به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، انگار همین دیروز بود که با وجود تعداد کم شبکههای تلویزیونی اما به شوق دیدن سریال مورد علاقهمان تلویزیون را روشن میکردیم و منتظر میماندیم تا پخش شود.
سریالها آنقدر جذاب بودند که حتی خیابانها نیز برای تماشایشان خلوت میشد. حالا چند سالی میشود که تلویزیون دیگر یکهتاز میدان نیست و رقبای زیادی پیدا کرده، رقبایی همچون پلتفرمهای اجتماعی، شبکههای ماهوارهای و شبکه نمایش خانگی.
شعبدههای تکراری در جعبه جادو!
جعبه جادو در این سالها نه تنها از میدان رقابت پا پس کشیده بلکه با پخش برنامههای تکراری و سریالهای بیمحتوا آن هم با بازیگرانی که هر بار در یک شبکه حضور دارند باعث شده تا مخاطبانش را یکی پس از دیگری از دست بدهد. موضوعی که مدیران صدا و سیما نیز به آن اذعان دارند. تا جایی که پیمان جبلی رئیس سازمان صدا و سیما در این باره عنوان میکند:
«همه ما به عنوان مسئولین صداوسیما، باید از خودمان بپرسیم چرا احساس علاقهای که مخاطب به هنرمندان و آثارشان داشت، کاهش یافته؟ چرا بعضی آثار که در گذشته با هزینههای کمتر ساخته میشد، ماندگارترند؟ همه ما مقصریم و نمیتوانیم خودمان را تبرئه کنیم.»
بیتوجهی به علایق مخاطبان فاصله میان آنها و تلویزیون را زیاد کرده و آنها نیز تمایلی به تماشای تلویزیون ندارند.
برخی هنرمندان عامل دوری مخاطب از تلویزیون را نا آشنایی مدیران فرهنگی با این رسانه میدانند.
در کنار همه اینها تعطیلی برنامههای پرمخاطب هم بر مشکلات اضافه کرده، اقدامی که جز کوچ مخاطبان از تلویزیون و رجوع به شبکههای خارجی نتیجهای در برنداشته، پس بهتر است تولیدات تلویزیونی به سمتی سوق داده شوند که مردم جامعه پذیرای آن باشند.
در ادامه فیلمی در همین رابطه تماشا میکنید:
انتهای پیام/
نظر شما