به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران (ایسکانیوز)، رضا نقیزاده با بیان این که در حوزه پژوهش با دو بال «زیر ساخت» و «بهره برداری از زیر ساخت ها» روبهرو هستیم، اظهار کرد: کشور به دلیل نوع فرهنگ و توجه مسئولان، از باب نیروی انسانی ظرفیتهایی غنی دارد و در سه دهه اخیر در دوره کارشناسی دانشگاه، بر تربیت نیروی انسانی با کیفیت و سطح بالا همت گماردیم.
مشاور معاون پژوهش و فناوری وزیر علوم، این افراد را در تراز جهانی مورد سنجش قرار داد و افزود: این افراد در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری ورود مییابند و بخش اصلی بدنه پژوهش کشور را میسازند.
وی اساتید را دارای برجستگیهای علمی و توانمندیهای خوب توصیف کرد و گفت: در حوزه فنی و علوم تجربی، زیر ساختهای فیزیکی هم اهمیت پیدا میکند و در این بین، آزمایشگاهها عمده ترین بخش را به خود اختصاص میدهند.
نقی زاده ادامه داد: برای دستیابی به ترازهای بین المللی بسیار بالا، زیر ساختهای فیزیکی باید با مسیر پیش رو همخوانی داشته باشد؛ خاصه آنکه با کلانروندهایی در دنیا روبهرو هستیم.
مشاور معاون پژوهش و فناوری وزیر علوم، افزود: در حوزه فناوری کوانتومی، یقیناً آزمایشگاههای سنتی قدیم پاسخگو نیست و آزمایشگاههایی با هزینه کرد میلیون دلاری مورد نیاز است.
وی با بیان اینکه بسیاری از دانشجویان در مقاطع دکتری باید قادر به لمس موارد مورد نظر در آزمایشگاهها باشند و تنها با شبیه سازی کاری از پیش نخواهد رفت، تاکید کرد: شبیه سازی در بهترین حالت، یک استاد موفق تحویل جامعه خواهد داد ولی چنین فردی نه قادر به پژوهشهای کاربردی است و نه منجر به کارآفرینی و خلق شرکت دانش بنیان است.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور در ادامه سخنان خود بار دیگر تربیت یافتگان در مقطع کارشناسی را هم تراز با استانداردهای جهانی خطاب کرد و گفت: این افراد با مدارک کارشناسی دریافتی در ایران پا به خارج کشور گذاشته و بهترین کارها را هم اجرایی میکنند پس مشخص است نیرویی که در کشور تربیت میکنیم، از سطح کیفی خوبی برخوردار است.
نقی زاده با اعلام اینکه "پژوهش" در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری معنا مییابد، تصریح کرد: اگر عقب ماندگی در حوزه زیر ساختها که نیاز اصلی مقاطع تکمیلی است، جبران نشود، خروجی آن در فناوریهای نوین چیزی جز عدم اقبال کامل نخواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: برای جبران دو کار اصلی باید انجام داد؛ نخست اینکه دولت و مجلس به تامین مالی برای توسعه آزمایشگاهها توجه ویژه داشته باشند اما این به تنهایی کفایت نمیکند.
نقی زاده اقدام دوم را ناظر بر برنامه ریزی منسجم برای شبکه آزمایشگاهی برشمرد و گفت: اگر در تهران ۶ دانشگاه بزرگ وجود دارد، لزوماً نباید به همین میزان، آزمایشگاه مشابه داشته باشیم و هر دانشگاه میتواند از ظرفیت آزمایشگاههای تخصصی تجهیز شده در دانشگاهِ همسایه خود، بهرهبرداری کند.
انتهای پیام/
نظر شما