به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، خبر حضوری شدن دانشگاهها اواسط تعطیلات نوروز ۱۴۰۱ در رسانهها منتشر شد. این خبر در فضای مجازی دست به دست میشد در حالی که ۲ سال از مجازی شدن آموزشها میگذشت و پیش از آن هم آمادگی لازم در افکار عمومی ایجاد نشده بود. به همین دلیل، برای دانشجویان ناگهانی و شوکهکننده بود.
اکنون تصور کنید؛ در حالی که به عنوان یک دانشجو با این خبر ناگهانی درگیر هستید، از طرف دانشگاه پیامک میآید که؛ «بازگشایی دانشگاهها، فرصت تازهای برای ازدواج دانشجوییست.»
تشویق دانشجویان به ازدواج با ارسال پیامک و در کانالهای دانشگاهی، همانطور که در واکنش دانشجویان دیده میشود، هر عواقبی ممکن است با خود به همراه داشته باشد به جز این که واقعا به ازدواج تشویق کند.
اگر تسهیل ازدواج دانشجویی از برنامههای جدی دانشگاههای کشور است، به نظر نمیرسد پیامک تشویق راهکار مناسبی باشد و باید برنامههایی واقعیتری را مورد توجه قرار دهند. برنامههای واقعی که پشتوانه کارشناسی دارند، از مرحله معرفی زوجها آغاز و تا حمایتهای مالی ادامه مییابند. افشار تموک، روان شناس و استاد دانشگاه معتقد است که تلاش برای ازدواج دانشجویی، حرکت درستی است؛ اما برای شکلگیری فرهنگ ازدواج ساده، باید ابعاد فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و مسائلی چون سنتها و فرهنگ خانواده را نیز در نظر گرفت و با کار کارشناسی برای رسیدن به هدف، پیش رفت.
وقتی تشویق و تبلیغ در مسیر درست قرار نگیرد، نتیجه این میشود که شاهد رفتارهایی باشیم که برای محیط دانشگاه عجیب هستند. مانند ویدئویی که اخیرا از خواستگاری در حیاط یک دانشگاه در فضای مجازی فراگیر شده است.
راهکار مناسب برای تشویق دانشجویان به ازدواج چیست؟
مجید ابهری آسیبشناس در گفتوگو با ایسکانیوز بر تسهیل ازدواج دانشجویان تاکید کرد و گفت: ازدواج فقط آشنایی یک دختر و پسر نیست، آموزش مهارتهای زندگی یکی از مهمترین لوازم تحقق ازدواج آسان است. این آموزشها، نه در خانواده و نه در مدرسه و دانشگاه به جوانان داده نمیشود. البته با وجود انتقادات وارد شده به عملکرد برخی دانشگاهها در زمینه تشویق دانشجویان به ازدواج و عواقب آن، به نظر میرسد نهاد رهبری در دانشگاهها برنامههای جدیتری برای تسهیل ازدواج دانشجویی دارد. در این راستا، مدیر مرکز ازدواج و خانواده نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها خبر از رونمایی سایت «همرسان» برای معرفی و وساطت در راستای ازدواج داد.
این تشویقها تنها محدود به راهاندازی سایت همرسان نیست و شامل مواردی مانند اعطای وام و برگزاری جلسات مشاوره ازدواج هم میشود. کارشناسان معتقدند که همکاری سازمانهای دولتی و تشکلهای مردمی هم یکی از مهمترین شروطی است که تضمینکننده اجرای طرحهایی برای تسهیل ازدواج است. چون قرار نیست همه مسئولیت بر دوش دولت باشد، خود مردم و خانوادهها باید وارد عمل شوند.
به نظر میرسد نگرش غالب در فضای سیاستگذاری فرهنگی دانشگاهها به ازدواج و ازدواج دانشجویی، واقعی و درست نیست. ازدواج نیازمند بلوغ عاطفی و توانایی برای سازگاری و هماهنگی با جنس مخالف است. بلوغی که از رهگذر آموزش و ارتباط چهره به چهره دانشجویان در محیطی امن مانند دانشگاه به دست میآید که با توجه به تعطیلی ۲ ساله دانشگاهها، این روند مختل شده است. به همین دلیل، دانشگاهها اگر برنامهای برای تشویق دانشجویان به ازدواج دارند لازم است این فضای امن را برای آشنایی جوانان و پس از آن با حمایت مالی، ازدواج دانشجویی را تسهیل کنند.
انتهای پیام/
نظر شما