به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ یعنی حتی زمان‌هایی که محرک‌های خارجی کمی برای فکر کردن دارید، بخشی از مغز شما که دانشمندان نام آن را «شبکه حالت» گذاشته‌اند، به صورت پیش‌فرض سخت در حال کار کردن است. به گفته جوزف کیبل، متخصص مغز و اعصاب دانشگاه پنسیلوانیا، به نظر می‌رسد شبکه حالت، زمانی فعال می‌شود که دقیقا ما دوست داریم خاموش باشد و فکری نکند.
گرچه دانشمندان مدت‌هاست روی این شبکه عصبی تحقیق می‌کنند و می‌دانند که این بخش نقش مهمی در تصویرسازی آینده در ما دارد، اما نحوه کار کردن آن هنوز مشخص نیست. با این حال یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه کیبل و کالیفرنیا تا حدودی توانستند از این بخش از مغز رمزگشایی کنند.
آنها در مقاله‌ای که در نشریه معتبر «ژورنال نوروساینس» چاپ کرده‌اند، شرح می‌دهند که زمانی که نوبت به تصویرسازی آینده می‌رسد، شبکه حالت به دو قسمت مکمل تقسیم می‌شود؛ یکی به ایجاد و پیش‌بینی واقعی تخیل شده کمک می‌کند که محققان از آن به عنوان «عملکرد سازنده» یاد می‌کنند و دوم بخشی که ارزیابی می‌کند آیا این رویداد تازه ساخته شده مثبت است یا منفی. دانشمندان نام این بخش را «عملکرد ارزیابی» می‌نامند.
کیبل می‌گوید: شبکه حالت یک بخش شسته و رفته است. زمانی که روانشناسان در مورد توانایی انسان‌ها در تصور آینده صحبت می‌کنند، معمولا به این دلیل است که ما می‌توانیم تصمیم بگیریم که چه کاری انجام دهیم و براساس آن برنامه‌ریزی کنیم. به غیر از این، علملکرد حیاتی آن بخش عملکرد ارزیابی است که نه تنها احتمال تصورسازی مغز را تخمین می‌زند، بلکه آن را در رده خوب یا بد نیز قرار می‌دهد.
چرا شبکه حالت؟
کیبل می‌گوید: این نام برای بخشی از مغز که در قشر پیشانی قرار دارد، به درستی نامگذاری شده است، زیرا زمانی که افراد را در سی‌تی‌اسکن قرار می‌دهیم و از آنها می‌خواهیم که کاری انجام ندهند و فقط بی‌حرکت چند دقیقه آنجا بمانند، دقیقا در همان زمان این منطقه از مغز شروع به فعالیت می‌کند.
محققان در مطالعه خود مغز ۱۳ زن و ۱۱ مرد را در حالی که در دستگاه سی‌تی‌اسکن بودند، آزمایش کردند. شرکت کنندگان هفت ثانیه وقت داشتند که دو جمله «تصور کنید در یک ساحل گرم در یک جزیره گرمسیری نشسته‌اید» یا «تصور کنید که سال آینده در یک قرعه‌کشی شرکت می‌کنید» را بخوانند. سپس ۱۲ ثانیه فرصت داشتند در مورد این سناریوها فکر کنند و بعد ۱۴ ثانیه برای ارزیابی شادی و قدرت ادامه فرصت داشتند. شرکت‌کنندگان چهار بار این مرحله را طی کردند و هر بار محققان فعالیت مغز آنها را در دستگاه زیر نظر گرفتند و متوجه شدند که خود این بخش به دو زیرشبکه تقسیم می‌شود.
کیبل می‌گوید: شبکه‌ای که ما آن را شبکه حالت پیش‌فرضی نامیده‌ایم، برای رویدادهای مثبت بیشتر از رویدادهای منفی فعال می‌شود.
نظر شما