به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، خلا ماموریتی در دانشگاه‌های ایران، یکی از مشکلات جدی آموزش عالی است. به طوری که تاکنون بارها در طرح‌ها و مصوبات مجلس شورای اسلامی و شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح شده است؛ اما این مصوبات اجرایی نشده‌اند. برای مثال شورای عالی انقلاب فرهنگی اسفندماه سال ۹۴ طرح آمایش آموزش عالی را تصویب کرد. در ماده‌های یک، سه و پنج مصوبه آمایش به ضرورت ماموریت‌گرایی دانشگاه‌ها اشاره شده است.
بر اساس ماده یک این مصوبه، یکی از اهداف آن توزیع ماموریت آموزش نیروی انسانی متخصص مورد نیاز است. همچنین در ماده سه آمده که وزارت علوم موظف است برای ساماندهی واحدهای آموزش عالی موسسات آموزش عالی را به نحوی تجمیع و ادغام کند که پاسخگوی نیازهای منطقه‌ای و منجر به کاهش هزینه‌های سربار و ارتقای کیفی خدمات شود. در ماده پنج این مصوبه هم ذکر شده است که وزارت علوم برای پاسخگویی به نیازهای کشور در بخش‌های مختلف موظف است طرح ماموریت‌گرایی موسسات آموزش عالی را تدوین و اجرا کند. با وجود این که ۶ سال از تصویب این مصوبه می‌گذرد؛ اما هنوز اجرایی نشده است.
یکی دیگر از مصوبات در حوزه ماموریت‌گرایی دانشگاه‌ها، دستورالعمل طرح ساماندهی و تقویت موسسات آموزش عالی در حال توسعه است که اسفندماه ۹۵ با هدف هم‌افزایی بین مراکز دانشگاهی، استفاده بهینه از منابع و تحقق پوشش تحصیلی جمعیت محلی بر اساس شاخص‌های تعیین شده و کمک به توسعه هدفمند این موسسه‌ها از طریق بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود در دانشگاه‌های توسعه‌یافته تنظیم شد. این مصوبه هم تاکنون اجرایی نشده است.
طرح ساماندهی ماموریت دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی هم به سرانجام نرسید
«ساماندهی ماموریت دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی» عنوان طرح دیگری است که هدف از آن متمرکز کردن دانشگاه‌ها بر ماموریت‌هایشان بود. این طرح فروردین ماه ۱۴۰۰ از سوی مجلس در هفت ماده طراحی شد.
طرح ساماندهی ماموریت دانشگاه‌ها در نظر داشت به مواردی مانند «محدود شدن فعالیت دانشگاه پیام‌نور به مراکز استان‌ها و گسترش دامنه فعالیت آن به خارج از کشور»، «تعطیلی دانشگاه‌های علمی-کاربردی دولتی»، «ممنوعیت ادامه تحصیل کارمندان دولت در ساعات اداری»، «ساماندهی واحدهای آموزش عالی غیردولتی» و «ارائه راه‌حل در زمینه کاهش تعداد دانشجویان دانشگاه‌ها و هزینه‌های وارده بر سیستم» بپردازد.
مرکز پژوهش‌های مجلس ۳۰ بهمن‌ماه ۱۴۰۰ این طرح را بررسی کرده و پیشنهاد رد آن را مطرح کرد؛ چرا که طرح از جامعیت کافی برخوردار نیست، سیاست‌های کلی نظام قانون‌گذاری در آن لحاظ نشده و با برخی قوانین قبلی همپوشانی دارد.
یکی از مهم‌ترین انتقادات وارد شده به طرح ساماندهی ماموریت دانشگاه‌ها، همپوشانی این طرح با طرح آمایش آموزش عالی است. به همین دلیل، برای حل مشکل ماموریت‌گرایی دانشگاه‌ها باید به دنبال راهکارهایی فراتر از تصویب قانون بود.
کارشناسان معتقدند که طرح ساماندهی ماموریت دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی در قوانین و مصوبات متعددی سابقه داشته و خلا قانونی در این موضوع مشاهده نمی‌شود. به همین دلیل، ناموفق بودن کشور در ساماندهی دانشگاه‌ها به ضعف در اجرا مربوط می‌شود. در نتیجه تحقق ساماندهی آموزش عالی نیازمند نظارت جدی مجلس است. ضرورت ساماندهی دانشگاه‌ها بر اساس ماموریت آن‌ها بر هیچ کس پوشیده نیست؛ اما کارشناسان معتقدند که تحقق این هدف با تصویب قانونی به تنهایی امکان‌پذیر نخواهد بود.
انتهای پیام/
نظر شما