به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، امرالله احمدجو - فیلمنامه نویس و کارگردان - با پیوستن به پویش «کتابخوانی ملی» که به همت این سازمان برگزار شده است، بیان کرد: مطالعهگریزی جرئی از عادتهای روزانه ما شده است و متاسفانه زمان کمتری را برای خواندن کتاب میگذاریم. این در حالی است که روح انسان به کتاب خواندن، دانستن و اندیشیدن احتیاج دارد. همانطور که در بحران شیوع ویروس کرونا از سلامت جسم مراقبت میکنیم باید مواظب سلامت روح نیز بود.
او ادامه داد: در زمینه مطالعه کتاب تجربیاتی دارم و آثار بسیاری از بزرگان و مشاهیر را خواندهام. زمانی که دوستان و آشنایان کتابخانه شخصی مرا میبینند سوال میکنند که آیا همه این کتاب را خواندهام؟ و من هم پاسخ میدهم تعدادی از این کتابها مرجع هستند که برای کارهای پژوهشی به آنها مراجعه میکنم و تعداد دیگری را هم از ترس اینکه نایاب شوند خریداری کردهام و در نوبت مطالعه هستند و تعداد دیگری را نیز مطالعه کردهام.
احمدجو اظهار کرد: تعجب دوستان از وجود تعداد زیاد کتابها نشان میدهد که علاقه چندانی به مطالعه ندارند. این در حالی است که مطالعه کتاب در زندگی هر فرد اهمیت بسیاری دارد و به دلیل اهمیت موضوع کتابخوانی، به دوستانی که اهل مطالعه نبودهاند، توصیه میکنم سراغ کتابهای سنگین نروند و از خواندن کتابهایی که مورد علاقهشان است شروع کنند تا با خواندن درباره موضوعاتی که دوست دارند، لذت کتابخوانی را درک کنند و اگر این لذت درونی شود هرگز از کتاب غافل نمیشویم.
او افزود: پویش «کتابخوانی ملی» که توسط سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران آغاز شده، اقدام خوبی است که با پیوستن افراد به این پویش میتوان به مقوله کتابخوانی رونق بخشید و پیشنهادهای خوبی را در حوزه کتاب و کتابخوانی به اشتراک گذاشت. در همین راستا مطالعه متون کهن فارسی از جمله آثار سنایی غزنوی، خمسه نظامی، گلستان سعدی، دیوان حافظ، مثنوی، دیوان شمس و شاهنامه فردوسی را به عموم مردم پیشنهاد میکنم، زیرا با این کتاب میتوان به عمق فرهنگ ایرانی پی برد.
کارگردان سریال «روزی روزگاری» اظهار کرد: همچنین برای اهل تخصص و دانشجویانی که در رشته سینما تحصیل میکنند، خواندن کتاب «دیالوگ» نوشته رابرت مک کی را که از سوی انتشارات ساقی منتشر شده، توصیه میکنم. این کتاب اثری جامع درباره دیالوگنویسی است. من این کتاب را بارها خواندهام و مطالب بسیاری از آن یاد گرفتهام. معتقدم کتاب «دیالوگ» سرشار از نکات تازهای بود که به آنها فکر نکرده بودم و از آن بسیار آموختم.
همچنین نرگس آبیار - نویسنده و کارگردان - با پیوستن به پویش «کتابخوانی ملی اظهار کرد: کتاب «کوری» را سالها پیش مطالعه کرده بودم، اما در یک ماه اخیر و با اوج گرفتن شیوع ویروس کرونا این کتاب را بار دیگر به صورت صوتی گوش دادم. معتقدم این کتاب از شاهکارهای ادبیات در سالهای اخیر است که فضای چندبعدی و هرمنوتیک عجیبی دارد و میتواند تصحیحها و برداشتهای مختلفی را در ذهن ایجاد کند.
او در ادامه افزود: کتاب «کوری» به سرگشتگی بشر امروز اشاره دارد. داستان این کتاب درباره فردی است که با نگاه کردن به یک نور سفید کور شده است. این نور سفید استعاره از پیشرفت تکنولوژی در جهان مدرن است که موجب میشود بشر نتواند حقیقت را ببیند و رفته رفته از خودش فاصله میگیرد.
آبیار گفت: نکته مهم کتاب «کوری» حضور یک زن بینا در داستان به عنوان یک راهنما است. در واقع ژوزه ساراماگو نویسنده این کتاب با حضور یک زن به عنوان تنها فرد بینا، به زنان کرامت داده که توجه این نویسنده به وجود زن به عنوان یک راهنما قابل توجه است.
کارگردان فیلم «نفس» ادامه داد: یکی از شباهت های کتاب «کوری» با داستان «فیل در تاریکی» مولانا این است که در هر دو کتاب انسانهای نابینا و یا افرادی که به طور موقت چشمشان در تاریکی نمیبیند، وجوهی از واقعیت و حقیقت را میبینند و وجوه دیگر را از دست میدهند.
او همچنین بیان کرد: کتاب «کوری» وجه مهم دیگری نیز دارد. درباره جامعه مدرنی است که به یکباره دچار یک بیماری مسری به نام نابینایی میشود که شباهت عجیبی به جهان کنونی ما با توجه به شیوع ویروس کرونا دارد و فکر میکنم خواندن این کتاب در شرایط فعلی مفید است. زیرا کرونا به عنوان یک بیماری مسری جهان را به دو نیم تقسیم کرده و آداب اجتماعی، روابط و خیلی مسائل دیگر را نیز تحتالشعاع قرار و تغییر داده است.
آبیار افزود: داستان کوری درباره آدمهایی است که با جهان قبل از کوری و بعد از کوری مواجه هستند و خواننده متوجه نوعی دیکتاتوری در دل دموکراسی میشود؛ دیکتاتوریای که آدمهای نابینا را به بند میکشد و دستورات را به آنها دیکته میکند. در واقع نقد خشونت سیستم دیکتاتوری در این کتاب مشهود است.
او خاطرنشان کرد: از همه دعوت میکنم به پویش کتابخوانی ملی بپیوندند و اگر فرصتی برای مطالعه کتاب ندارد پیشنهاد میکنم کتاب های صوتی گوش دهند.
انتهای پیام/
نظر شما