به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، استفاده از فناوری با توسعه هوش مصنوعی در اغلب نهادها از جمله دانشگاه‌ها گسترش یافته است. با وجود مزایای توسعه هوش مصنوعی مانند دقت و کاهش هزینه‌ها، برخی معتقدند که افزایش نظارت دیجیتال در دانشگاه‌ها به بی‌عدالتی نژادی و اقتصادی منجر خواهد شد.

کارشناسان هشدار می‌دهند که افزایش نظارت دیجیتال در موسسات آموزش عالی می‌تواند باعث به حاشیه رانده شدن دانشجویان محروم شود.

زیرساخت‌های شبکه پیشرفته، دستگاه‌ها و حسگرهای متصل به اینترنت، شناسایی فرکانس رادیویی، تجزیه و تحلیل داده‌ها و هوش مصنوعی از جمله ابزارهای دیجیتال کلیدی برای توسعه دانشگاه‌های هوشمند شناخته می‌شوند.

کارشناسان معتقدند که دانشگاه هوشمند یک نیمه تاریک هم دارد. برای مثال گسترش تشخیص چهره در دانشگاه یکی دیگر از مصادیق دانشگاه هوشمند است. استفاده از این فناوری در برخی دانشگاه‌های آمریکا از جمله دانشگاه ایالتی کلمبوس، دانشگاه بین‌المللی فلوریدا، دانشگاه ایالتی آیووا، دانشگاه آلاباما، دانشگاه ایلینویز و دانشگاه ویسکانسین توسعه یافته است.

استفاده از فناوری تشخیص چهره به مدیران اجازه می‌دهد تا حضور دانش‌آموزان را نظارت کنند، زمان صرف شده برای ورود و خروج از ساختمان‌ها را کاهش دهند و در نهایت به اساتید کمک کنند تا درس‌های خود را متناسب با سطوح احساسی دانش‌آموزان تنظیم کنند.

برخی کارشناسان توسعه ابزارهای هوش مصنوعی در دانشگاه‌ها ایده نامناسبی ارزیابی می‌کنند، چرا که در حال حاضر این فناوری توسط پلیس برای امور مهاجرت و گمرک استفاده می‌شود.

همچنین یک دانشگاه هوشمند می‌تواند دانشجویان را بر اساس کدپستی آن‌ها هدف قرار دهد. به طوری که افراد را در دسته‌های مختلف شامل داوطلبان بدون نیاز مالی، داوطلبانی که احتمالا به دانشگاه می‌روند و افرادی که بعید به نظر می‌رسد؛ دانشگاه را انتخاب کنند.

طرفداران دانشگاه هوشمند معتقدند که باید از استراتژی‌های تجزیه و تحلیل داده‌های شرکت‌های فناوری بزرگ مانند آمازون و نتفلیکس، علی‌رغم مشکلات طولانی‌مدت آنها در مورد نقض حقوق حریم خصوصی و تبعیض، بیاموزند.

انتهای پیام/