به گزارش گروه سیاسی ایسکانیوز؛ «حب الحسین یجمعنا» همان نیرویی است که دل‌های عاشق تمام آزادی‌خواهان دنیا را فارغ از هر ملیت، مذهب، سن و سال به سوی خود می کشاند و حماسه را با عرفان می آمیزد.
منتظرین منجی با بصیرت حسینی در صحنه آمده اند؛ آمده اند تا ندای «این الطالب بدم المقتول بکربلا» سر دهند و پرچم اسلام را در تمامی جهان به اهتزاز درآورند.
ندای «حب الحسین یجمعنا» زائران قطعا فراخوانی است برای منتظران ظهور حضرت حجت(عج) و حماسه ی اربعین هم نمایی از دوران ظهور در عصر غیبت است.
جمعیت میلیونی زائران حسینی خبر از یک اتفاق بزرگ در عالم می‌دهد؛ اتفاقی که به هیچ کدام از خبرهای ناخوش این روزگار نمی‌خورد؛ خبری بسیار خوش و باشکوه در دل سیاه دوران مملو از ظلم و جور؛
در روایات ظهور آمده است که در آن دوران مومنین نسبت به هم بخل ندارند؛ زیرا عقول آن ها کامل شده است و غیر از خیر هم چیزی نمی‌خواهند؛ در مسیر اربعین نیز زائری نیست که چیزی از برادر مومن خود بخواهد و او با عمق جان و اخلاق به او ندهد زیرا آنچه آنها را جمع کرده است حب الحسین است و نه چیزی بیش و کم؛
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های دوران ظهور را مسئله امنیت مردم ذکر کرده‌اند، چنان‌که زنی می‌تواند در شب از خانه خود در بیابان‌ها حرکت کرده و در شهرها بچرخد و ذره‌ای از این حرکت بیمی نداشته باشد و کدام زنی است که در این مسیر پای نهاده باشد و به این امنیت خاطر از حضور در کنار برادران ایمانی خود امنیت خاطر نداشته باشد!
در دوران ظهور همه ادیان و فرق در کنار هم به شوق امام متصل می‌شوند؛ چه خوش روزگاری است این روزگار ما که تعبیر همه این قرائن و مصادیق را می‌توانیم در جاده طلایی ببینیم؛ آنجا که خادمان صابئی و اهل سنت و جماعت و مسیحیان و آشوریان عراق برای خدمت به زوار حسین اشک می‌ریزند و التماس می‌کنند که دست آنها را هم رد نکنند؛ آنجا که دسته دسته مسیحی و اهل جماعت و آشوری، اشک ریزان با پرچم‌های «ان الحسین(ع) مصباح الهدی» در بیابان‌های عراق در خیل عاشقان حسین گم می‌شوند...
آری «حب الحسین یجمعنا»

نویسنده: حجت الاسلام دکتر ذاکر

معاون فرهنگی واحد علوم و تحقیقات

انتهای پیام /