میثاق شمسینی جانشین مرکز بسیج دانشجوی دانشگاه فرهنگیان در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز عنوان کرد: نظر کمیسیون آموزش مجلس و افراد خارج از مجلس بر این است که افزایش سن پذیرش دانشگاه فرهنگیان به ۳۰ سال انجام شود. سوالاتی در مورد این طرح از اعضای کمیسون آموزش پرسیده شده، اما تا به امروز پاسخ معقولی داده نشده است. سوال اصلی ما این است که چه اتفاقی رخ داد که این طرح از اساس به وجود آمد؟ آیا این طرح خوب است یا بد؟ که در پاسخ به این سوالات هیچ استدلال و نقطه قابل اتکایی را دریافت نکردیم.
وی ادامه داد: قانونگذار باید روشی را پیش بگیرد و قانونی را وضع کند که از آسیبی در آینده جلوگیری شود یا موجب بهینه شدن وضع موجود شود. طبق بررسی به این نتیجه رسیدهایم که وضع موجود بهینه نیست و برای بهبود وضع موجود، اولویت با افزایش سن موجود به ۳۰ سال نیست. میزان ضریب پرداختن به این موضوع با دیگر موضوعها سوالساز است که چه شد ما به این نقطه رسیدیم.
جانشین مرکز بسیج دانشگاه فرهنگیان در مورد میزان اثرگذاری طرح افزایش سن پذیرش در حل معضل کمبود معلم بیان کرد: هم اکنون موضوعاتی که درشأن قانونگذار نیست، اولویت دروغینی را برای او ایجاد کرده است. ما در تلاشیم این را یادآوری کنیم که اگر سیاستگذاری پشتوانه عقلانی و منطقی نداشته باشد، حیثیت خود را زیر سوال میبرد و در آینده با مرحلههای دیگری مواجه هستیم. با این استدلال که ۳۰ سالههای خوبی داریم چه تضمینی وجود دارد که سقف سنی تا ۳۵ سال افزایش پیدا نکند یا به این نتیجه برسند که تربیت معلم به جای ۴ به ۳ سال تغییر کند.
شمسینی تصریح کرد: از مجلس انتظار میرود که در قبال حوزهای مثل آموزش وپرورش و فرهنگ خیلی جدیتر به آینده کار و پشتوانههای نظری و علمی آن توجه کند. ازسال ۹۰ جذب معلم از مسیرهای مختلف مثل خدماتیها و نیروهای نهضتی توسط آموزش و پرورش انجام شده است اما معضل اصلی کمبود معلم را جبران نکرد. امروز بیم این را داریم که یک سیاستگذاری غلط ادامه دهنده راه قبلی باشد.
وی گفت: دلیل مخالفت با این موضوع این است که چنین راه حلی اولویت اول نیست و اولویتهای دیگری مثل توسعه کمی و کیفی دانشگاه فرهنگیان وجود دارد که باید به آن بپردازیم و همین مورد نیاز به پیگیریها، تسهیلگری و قوانینی دارد که مجلس میتواند به عنوان یک رکن اساسی سیاستگذاری موثری انجام دهد. اگر این موضوع را همانند دیگر مسائل بر کفه ترازو بگذاریم، خواهیم دید که معایب بیشتر از محاسن است.
این فعال دانشجویی تاکید کرد: برای افزایش سن باید یک منطق درست وجود داشته باشد. پیشنهاد و درخواست ما افزایش پذیرش به جای بالابردن سن پذیرش است. حالا اگر این افزایش ظرفیت صورت بگیرد ما باز هم با معضل امکانت رفاهی آن دانشجو مثل خوابگاه، کتابخانه،آزمایشگاه و غیره مواجه خواهیم بود. مسئله اصلی این است مجلس تا چه زمانی میخواهد نسبت به کمبود معلم بی توجهی کند؟
جانشین مرکز بسیج دانشگاه فرهنگیان تشریح کرد: اگر فرض بگیریم تعدادی از افراد خواستار ثبتنام در کنکور بودند و به هر علتی این اتفاق رخ نداد، باید با تدبیر درست مسیرهای استثنا را درنظر بگیریم، نه اینکه قاعده اصلی را کامل تغییر دهیم. بهینهترین نسل را برای درستترین نتیجه انتخاب کنیم. به عنوان پیشنهاد برای استثاها استفاده از استخدامی آموزش و پرورش و اساسنامه ماده ۲۸ دانشگاه فرهنگیان میتواند مسیر خوبی باشد. راه حل دیگری که برای جاماندگان میتوان از آن استفاده کرد تا به هر نحوی از آزمون و استخدام آموزش و پرورش مطلع شوند افزایش ظرفیت از صداوسیما، رسانههای مختلف و پررنگ کردن جایگاه دانشگاه فرهنگیان در افکار مردم است. باید کاری کنیم نسل جدید ارتباط بیشتری با تربیت معلم داشته باشد.
میثاق شمسینی با بیان اینکه ۴ سال آموزش برای انتقال دانش و سرفصلهای آموزشی کافی نیست، خاطرنشان کرد: این زمان برای هویتسازی به دانشجو فرهنگیان است. طبیعتا افراد در ۲۵ سالگی، فرصت و ظرفیت بیشتری برای آموزش دارند تا در سن ۳۰ سالگی که درگیر مشغلههای کاری متعدد و خانواده اند. همین مورد هم تبعاتی دارد که شاید در آینده مشکلساز شود. یکی از ضرورتهای قطعی ارتباط با نسل جدید و برطرف کردن نیازهای او و زنده کردن هویت مدرسه و بهرهگیری از افرادی است که مولفه مهم همزبانی و همافقی با این نسل به شمار میرود.
به گفته وی، امروز معلم کسی است که از لحاظ هویتی به نسل جدید کمک بیشتری کند. مسئله نزدیک بودن سن و درک جهان نوجوان حائز اهمیت است.
وی در پایان اشاره کرد: تصویب این طرح تاثیر چندانی کمبود معلم در کشور ندارد. بهتر است از سیاستگذاری غیر منطقی و غیرعقلانی جلوگیری شود. باید به اولویتها توجه کرد تا از پیامدهای آسیبزا در آینده پیشگیری کرد.
انتهای پیام/
خبرنگار: هلیا خراسانی
نظر شما