به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، نرخ بیکاری فارغالتحصیلان در آمریکا از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲، حدود ۵ درصد کاهش داشته است. به طوری که از ۹ درصد در سپتامبر ۲۰۲۰ به حدود ۴.۱ درصد در دسامبر ۲۰۲۲ رسیده است.
محدودیت در دسترسی به اینترنت وقت محققان را تلف می‌کند
بررسی عملکرد دانشگاه‌های آمریکا نشان می‌دهد که این مراکز برنامه‌هایی جدی برای اشتغال دانشجویان و فارغالتحصیلان دارند. برای مثال دانشگاه MIT برنامه هدایت شغلی و گام‌های مهم آن را برای دانشجویان و فارغالتحصیلان ارائه می‌کند. یک برنامه شغلی با اهداف شغلی کوتاه مدت و بلند مدت و اقداماتی که می‌توانید برای دستیابی به آن‌ها انجام دهید، ذکر کرده است.
برنامه‌های شغلی این دانشگاه به دانشجویان و فارغالتحصیلان در تصمیم‌گیری درباره انتخاب دوره‌ها و کلاس‌هایی که در دانشگاه در خصوص هدایت شغلی برگزار می‌شود، کمک می‌کند. در این دانشگاه فعالیت‌های فوق برنامه شغلی، تحقیق و کارآموزی با این هدف برگزار می‌شود که دانشجویان به این شناخت برسند که شغل مناسب آن‌ها کدام است.
در سایت دانشگاه هشت مرحله یک برنامه شغلی کارآمد بیان شده است که عبارتند از: گزینه‌های شغلی خود را مشخص کنید. با بررسی علایق، مهارت‌ها و ارزش‌های خود از طریق ارزیابی خود، لیستی منتخب از گزینه‌های شغلی تهیه کنید.
گزینه‌های شغلی خود را با مرور اطلاعات شغلی، تحقیق و گفت‌وگو با متخصصان این حوزه محدود کنید. با بهره‌گیری از تجربیاتی مانند کار داوطلبانه و کارآموزی می‌توانید لیست خود را محدود کنید.
حمایت از دانشجویان برای تهیه لیست شغلی مناسب
دانشجویان MIT می‌توانند برای دسترسی به یک ابزار خود ارزیابی آنلاین وارد سیستم شوند که می‌تواند یک نقطه شروع مفید برای تهیه لیست شغلی مناسب هر فرد باشد. اولویت‌بندی کنید. لیست کردن گزینه‌ها کافی نیست. شما باید اولویت‌بندی را انجام دهید.
مهارت‌های برتر شما چیست؟ بیشترین علاقمندی شما چیست؟ چه چیزی برای شما مهم‌تر است؟ این که آیا این کار از نظر فکری چالش‌برانگیز است، مزایای خانوادگی و حیطه دوستانه دارد، مکان مناسب دارد، به شما کمک می‌کند تا بداند چه چیزی برای شما اهمیت دارد.
قرارهای ملاقات مشاوره‌های دانشگاه در انجام این کار کمک می‌کند. مقایسه کنید. امیدوارکننده‌ترین گزینه‌های شغلی خود را در برابر لیست مهارت‌های اولویت‌بندی شده، علاقه‌ها و ارزش‌های خود مقایسه کنید. عوامل دیگر را در نظر بگیرید. شما باید عواملی را غیر از ترجیحات شخصی در نظر بگیرید. تقاضای فعلی برای این زمینه چیست؟
اگر تقاضا کم است یا ورود دشوار است، آیا اهل خطر کردن هستید؟ برای ورود به این شغل چه مدارکی لازم است؟ آیا به آموزش یا آموزش اضافی نیاز دارد؟ انتخاب این گزینه چگونه بر شما و دیگران در زندگی تاثیر خواهد گذاشت؟ مشاوره از دوستان، همکاران و اعضای خانواده را جمع کنید. نتایج و موانع احتمالی را برای هر یک از گزینه نهایی خود در نظر بگیرید. انتخاب کن. مسیرهای شغلی را که برای شما مناسب است انتخاب کنید. اینکه چند مسیر را انتخاب می‌کنید به وضعیت و سطح علاقه شما بستگی دارد.
اگر اهل برنامه‌ریزی هستید، ممکن است شناسایی گزینه‌های مختلف بهترین باشد. ممکن است چندین مسیر برای افزایش تعداد فرصت‌های بالقوه بخواهید. اهداف را تنظیم کنید. اکنون که گزینه‌های شغلی خود را مشخص کرده‌اید، یک برنامه عملی برای اجرای این تصمیم تهیه کنید.
اهداف و گام‌های خاص و محدود برای رسیدن به برنامه خود مشخص کنید. اهداف کوتاه مدت (برای رسیدن به یک سال یا کمتر و اهداف بلند مدت که در یک تا پنج سال به دست می‌آورید) را تعیین کنید.
برنامه اقدام شغلی خود را ایجاد کنید. واقع‌بینامه بودن در مورد انتظارات و جدول زمانی مهم است. اقدامات عملی خاصی را برای دستیابی به اهداف خود بنویسید و به خودتان کمک کنید تا سازماندهی شوند.
آن‌ها را در هنگام تکمیل بررسی کنید؛ اما اصلاح برنامه عمل شغلی خود را در صورت لزوم انجام دهید. اهداف و اولویت‌های شما ممکن است تغییر کند و این کاملا خوب است. با یک مشاور شغلی ملاقات کنید. مشاوران دانشگاه در اینجا برای کمک به شما در تصمیم‌گیری‌های موثر حرفه‌ای هستند. در نهایت اینکه دانشگاه MIT برای صحبت در مورد گزینه‌ها و نگرانی‌های شغلی افراد و قرار ملاقات با متخصصان و مشاوران شغلی برنامه نرم‌افزاری Handshake در وب سایت خود قرار داده است.
انتهای پیام/
نظر شما