به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، در شهرهای در حال توسعه، تلاش برای ساختن یک شهر مدرن و ایده‌آل گاهی باعث می‌شود نیازهای بخشی از جامعه، به‌خصوص افراد کم‌برخوردار، دیده نشود.

برای اینکه همه شهروندان بتوانند در شهری بهتر زندگی کنند، لازم است خدمات ضروری مثل مدارس، درمانگاه‌ها و فروشگاه‌ها به شکلی عادلانه در نقاط مختلف شهر قرار بگیرند اما امروزه شهرهای ما طوری ساخته شده‌اند که بخش متمول دسترسی بهتری به امکاناتی مثل بیمارستان دارند و این بر کیفیت زندگی شهروندان تاثیر می‌گذارد.

از عماد مطالبی کارشناس برنامه ریزی و آمایش
شهری پرسیدیم که آیا راهی برای کاهش این شکاف وجود دارد و وی به ایسکانیوز گفت: در فلسفه‌های مرتبط با جوامع شهری، مانند اگزیستانسیالیسم یا پدیدارشناسی، باید به پیامدهای ایده‌آل‌گرایی در ساخت شهرها توجه کنیم. عطش رسیدن به آرمانشهر، اگر بدون توجه به نیازهای اقشار کم‌برخوردار دنبال شود، می‌تواند منجر به افزایش شکاف بین طبقات اجتماعی و نادیده گرفتن طبقات پایین‌تر شود، به‌طوری که توده‌های انسانی قربانی اهداف طبقات برخوردار شوند.

مطالبی توضیح داد: نمی‌توان جنبه‌های زیست انسانی را نادیده گرفت یا بدون توجه به واقعیات اجتماعی، با شتاب به سمت ساخت آرمانشهر حرکت کرد. برای خلق جامعه‌ای مناسب برای زندگی انسان‌ها و شهروندان، ضروری است که حداقل استانداردهای لازم در تمامی ابعاد شهری برقرار شود، تا شرایط مناسب برای زیست انسانی همه اقشار جامعه فراهم شود.

وی افزود: باید برای تحقق عدالت اجتماعی در فضاهای شهری توزیع خدمات و مراکز خدماتی به گونه‌ای باشد که همه شهروندان به آن دسترسی داشته باشند. یعنی حتی در تخصیص زمین برای ایجاد این مراکز به صورت هدفمند مجموعه‌هایی با کاربری‌های چندگانه ایجاد شوند تا بتوان با استفاده بهینه و مدیریت خردمندانه زمین در پیوند عدالت اجتماعی با عدالت فضایی رویکردی متعادل را بین سه عنصر انسان (شهروند) فعالیت(خدمات) و محیط(پهنه‌های شهری) برقرار کرد.

وی اظهار داشت: برای ایجاد شهری پویا و کارآمد، ضروری است که در اختصاص کاربری‌ها، همگام با فعالیت‌ها و خدمات، به سمت ایجاد مجموعه‌هایی متناسب با چند کاربری‌حرکت کنیم. این رویکرد باید در راستای زون‌بندی‌های همگن باشد تا بتوان گستره خدمات را در محلات در فواصل منظم فراهم کرد. به این ترتیب، شهروندان می‌توانند در شعاع ۱۵ دقیقه‌ای از محل سکونت خود به خدمات دسترسی داشته باشند و این استراتژی منجر به کاهش محسوس سفرهای اضافی شهری خواهد شد.
وی توضیح داد: برای ایجاد شهری پویا و متکی بر تفکر پدیدارشناسانه که بتواند شرایط مناسبی برای زندگی شهروندان فراهم کند، باید به دنبال روش‌ها و الگوهای کارآمد باشیم. این امر تنها زمانی ممکن است که جنبه‌های فضایی و کالبدی شهر را به گونه‌ای بازطراحی کنیم تا امکان بهره‌مندی برابر برای همه شهروندان فراهم شود. شهری که رفاه و آسایش را بر اساس شاخص‌های استاندارد و با بهره‌گیری از الگوهای نوین آمایشی تضمین کند، می‌تواند زیست شایسته و درخور شأن شهروندان خود را فراهم آورد و پویا باقی بماند.

انتهای پیام/