عباس حسینزاده عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد مهاباد در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره مهمترین چالشهای آموزش در کشاورزی اظهار کرد: یکی از مهمترین چالشها، مراجعه نامتوازن دانشجویان به برخی رشتهها است. به عنوان مثال، در رشته گیاهپزشکی، دانشجویانی پذیرش میشوند که عمدتاً به دلیل علاقه به محصولات سم و کود در کشاورزی جذب این رشته میشوند.
وی ادامه داد: اما در رشتههای دیگر، به دلیل عدم حمایتهای لازم، اکثراً تمایلی به ادامه تحصیل در زمینه کشاورزی نشان نمیدهند. واقعیتی که باید در نظر گرفت این است که جمله "کشاورزی محور توسعه کشور است" بیشتر جنبه شعاری دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تاکید کرد: در شهرهای آذربایجان و کردستان، وقتی به بررسی وضعیت اراضی برای کارشناسی میپردازم، متوجه میشوم که بزرگترین مشکل، کمبود آب است. مردم به خاطر آب با یکدیگر درگیر و مشاجره میکنند.
وی افزود: برای حل این مشکل، باید بر توسعه کشاورزی در بخش گلخانهای تمرکز کنیم. با این حال، تلاشهای بیشتری برای افزایش اراضی کشاورزی صورت گرفته است. با توجه به تغییرات اقلیمی، مشکلات آب به شدت افزایش یافته است و از طرفی دولت اجازه داده که اراضی بیش از حد توسعه یابند، حتی در دامنه کوهها نیز کشاورزی انجام میشود.
حسینزاده گفت: مشکلات کمبود زمینهای کشاورزی حداقل در دانشگاه مهاباد به نوعی حل شده است، اما در شهرهای بزرگ ممکن است این زمینها به اندازه کافی وجود نداشته باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تصریح کرد: عدم تمایل دانشجویان به تحصیل در این رشته بیشتر به دلیل نبود زمینههای شغلی مناسب است؛ به طوری که افراد پس از فارغالتحصیلی به شغلهای غیرمرتبط روی میآورند. دولت نیز برنامهای منظم و کارآمد در این زمینه ندارد.
به گفته وی، هرچند شهرکهای گلخانهای تاسیس شدهاند، اما نتایج مثبتی از آنها حاصل نشده است.
حسینزاده خاطرنشان کرد: کشاورزی نیازمند صادرات خوب و امکان فروش محصولات است؛ در غیر این صورت، ادامه فعالیت گلخانهها ممکن نخواهد بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه تاکید کرد: در داخل کشور، قیمت محصولات کشاورزی تضمینشده نیست و تنها چند محصول خاص از این قاعده مستثنی هستند. برای سایر محصولات، ریسک بالایی وجود دارد. هزینه نهادههای کشاورزی افزایش یافته و قیمت سم و کود نیز بالا رفته است، به طوری که فارغالتحصیلان توان ادامه تولید را ندارند.
وی عنوان کرد: تولید در کشاورزی ریسک محسوب میشود؛ ممکن است یک سال سود داشته باشند و در سالهای بعد با ضرر مواجه شوند.
استاد دانشگاه بیان کرد: در کشور ما، اکثر کشاورزان تنها به اندازه هزینه کارگری سود میبرند. به عبارت دیگر، کل خانواده در این کار مشغول به فعالیت هستند و بیشتر هزینهها به کارگری اختصاص مییابد، که در بسیاری از مواقع سودآور نیست. همچنین، هزینههای صادرات و نگهداری در سردخانهها کار تولید را برای فارغالتحصیلان دشوار کرده است.
حسینزاده گفت: در رشته گیاهپزشکی، با توجه به اینکه بیشتر فعالیتها در زمینه کلینیکهای گیاهپزشکی متمرکز است، دانشجویان به ارائه مشاوره به کشاورزان و فروش سم تمایل دارند. این رشته به دلیل بازار کار مشخص، جذابیت بیشتری برای دانشجویان دارد.
انتهای پیام/
نظر شما