به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، نبود ارتباط مناسب بین صنعت و دانشگاه مشکلی است که به ناکارآمدی آموزش عالی در ایران منجر شده است. چرا که یکی از دلایل اصلی بی‌مهارتی فارغ‌التحصیلان به حساب می‌آید و همچنین عامل بی‌اعتمادی صنعت به دانشگاه است.

تاسیس پارک‌ علم و فناوری به عنوان حلقه واسط بین دانشگاه و صنعت راهکاری است که در دهه ۱۹۵۰ میلادی دولت آمریکا برای نخستین بار اتخاذ کرد. پس از آن تعداد پارک‌های علم و فناوری در جهان افزایش یافت.

تاریخچه تاسیس پارک‌های علم و فناوری در ایران و جهان

دره سیلیکون (ایالات متحده آمریکا) را می توان نخستین پارک علمی دنیا دانست که منشأ آن به پارک علم دانشگاه استنفورد در اوایل دهه ۱۹۵۰ برمی گردد، پس از آن سوفیا آنتی پلیس (فرانسه) در اروپا در دهه ۱۹۶۰ و شهر علم Tsukubs (ژاپن) در آسیا در اوایل دهه ۱۹۷۰ تأسیس شدند که قدیمی‌ترین و مشهورترین پارک‌ها در جهان محسوب می‌شوند.

هم‌اکنون بیش از ۴۰۰ پارک علم در جهان وجود دارد. آمریکا با بیش از ۱۵۰ پارک، ژاپن با ۱۱۱ پارک و چین حدود ۱۰۰ پارک علم و فناوری، بیشترین پارک علم و فناوری در جهان را دارند.

شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان نخستین پارک علم و فناوری ایران بود که فعالیت خود را از سال ۱۳۸۰ آغاز کرد. آیین‌نامه تأسیس و راه اندازی پارک‌های علم و فناوری در سال ۱۳۸۱ در شورای گسترش آموزش عالی به تصویب رسید و مقررات مربوط به تأسیس و اداره پارک‌ها را تشریح کرد.

مقام‌ معظم رهبری هم در نامگذاری سال‌های اخیر تاکید بسیاری بر تولید و رشد اقتصادی کشور داشت. به طوری که سال ۱۴۰۱ را به موضوع اشتغال‌آفرینی و دانش‌بنیان بودن اختصاص داد. مولفه‌هایی که پارک‌های علم و فناوری اصلی‌ترین نقش را در تحقق آن‌ها دارند.

افزایش ۲۰ درصدی تعداد پارک‌های علم و فناوری در دولت سیزدهم

سجاد محمدعلی نژاد معاون فناوری و نوآوری وزیر علوم با ارائه گزارشی از عملکرد وزارت علوم در ۳ سال گذشته؛ گفت: تعداد پارک‌های علم و فناوری در دولت سیزدهم از ۴۹ پارک به ۵۹ پارک افزایش یافته است. همچنین ۳۳ پردیس فناوری و نوآوری، بیش از ۹ هزار و ۹۸۰ شرکت دانش‌بنیان در مجموع و ۱۴۰ هزار شاغل در پارک های علم و فناوری وجود دارد.

تعداد واحد فناور در شروع دولت کمتر از ۱۰ هزار بود و رشد ۴۰ درصدی داشت. همچنین تعداد شاغلان در واحدهای فناور به ۱۴۰ هزار نفر رسیده در حالیکه در ابتدای دولت ۱۹ هزار شاغل داشتیم؛ یعنی ۲.۵ برابر رشد یافته است.

با توجه به نقشی که پارک‌های علم و فناوری می‌توانند در ایجاد ارتباط بین دانشگاه و صنعت داشته باشند، انتظار می‌رود که با افزایش تعداد پارک‌های علم و فناوری در ۲۰ سال گذشته، ارتباط دانشگاه و صنعت هم در این سال‌ها افزایش یافته باشد. همچنین انتظار می‌رود که شاخص نوآوری در کشور رشد چشمگیری داشته باشد.

کاهش ۳۰ درصدی اشتغال فارغ‌التحصیلان در ایران

بررسی‌های آماری نشان می‌دهد که نرخ بیکاری فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در سال ۱۳۸۰ حدود ۱۰ درصد بوده است و این نرخ هم‌اکنون به حدود ۴۰ درصد رسیده است. کارشناسان معتقدند که تغییر جدی بازار کار ایران از میانه دهه هشتاد به وضوح آشکار شد به طوری که سهم بیکاران دانشگاه دیده ایران از کل بیکاران در سال ۱۳۸۵ به ۲۰.۹ درصد رسیده بود.

توسعه دانشگاه‌ها و افزایش شمار تحصیل کردگان در همین دوره زمانی، به رغم بالا رفتن سهم این افراد از جمعیت بیکاران تداوم یافت و در نتیجه بالا رفتن سهم بیکاران تحصیلکرده از کل بیکاران همچنان افزایش یافت. از ابتدای سال ۱۳۹۰ بود که ۳۶.۶ درصد از بیکاران ایرانی را دارندگان مدرک دانشگاهی تشکیل دادند و این رقم در حال حاضر به نزدیک ۴۲ درصد رسیده است.

با وجود این که توسعه پارک‌های علم و فناوری در کشور قرار بود تاثیر مهمی در افزایش اشتغال فارغ‌التحصیلان داشته باشد؛ اما آمارها نشان می‌دهد که با وجود ۵۹ پارک علم و فناوری در کشور، ۴۰ درصد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی بیکار هستند. به عبارت دیگر، ۲۰ سال از تاسیس پارک‌های علم و فناوری در ایران می‌گذرد؛ اما بررسی آمار بیکاری فارغ‌التحصیلان نشان می‌دهد که تعداد دانش‌آموختگان بیکار در ۲۰ سال گذشته، ۳۰ درصد افزایش یافته است.

انتهای پیام/