به کزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، حضرت آقا، حاج آقای رئیسی را خواستند دفترشان؛ بنا بود ریاست قوه قضائیه را بسپارند به ایشان. نظر رهبری را که می شنود می‌افتد به خواهش و تمنا که: «اجازه بدید من در آستان قدس خدمتگذار امام رضا و زائرا باشم. بنده رو عفو کنید از این مسئولیت.» حتی آقای اژه ای را برای قوه پیشنهاد می دهد.

آقا که بی قراری آقای رئیسی را می‌بیند، خاطره ای از جوانی های خودشان تعریف می کنند.

من جوان بودم، چشم پدرم بیمار شده بود. بارها در مشهد و تهران ایشون رو بردم پیش پزشک، اما افاقه نکرد و دو سه سالی رو چشمشون دید نداشت. باید دستشون رو می گرفتیم و این طرف و اون طرف می بریدم. من اون زمان علقه زیادی به قم داشتم. مونده بودم به درس و بحثم در قم برسم یا برم مشهد و در خدمت پدرم باشم. با افراد مختلفی مشورت کردم؛ از جمله یکی از دوستانم؛ مردی اهل دل که منزلش در چهارراه حسن آباد تهران بود. اون بنده خدا به من گفت: شما بیا یه کاری بکن. به خاطر خدا از قم دست بکش و برو مشهد بمون! خدا می تونه دنیا و آخرت تورو از قم به مشهد منتقل کنه۱ با این حرفش، دلم آرام گرفت؛ رفتم مشهد.

حاج آقای رئیسی بعد از اتمام فرمایش رهبری می گوید: «اگر شما این طور می فرمایید، من قبول می کنم.»

راوی: سیدمحمد صاحب کار خراسانی، معاون برنامه ریزی راهبری قوه قضائیه

متن فوق، خرده روایتی از سبک زندگی شهید جمهور آیت الله سیدابراهیم رئیسی است که در کتاب «رئیسی عزیز» آورده شده است.

این کتاب از اولین کتاب هایی است که به زندگی شهیدجمهور سید ابراهیم رئیسی پرداخته و با قلم فائزه سعادتمند و به تلاش انتشارات حماسه یاران در ۲۰۰ صفحه راهی بازار نشر گردیده است.

انتهای پیام/