زهرا گویا استاد بازنشسته دانشگاه شهید بهشتی در گفتگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز گفت: من نمیدانم بر اساس چه یافتههای پژوهشی و چه احساس نیاز عاجلی به یکباره تصمیم به اعلام خبر کاهش مقطع کارشناسی گرفتند. این خبر برای من به عنوان یک برنامهریز درسی شوکهکننده بود.
وی افزود: ایجاد تغییرات و تحول در نظام آموزش عالی مانند ایجاد تغییر در مبلمان خانه نیست. کاهش یا افزایش دورههای تحصیلی یک بحث بسیار جدی آموزشی، فرهنگی و اجتماعی است که نیاز است نتایج مطالعات پشتیبان آن به جامعه ذینفع اعلام شود.
استاد دانشگاه عنوان کرد: اینکه ناگهان اعلام شود که مثلاً هزینههای دوره چهار ساله زیاد است و باید آن را به سه سال تقلیل دهیم، یا اینکه بعضی از برنامههای چهار ساله زائد است و باید آن را کاهش دهیم، شوکآفرین است.
وی افزود: باید بدانیم موضوع و دغدغه اصلی وزارت علوم چه بوده که به چنین نتیجهای رسیده است و ریشه و علت این تصمیم، چه بوده است. برایم بسیار تعجبآور است که وزیر علوم چگونه در یک سطح متمرکز چنین وعدهای را داده است.
گویا در ادامه عنوان کرد: اجرای چنین طرحی بدون تغییر محتوا، روشها و برنامههای درسی امکانپذیر نیست. چرا که در چارچوب برنامههای فعلی، با حذف یک سال از دوره تحصیل، حدود ۳۵ تا ۴۰ واحد درسی حذف میشود که ایجاد چنین تغییری نیاز به بازنگری اساسی در اهداف و ماموریت دانشگاهها دارد.
استاد دانشگاه اظهار کرد: در آخرین مقالهام به مسائل و مشکلات دانشگاه، جامعه و نیاز نوجوانان در دانشگاه پرداختهام که بعید میدانم تصمیمگیرندگان آن را خوانده باشند.
وی افزود: اگر بخواهم خلاصه عرض کنم، باید بگویم سوال من این است که چرا وزیر علوم به چنین نتیجهای رسیده است. از طرفی این دغدغه را دارم که اگر قرار نباشد دانشگاهها از نظر اجتماعی مسئولیت رشد و بالندگی دانشجویان را بر عهده بگیرند، اصلا چرا چهار سال را به دو سال تغییر ندهند.
گویا بیان کرد: یعنی دانشگاهها باید مسئولیت و مأموریت خودشان را تعریف کنند. یکی از مشکلات اساسی که در این رابطه وجود دارد این است که وزارت علوم در ایران مانند بقیه بخشهای سیاستگذاری و تصمیمگیری میخواهد به صورت متمرکز عمل کند.
وی افزود: وزارت علوم کمیتههای برنامهریزی تشکیل داده است که آن کمیتهها میخواهند برای تمام دانشگاههای ایران تصمیمگیری کنند. کاهش سنوات دوره کارشناسی نیز احتمالاً خروجی جمعبندیهای چنین کمیتههایی است. چنین اقدامی به صورت دفعی و متمرکز، برای دانشگاهها فاجعهآمیز خواهد بود.
گویا عنوان کرد: یک مرکز نمیتواند برای همه تصمیمگیری کند. لازم است که از این میزان تمرکز کاسته شده و کارهای سیاستگذاری کلان را به وزارت علوم بسپاریم. دانشگاهها باید استقلال داشته باشند و برای مأموریتها و مسئولیتهایی که برای خود تعریف میکنند، برنامهریزی کنند. برنامههای متمرکز تاکنون جواب نداده، نمیدهد و نخواهد داد.
انتهای پیام/
نظر شما