به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، زندگی روی صندلی چرخ‌دار و تردد در خیابان‌هایی که مناسب‌سازی نشده‌اند، تلاش برای پیدا کردن شغل و امرار معاش و هزینه‌های سنگین درمان همه از مشکلات معلولان هستند اما این فقط بخشی از ماجرا است؛ معلولانی که به واسطه فقر نمی‌توانند ویلچر تهیه کنند عملا در انزوای خانه می‌مانند و از بودن در اجتماع و از همه مهم‌تر پیدا کردن یک شغل محروم می‌شوند.

آمار دقیقی از تعداد معلولان در کشور وجود ندارد اما براساس آنچه محمد نفریه معاون توانبخشی سازمان بهزیستی دو سال پیش مطرح کرده تقریباً ده درصد از جمعیت کشور دچار معلولیت هستند. از جهتی معلولیت فقط به دلیل مشکلات مادرزادی ایجاد نمی‌شود و با توجه به آمار تصادفات در کشور سالانه تعداد زیادی از افراد دچار معلولیت می‌شوند و بیکاری این افراد که شاید بسیاری از آن‌ها هم سرپرست خانواده باشند، زمینه‌ساز آسیب‌های اجتماعی می‌شود.

سایه سنگین فقر

پای درد دل معلولان که می‌نشینیم متوجه می‌شویم که ماجرا تلخ‌تر از تصور ما است، معلولی که دچار آسیب نخائی بود می‌گفت مستاجر است و کمک هزینه‌های بهزیستی هم کفاف مخارجش را نمی‌دهد. دیگری می‌گفت که همسرش هم بیمار شده و با وجود هزینه‌های درمان او دیگر نمی‌تواند برای تعویض ویلچر فرسوده‌اش اقدام کند.

سید احمد خادم معاون امور توانبخشی استان تهران هم چند ماه پیش اعلام کرد که در حال حاضر هزار معلول پشت نوبت دریافت ویلچر قرار دارند و البته این تنها آمار مربوط به تهران است و شهرهای محروم‌تر وضعیت بدتری دارند.

گاهی پویش‌هایی در کشور به راه می‌افتد تا برای معلولان وسایل توانبخشی تهیه کنند و خیرین بسیاری هم پای کار می‌آیند اما آمار بسیار معلولان حرکتی و مشکلات اقتصادی که به معلولان بیشتر از دیگر اقشار جامعه آسیب می‌زند باعث شده که این کمک‌ها و فعالیت‌های خیریه کافی نباشد و افراد بسیاری از درد فقر مجبور به ماندن در خانه شوند و رویای داشتن ویلچر را فراموش کنند.

شهروندان دارای معلولیت از حداقل حقوق اجتماعی خود برخوردار نیستند

بخشی از مشکل ناشی از بی‌توجهی مسئولان به امور معلولان است. سید جعفر تشکری هاشمی؛ عضو شورای شهر با اعلام اینکه، بسیاری از شهروندان دارای معلولیت از حداقل حقوق اجتماعی خود برخوردار نیستند، گفته بود که در حال حاضر، جلسات ستاد مناسب‌سازی کشور که ریاست آن را وزیر کشور و دبیری آن را رییس سازمان بهزیستی بر عهده دارند با حضور مدیران درجه یک کشوری تشکیل نمی‌شود و انتظار می‌رود مسائل و مشکلات معلولان، نه تنها در تهران بلکه در سایر شهرهای کشور نیز به صورت ویژه مورد توجه قرار گرفته و دنبال شود.

او عنوان کرده بود که یک فرد دارای معلولیت برای پیگیری امور خود، از حداقل حقوق اجتماعی نیز محروم است و نمی‌تواند از خدمات دستگاه‌های خدماتی بهره ببرد و تسهیلات لازم را دریافت کند، درحالی که معلولان به عنوان شهروندان این جامعه ما نیاز به درمان، آموزش، تفریح، کسب و کار، سفر و دید و بازدید، دارند که لازمه آن، تأمین امکانات لازم برای رفت و آمد معلولان و جانبازان عزیز است.

موضوع تنها به ویلچر ختم نمی‌شود

بهروز مروتی، مدیر کمپین معلولان در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز به این موضوع اشاره کرد که مشکل معلولان فقط محدود به ویلچر نمی‌شود و باید گفت که تهیه وسایل توانبخشی برای معلولان دشوار است. او در این خصوص توضیح داد: مشکل تهیه ویلچر بسیار جدی است و موضوع تنها به ویلچر ختم نمی‌شود، این کمبود در عصا، واکر و سمعک هم وجود دارد. من از شنیدن خبر ۲۳ در خانه ماندن یک معلول فقط به دلیل نداشتن توان مالی برای تهیه ویلچر شوکه شدم و در نهایت هم با کمک خیرین محل برای آن معلول ویلچر تهیه شد.

او افزود: سازمان حمایتی فقط بهزیستی است که برای تهیه ویلچر ۸۰۰ یا ۹۰۰ هزار تومان کمک می‌کند و این کمک هزینه هر پنج سال یک بار پرداخت می‌شود. زمانی بهزیستی خود ویلچر تهیه می‌کرد اما آن هم مشکلات خود را داشت. امروز قیمت یک ویلچر معمولی که استاندارد باشد و عوارض جانبی برای معلول ایجاد نکند، سه تا چهار میلیون است درحالی که بهزیستی اگر بودجه داشته باشد تنها ۸۰۰ هزار تومان کمک می‌کند.اگر قبل از پنج سال ویلچر به سرقت برود یا خراب شود، کمک هزینه‌ای به آن معلول تعلق نمی‌گیرد.  

مروتی با بیان این که در تولید ویلچر استاندارد در کشور دچار مشکل هستیم، گفت: بسیاری از ویلچرهایی که بهزیستی می‌داد، مشکل استاندارد نبودن، داشت و برای افراد معلول عوارض جانبی ایجاد می‌کرد. در واقع معلول علاوه بر مشکل خود، دچار آسیب به ستون فقرات هم می‌شد. این موضوع یک معضل برای معلولان است و کشور هم هنوز در تولید ویلچر خودکفا نشده است. البته ویلچر فقط یک نمونه است همین مشکل در تامین عصاهای مچی و زیربغل و سمعک هم وجود دارد. گاهی عصاهایی که معلولان تهیه می‌کردند، کیفیت کافی نداشت و می‌شکست و افراد زمین می‌خوردند.

چرا وسایل توانبخشی گران هستند؟

او با اشاره به اینکه ویلچر کالای لوکس محسوب می‌شود، توضیح داد: قیمت تهیه وسایل توانبخشی در طی این سه سال بیش از ده برابر شده است. از طرفی وسایل توانبخشی در قانون مالیات بر اجناس وارداتی جزو اقلام لوکس محسوب می‌شوند و با این حساب ارز دولتی به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد و زمانی که وارد می‌شوند هم مشمول مالیات می‌شوند لذا همین تعلق نگرفتن ارز دولتی و معاف نبودن از مالیات قیمت این وسایل افزایش یاقته است. افراد معلول نیازمند با این مستمری که دارند و کمک هزینه‌ها نمی‌تواند وسایل توانبخشی مورد نیاز خود را تهیه کنند. زمانی سمعک ۵۰۰ هزار تومان قیمت داشت اما امروز یک سمعک معمولی بیش از شش میلیون قیمت دارد.

مروتی اضافه کرد: گاهی از بنیاد برکت کمک‌هایی صورت می‌گیرد اما واقعیت این است که تعداد تقاضا چندین برابر عرضه است و خیرین موردی کمک می‌کنند و افراد باید سال‌ها در نوبت باشند تا کمک هزینه را دریافت کنند و بعد چند برابر آن هزینه کنند تا بتوانند ویلچر تهیه کنند و در بیشتر موارد مجبور به استفاده از ویلچرهای بی‌کیفیت می‌شوند.

مدیر کمپین معلولان اظهار داشت: ویلچر برقی تا دو سال پیش پنج میلیون قیمت داشت اما امروز همان ویلچر ۳۰ میلیون قیمت دارد. در آن زمان بهزیستی دو تا سه میلیون کمک هزینه می‌داد و امروز به شرط تامین بودجه باز همان دو تا سه میلیون را کمک می‌کند در حالی که این قیمت باتری همان ویلچر است. هزینه نگهداری این ویلچر هم گران است و افراد پس از خراب شدن قدرت مالی تعمیر آن را ندارند. آنطور که ما متوجه شدیم برای سال آینده هم بودجه ناچیزی برای وسایل توانبخشی درنظر گرفته شده است که بنابر تورم موجود مشکلی را رفع نخواهد کرد.

به گزارش ایسکانیوز، افزایش روز افزون قیمت وسائل توانبخشی، مشکلات اقتصادی و فقر جامعه معلولان را آسیب‌پذیر کرده و بسیاری از آن‌ها به واسطه نداشتن توان مالی در تامین ویلچر و عصا و اقلام دیگر نمی‌توانند در اجتماع حاضر شوند و همین انزوا زمینه‌ساز بروز افسردگی و آسیب‌های اجتماعی دیگر می‌شود. از طرفی این آسیب تنها معلول را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد و خانواده او هم به جمع آسیب‌دیدگان اجتماعی اضافه می‌شوند و این‌ها دومینوی مشکلاتی است که همه ارکان جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد پس رسیدگی به وضعیت معلولان مسئولیتی اجتماعی است. کاهش بودجه در این حوزه، کالای لوکس دانستن وسائل توانبخشی و کارشکنی بهزیستی در رسیدگی به امور همه دست به دست هم می‌دهند تا ما شاهد سایه سنگین فقر بر سر جامعه معلولان باشیم.

انتهای پیام /