علیرضا عسکریان رئیس اندیشکده رفاه و تامین اجتماعی در گفتوگو باخبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با تأکید بر اهمیت پیوند میان پژوهش و سیاستگذاری گفت: در فضای دانشگاهی و پژوهشی کشور، هزاران پایاننامه، رساله و تحقیق تخصصی در حوزههای مختلف از جمله رفاه و تأمین اجتماعی تولید شده است، اما این پژوهشها کمتر به سیاستهای اجرایی تبدیل میشوند. میان نتایج علمی و تصمیمسازی در حوزههای دولتی، فاصلهای جدی وجود دارد که مأموریت اصلی اندیشکدهها پر کردن همین فاصله است.
وی افزود: اندیشکدهها در واقع مبدلی میان قوای نظری و تجربی جامعه با سیاستگذاریهای اجرایی هستند؛ آنها یافتههای علمی و پژوهشی را به زبان سیاست و برنامه عملیاتی ترجمه میکنند تا دولت بتواند در رویههای خود بازنگری کند.
رئیس اندیشکده رفاه و تأمین اجتماعی با اشاره به انگیزه تأسیس این مجموعه گفت:در حوزه رفاه، ما تاکنون مبدل دقیقی برای تبدیل پژوهش به عمل نداشتیم. از سوی دیگر، بسیاری از دیدگاهها و تجارب ارزشمند در این حوزه پراکنده بود. هدف از تشکیل اندیشکده این بود که فضایی برای تجمیع متفکران، پژوهشگران و مدیران علاقهمند به حوزه رفاه و تأمین اجتماعی ایجاد شود تا گفتوگویی ملی در این زمینه شکل بگیرد.
عسکریان ادامه داد: وابستگی اندیشکده در ابتدا صرفاً به اعضای مؤسس است، اما در ادامه برای تداوم فعالیت، باید با نهادهای تصمیمساز همچون مجلس، سازمان تأمین اجتماعی و مراکز پژوهشی مرتبط همکاری کند تا ضمن انجام پروژههای مشترک، نقش محوری خود را در سیاستگذاری ایفا کند.
وی درباره تفاوت این اندیشکده با سایر مراکز مشابه گفت: تفاوت اصلی اندیشکدهها در موضوع و رویکرد آنهاست؛ برخی بر حوزه حکمرانی یا سیاست خارجی متمرکزند، اما تمرکز اندیشکده رفاه بر پیوند سیاست اجتماعی با شاخصهای رفاه در حوزههای مسکن، امنیت، فرهنگ و اشتغال است. ما تلاش میکنیم این نگاه میانرشتهای را تقویت کنیم تا سیاستگذاری رفاهی از حالت بخشی خارج شود.
رئیس اندیشکده رفاه و تأمین اجتماعی در پایان با اشاره به فرصتهای همکاری برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی گفت: دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری میتوانند از طریق همکاری با اندیشکدهها، مسیر علمی و حرفهای خود را هدفمند کنند. فعالیت در چنین مجموعههایی نهتنها به غنای علمی و عملی دانشجویان کمک میکند، بلکه در رزومه پژوهشی و مصاحبههای علمی آنها نیز امتیاز مثبتی محسوب میشود. اندیشکدهها بستر مناسبی برای انجام پروژههای مشترک و تبدیل ایدههای دانشگاهی به سیاستهای اجرایی هستند.
انتهای پیام/

نظر شما