از ساخت چنین فیلم‌هایی گرفتاری خود فیلمساز است گفت: اگر برای مثال بخواهم مثالی بگویم خودم را مثال می‌زنم. ۱۴ فیلم ساختم و ۱۷ فیلم نامه نوشتم، ۳ سریال و ۶ فیلم تله ساختم و نشان درجه یک هنری دارم اما با ۱۰ میلیون تومان حقوق، ۶۰ میلیون اجاره خانه می‌دهم و فکر نکنید با ۶۰ میلیون اجاره در یک پنت هاوس در نیاوران زندگی می‌کنم بلکه ساکن یک خانه ۱۳۵ متری در محله‌ای متوسط هستم و شرایط برای فیلمساز اینگونه ایجاد می‌شود که برای تهیه آن ۵۰ میلیون تومان دست به ساخت فیلم‌های سخیف بزند.

کارگردان مطرح سینمای کشورمان در پایان سخنانش بیان کرد: گاهی مجبور و هول داده می‌شوی به این سمت تا پول دربیاوری که آبرویت پیش زن و بچه‌ات حفظ شود و مسئله این است وقتی آبرو نداشته باشی چطور میخواهی فیلم خوب بسازی.

انتهای پیام/