روش مقابله با پشه آئدس

پشه آئدس یکی از معروف‌ترین ناقلان بیماری‌های مختلفی همچون تب دنگی، زیکا و چیکونگونیا است. شناخت دقیق این پشه، زیستگاه‌ها، خصوصیات و چرخه زندگی آن می‌تواند در پیشگیری و کنترل بیماری‌های مرتبط با آن مؤثر باشد.

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، پشه آئدس شامل گونه‌های مختلفی است که معروف‌ترین آن‌ها آئدس آجپتی (Aedes aegypti) و آئدس آلبوپیکتوس (Aedes albopictus) هستند. آئدس آجپتی بیشتر در مناطق شهری یافت می‌شود و به خاطر توانایی بالای انتقال بیماری‌های مختلف به انسان شهرت دارد. آئدس آلبوپیکتوس نیز که به عنوان پشه ببر آسیایی شناخته می‌شود، در مناطق روستایی و نیمه‌روستایی بیشتر مشاهده می‌شود و علاوه بر بیماری‌های انسانی، می‌تواند بیماری‌هایی را نیز به حیوانات منتقل کند.

خصوصیات ظاهری و زیست‌شناختی پشه آئدس

پشه آئدس به خاطر ظاهر خاص خود که شامل نوارهای سفید و سیاه روی بدن و پاها است، به راحتی قابل شناسایی است. این پشه‌ها معمولاً در محیط‌های مرطوب و گرم فعالیت بیشتری دارند و تخم‌های خود را در آب‌های راکد و کوچک می‌گذارند. دوره زندگی پشه آئدس از تخم تا بالغ بین 8 تا 10 روز طول می‌کشد.

پشه‌های آئدس هم در داخل خانه و هم در خارج از آن زندگی می‌کنند. پشه‌های آئدس اجیپتی ترجیح می‌دهند نزدیک انسان‌ها زندگی کنند و بیشتر در داخل خانه یافت می‌شوند، در حالی که پشه‌های آئدس آلبوپیکتوس در فضاهای بازتر مانند باغ‌ها و جنگل‌ها زندگی می‌کنند.

روند بلوغ آئدس آجپتی را نشان می‌دهد که تیره رنگ با نشانه‌های سفید روی پاها و خطوط منحنی و متقاطع است که به شکل حرف "Y" یا "V" بزرگ روی سینه‌اش است.

روند بلوغ آئدس آلبوپیکتوس یا پشه ببر آسیایی را نشان می‌دهد که سیاه با خطوط سفید مشخص روی پاها و یک خط سفید در مرکز سینه‌اش است.

پشه آئدس در کجاها یافت می‌شود؟

زیستگاه‌ها و مناطق جغرافیایی

پشه آئدس در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری یافت می‌شود. این پشه‌ها در آسیا، آفریقا، آمریکای جنوبی و مرکزی، و بخش‌هایی از استرالیا پراکنده شده‌اند. این پشه‌ها تخم‌های خود را در دیواره‌های داخلی ظروف حاوی آب، مانند سطل‌ها، گلدان‌ها، و لاستیک‌های قدیمی، می‌گذارند. تخم‌ها به دیواره‌ها می‌چسبند و می‌توانند در مقابل خشکی مقاوم باشند.

تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر پراکندگی پشه آئدس

تغییرات آب و هوایی و افزایش دما باعث گسترش زیستگاه‌های پشه آئدس به مناطق جدید شده است. افزایش دما و تغییرات الگوی بارش‌ها باعث افزایش تولید مثل و پراکندگی این پشه‌ها می‌شود و مناطق جدیدی که قبلاً برای پشه آئدس نامناسب بوده‌اند، اکنون محل‌های مناسبی برای زندگی و تکثیر آن‌ها شده‌اند. متاسفانه درحال حاضر این پشه در استان های مختلف ایران مشاهده شده است.

پشه آئدس چه خطری دارد؟

بیماری‌های دنگی، زیکا، چیکونگونیا و فیلوویروس

پشه آئدس ناقل اصلی بیماری‌های دنگی، زیکا، چیکونگونیا و فیلوویروس است. هر کدام از این بیماری‌ها علائم و نشانه‌های خاص خود را دارند و می‌توانند عوارض جدی برای سلامتی انسان به همراه داشته باشند.

علائم و نشانه‌های بیماری‌های منتقل شده توسط پشه آئدس

  • دنگی: تب بالا، درد شدید در عضلات و مفاصل، سردرد، و راش‌های پوستی.

  • زیکا: تب خفیف، راش‌های پوستی، درد عضلات و مفاصل، و التهاب چشم.

  • چیکونگونیا: تب بالا، درد شدید در مفاصل، راش‌های پوستی، و التهاب مفاصل.

  • فیلوویروس: تب، درد عضلات و مفاصل، و خونریزی از بینی و لثه‌ها.

- راه‌های پیشگیری فردی و جمعی

  • استفاده از دافع حشره

استفاده از اسپری‌های دافع حشره (before the bite) یکی از راه‌های مؤثر برای پیشگیری از نیش پشه آئدس است. این اسپری‌ها معمولاً حاوی مواد دافع حشرات هستند که پشه‌ها را از نیش زدن باز می‌دارند.

  • استفاده از توری‌های پشه

استفاده از توری‌های پشه در پنجره‌ها و درب‌ها می‌تواند ورود پشه‌ها به داخل خانه را محدود کند و محیط امن‌تری را فراهم کند.

  • پوشیدن لباس‌های مناسب

پوشیدن لباس‌های بلند و روشن نیز می‌تواند از نیش پشه‌ها جلوگیری کند. پشه‌ها به خصوص به لباس‌های تیره علاقه دارند و پوشیدن لباس‌های روشن می‌تواند آن‌ها را دور نگه دارد.

  • مراقبت بیشتر در زمان‌های اوج فعالیت پشه‌ها

پشه آئدس بیشتر در ساعات صبح و غروب فعالیت می‌کند. بنابراین، در این ساعات باید بیشتر مراقب بود.

پس از گزش پشه آئدس چه باید کرد؟ (درمان نیش پشه آئدس)

پس از گزش پشه آئدس، برای درمان نیش پشه اقدامات زیر را برای کاهش خطر عفونت و مدیریت علائم انجام دهید:

  1. شستن محل گزش: محل گزش را با آب و صابون شستشو دهید تا هر گونه آلودگی یا بزاق پشه که ممکن است باقی مانده باشد، پاک شود.
  2. استفاده از یخ: برای کاهش تورم و خارش، یک تکه یخ را در پارچه‌ای بپیچید و روی محل گزش قرار دهید. این کار می‌تواند به تسکین درد نیز کمک کند.
  3. استفاده از کرم‌های ضد خارش: کرم‌های ضد خارش یا لوسیون‌هایی که حاوی هیدروکورتیزون یا کالامین هستند، می‌توانند به کاهش خارش و تورم کمک کنند.
  4. خودداری از خاراندن محل گزش: خاراندن محل گزش می‌تواند منجر به عفونت شود. سعی کنید از خاراندن خودداری کنید و از روش‌های تسکین دهنده استفاده کنید.
  5. نوشیدن مایعات زیاد: در صورت بروز تب یا علائم دیگر، نوشیدن مایعات زیاد کمک می‌کند تا بدنتان هیدراته بماند.
  6. مشاهده علائم: اگر پس از گزش پشه، علائمی مانند تب، سردرد شدید، درد مفاصل و عضلات، بثورات پوستی یا خستگی بروز کرد، سریعاً به پزشک مراجعه کنید. این علائم می‌توانند نشان دهنده بیماری‌هایی مانند دنگی، زیکا یا چیکونگونیا باشند.

نشانه های بیماری چند روز پس از گزش پشه آئدس آشکار می شود؟

نشانه‌های بیماری‌هایی که توسط پشه آئدس منتقل می‌شوند، مانند دنگی، زیکا و چیکونگونیا، معمولاً چند روز پس از گزش پشه آشکار می‌شوند. به طور کلی، این نشانه‌ها می‌توانند به شرح زیر باشند:

  1. دنگی: نشانه‌های دنگی معمولاً بین 4 تا 10 روز پس از گزش پشه ظاهر می‌شوند. این نشانه‌ها شامل تب بالا، سردرد شدید، درد پشت چشم، درد مفاصل و عضلات، خستگی، تهوع، استفراغ و در برخی موارد بثورات پوستی می‌باشد.
  2. زیکا: نشانه‌های زیکا معمولاً بین 3 تا 14 روز پس از گزش پشه ظاهر می‌شوند. نشانه‌ها شامل تب خفیف، بثورات پوستی، درد مفاصل (به ویژه در دست‌ها و پاها)، قرمزی چشم‌ها (کنژنکتیویت)، سردرد و خستگی می‌باشد.
  3. چیکونگونیا: نشانه‌های چیکونگونیا معمولاً بین 4 تا 8 روز پس از گزش پشه ظاهر می‌شوند. این نشانه‌ها شامل تب بالا، درد شدید مفاصل (به ویژه در دست‌ها و پاها)، سردرد، بثورات پوستی و خستگی می‌باشد.

در صورت مشاهده هر یک از این نشانه‌ها پس از گزش پشه، مراجعه به پزشک ضروری است. همچنین، اقدامات پیشگیرانه مانند استفاده از دفع کننده‌های حشرات، پوشیدن لباس‌های پوشیده و استفاده از توری‌ها در محیط‌های مستعد گزش پشه توصیه می‌شود.

انتهای پیام/

کد خبر: 1286356

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =