به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، معلمان ۱۰ سال چشم‌انتظار اجرای قانونی بودند که کیفیت آموزشی را ارتقا دهد و در بهبود معیشت موثر باشد اما حالا پای صحبت هرکدامشان که می‌نشینی از اجرای دست وپا شکسته این قانون گلایه دارند. در قدم اول انتظارات از اختصاص بودجه کافی برآورده نشد و بعد اجرا و تعیین رتبه‌ها صدای اعتراض معلمان را بلند کرد.
رتبه‌بندی معلمان هم آلوده به مقاله‌فروشی شد / ۴ میلیون بدهید نویسنده و پژوهشگر شوید + عکس
تفاوت حقوق معلمان و دیگر کارمندان دولت
بسیاری از معلمان در پیام‌هایی به ایسکانیوز به روند اجرای رتبه‌بندی معلمان اعتراض کردند. معلمان می‌گویند که هدف بهبود معیشت با اجرای رتبه بندی محقق نشده است. در یکی از پیام‌ها آمده: «واقعا سرگرمی جالبی برای معلمان ایجاد شده. کلیه ادارات ۲ ابر افزایش ۵۰ درصدی فوق العاده شغل گرفتند ولی به معلمان چیزی ندادند. با رتبه بندی ۲سال دارن ما را سرگرم می‌کنند. اونم اگه درست اجرا بشه نهایت در بهترین حالت و بالاترین حد ۲ میلیون تومن اضافه بشه»
یکی از نقدهای پرتکرار در پیام‌های معلمان تفاوت حقوق معلمان و دیگر کارمندان دولت است. یکی از معلمان در این باره نوشته: «تا زمانی که حقوق معلمان نسبت به اکثر کارمندان ۲۰میلیون کمتر ومزایا وتسهیلاتشان صفر باشد، ارزش و اعتباری برایشان نمی‌ماند که بخواهند در دانش‌آموز انگیزه ایجاد کنند.
اول معیشت مطرح است بعد چیز دیگر، این حرف‌ها فقط مسخره کردن معلمان است. ارزش، اعتبار، پیشرفت علمی، صنعتی و تربیتی در کشور وابسته به وضعیت عالی معیشتی معلمان است. معلمی که به علت وضعیت بد معیشتی باید مسافرکشی کند، اعتباری واحترامی نخواهد داشت.
بهتر به جای شعار دادن، عمل کنیم. یک سال اضافه کاری ومعوقات ۲ سال قبل رتبه‌بندی معلمان ۱۴۰۰هنوز پرداخت نشده است. چرا معوقات و مطالبات معوق فقط مربوط به معلمان است؟ کی باید معلمان درک کنیم؟ مسئولان گلایه‌های معلم را به خاطر تبعیض در حقوق ومزایا وتسهیلات با دیگر کارمندان تحمل می‌کنند و اهمیت نمی‌دهند. پایه و اساس هر کشور آموزش و پرورش آن کشور است که کشورهای پیشرفته غربی این موضوع را خوب درک کرده‌اند.»
برخودهای سلیقه‌ای در ارزیابی
گلایه از برخودهای سلیقه‌ای هم مورد دیگری بود که در پیام‌ها عنوان شد. یکی از معلمان در این باره نوشته: «اغلب فرهنگیان در مجموع امتیازات نمره لازم جهت کسب یک رتبه بالاتر را کسب کرده‌اند اما به دلیل یک یا ۲ امتیاز کمتر در بخشی ازشایستکی تخصصی که مربوط به خود اظهاری است ونیاز به مدرک ندارد، رتبه پایین‌تری برای آن‌ها لحاظ شده است که این مشکل نیاز به رسیدگی وبازنگری دارد.»
معلم دیگری هم با انتقاد از نبود دستورالعمل جامع برای تیم‌های ارزیابی نوشته: «جناب دکتر صحرایی خطا مربوط به عدم وجود دستورالعمل جامع برای تیم‌های ارزیابی است. هر فرد ارزیاب قائم به شخص، ارزیابی را انجام می‌دهد؛ مگر می‌شود معلمی با سابقه روشن ۲۵ ساله و کلی تقدیرنامه و مدرک کارشناسی ارشد با رتبه سه از دانشگاه ملی، رتبه یک بگیرد و معلم دیگری با ۱۵ سال سابقه و مدرک لیسانس رتبه چهار بشود؟ این خیلی خنده دار و نشان از نبود خط کش برابر برای همه است. در ثانی به مواردی هم امتیاز داده‌اند که ربطی به آموزش و پرورش و کیفیت تحصیل ندارد. کمک به موسسات خیریه مثل کمیته امداد که ۶ امتیاز برای آن لحاظ کرده‌اند چه ربطی به رسالت معلمان دارد؟ بررسی کنید موارد این‌چنینی زیاد هستند.»
محمدرضا نیک‌نژاد کارشناس آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درخصوص روند اجرای رتبه بندی گفت: من با ریشه رتبه بندی مخالف هستم؛ چراکه ایجاد رقابت بین معلمان اشتباه است. تجربه‌های جهانی هم رتبه بندی را تائید نمی‌کنند. در برخی از ایالت‌های آمریکا این طرح انجام شد اما هیچ سندی وجود ندارد که نشان دهد، رتبه بندی در کیفیت‌بخشی به آموزش موثر بوده است.
وی افزود: الفی کوهن نویسنده آمریکایی در کتاب «نه تنبیه، نه تشویق» می‌گوید که پرداخت پول بیشتر برای کار بیشتر نه تنها در آموزش بلکه در صنعت هم تاثیرگذار نیست. این‌ها پاداش‌های بیرونی محسوب می‌شوند، درحالی که انگیزه‌های درونی فرد می‌تواند در افزایش کیفیت کار او موثر باشد. رتبه بندی یک مشوق بیرونی است.
نیک‌نژاد توضیح داد: در تمام کشورهایی مانند فنلاند، سوئد، سنگاپور و ژاپن که اسم و رسمی در آموزش دارند، ارتقای مالی معلمان براساس سابقه است. در این کشورها بر روند آموزش نظارت وجود دارد، تجربیات و درس‌پژوهی را هم باهم به اشتراک می‌گذارند اما اختیار را به دست معلم می‌سپارند تا کیفیت را ارتقا دهد؛ یک عامل خارجی به نام رتبه بندی نمی‌تواند در کیفیت اثرگذار باشد.
شاخص‌ها و ملاک‌ها درست طراحی نشده‌اند
وی با انتقاد از شاخص‌ها و ملاک‌های درنظر گرفته شده برای ارزیابی معلمان ادامه داد: در بهترین حالت هر چهار سال یک‌بار رتبه من باید تغییر کند، برای مثال من در این مدت می‌توانم با هر روشی رتبه خودم را ارتقا دهم و در این مدت وضعیتم تثبیت شود، کسی هم حواسش به کیفیتی که ارائه می‌دهم نیست.
کارشناس آموزش و پرورش درخصوص نواقص رتبه بندی عنوان کرد: ۱۳ سال طول کشید تا رتبه بندی اجرا شود؛ بعد از آن برای دعوت از ارزیابان فراخوان دادند. بسیاری از ارزیابان همکاری نکردند و به همین دلیل در تکمیل تعداد ارزیابان دچار مشکل شدند؛ کار یک ارزیاب چند برابر شد و فشار کار تمرکز آن‌ها را کم کرد. علاوه بر این اول کت و شلوار رتبه بندی را دوختند بعد سعی کردند که تن بودجه را در آن جای دهند.
وی افزود: زمانی برای ارزیابی مشخص شد و در این بازه زمانی یک چهارم معلمان رتبه بندی شدند، ارزیابی‌های اولیه با دقت بیشتری انجام شده بود اما بعد وقتی با کمبود بودجه مواجه شدند، اختلافی میان وزارت آموزش و پرورش و سازمان برنامه و بودجه ایجاد شد. فشار دیگر نهادها هم باعث شد تا سه چهارم باقی مانده معلمان را طوری رتبه بندی کنند که حتی با چهارچوب‌های خودشان هم مطابقت نداشته باشد. یعنی چهارچوبی را ایجاد کردند که معلمان رتبه‌های بالا نگیرند تا بودجه بیشتر نیاز نباشد.
نیک‌نژاد بیان کرد: من با سی سال سابقه درحالی که کتاب نوشته و مقالات چاپ شده متعددی دارم، در رتبه ۲ قرار گرفته‌ام. بخشی از ارزیابی‌ها با استناد بر مدارک بارگزاری شده است و بخشی دیگر بر مبنای نظر مدیر و ارزیاب صورت می‌گیرد. بخش دوم ارزیابی توصیفی است و عموما در این قسمت رتبه معلمان کم شده زیرا تنها بخشی است که ارزیابان می‌توانند دخالت کنند. من در سال‌های خدمتم معلمی مورد قبول مدیر و اولیا بودم اما چطور وقتی مدیر من را تائید کرده، ارزیابی که شناختی از من ندارد، من را رد کرده است. مشکل اینجاست که برخی شاخص‌ها در رتبه بندی مبهم هستند و افراد باید نظر بدهند و نمی‌توان سندی برای آن ارائه داد.
وی با اشاره به اینکه رتبه بندی فضای بدی را ایجاد کرده است، گفت: برای مثال ۲ معلم در یک مدرسه حضور دارند و معلمی با سابقه بیشتر در رتبه پایین‌تر قرار گرفته و این معلم که از معلمان شاخص شهر است، می‌گوید با این رتبه من شرمنده دانش‌آموزان سابق، خانواده و همکارانم شدم. یا معلمی با دکتری جامعه‌شناسی که چهره‌ای شناخته شده است، در رتبه سه یا چهار قرار گرفته است.
چطور از میان ۹۰۰ هزار معلم تنها حدود هزار نفر در رتبه پنج قرار گرفته‌اند؟
کارشناس آموزش و پرورش اضافه کرد: چطور از میان ۹۰۰ هزار معلم تنها حدود هزار نفر در رتبه پنج قرار گرفته‌اند؟ در میان معلمان افراد بااخلاق و زحمت‌کش کم نیستند اما چطور رتبه بندی نمی‌شوند؟ معلمی دیگر هزینه زندگی را تامین نمی‌کند و عموما مردان معلم بعد از ساعت کاری در اسنپ کار می‌کنند.
وی درخصوص وعده‌های محقق نشده مشئولان افزود: آقای منادی رئیس کمیسیون آموزش می‌گفت که با رتبه بندی حقوق معلمان هشت تا ۱۶ میلیون افزایش پیدا می‌کند اما امروز حقوق معلمان در بهترین حالت ۲ تا چهار میلیون افزایش پیدا کرده است. یعنی حقوق یک معلم با هشت میلیون دریافتی اگر در رتبه پنج قرار گرفته باشد، ۱۴ میلیون دریافت می‌کند. این نمی‌تواند گرهی از زندگی معلمان باز کند.
نیک‌نژاد توضیح داد: طرح اولیه رتبه بندی این بود که هر معلم در هر رتبه حداقل ۸۰ درصد از رتبه معادلش در دانشگاه را دریافت کند اما در نهایت به این شکل شد که معلمانی که رتبه بندی می‌شوند، ۸۵ درصد از پایین‌ترین رتبه دانشگاه را دریافت کنند. این یعنی عملا با رتبه بندی آبی برای معلمان گرم نشد.
سحرخیز معاون اسبق آموزش و پرورش هم با اشاره به نقش وزیر در اجرای رتبه بندی به ایسکانیوز گفت: نحوه اجرای رتبه بندی بعد از ۱۳ سال فاجعه بود. وزیر باید با ساختار آموزش و پرورش آشنا باشد. اینکه بعد از ۳۰ سال به معلم بگوییم بیا برای رتبه بندی امتحان بده، به او توهین کرده‌ایم. معلم باید به روز شود اما این باید با برنامه باشد نه با توهین!
حسین صادقی معاون سابق آموزش و پرورش هم در این باره به ایسکانیوز گفت: اجرای ناصحیح و غیراصولی رتبه‌بندی معلمان بدون فراهم ساختن زیرساخت‌های لازم و تربیت ارزیابان سنجش صلاحیت‌های حرفه‌ای منابع انسانی، نه تنها موجب ارتقای کیفیت آموزشی و افزایش کرامت و منزلت اجتماعی معلمان نشد، بلکه کام معلمان را در آستانه نوروز، تلخ‌تر از پیش کرد و موجب کاهش انگیزه و رضایت‌مندی شغلی معلمان شد.
منادی رئیس کمیسیون آموزش هم از جمله منتقدان است و با انتقاد از نحوه تعیین اعتبارات برای اجرای قانون رتبه بندی فرهنگیان در سال ۱۴۰۲ گفت: سال گذشته ۳۸ هزار میلیارد تومان برای اجرای این قانون تعیین شد که بر اساس آن تاکنون ۹۳۰ هزار معلم رتبه بندی شده که تعدادی از آن ها بازنشسته بودند. ۷۰۸ هزار نفر نیز سایر معلم‌های فعال در این وزارتخانه بودند اما رتبه معلمان را به دلیل کمبود بودجه کاهش می‌دهند حال اینکه رسالت ما در رتبه بندی، افزایش کیفیت آموزش و ارتقای شأن و منزلت معلم است اما در برخی مناطق با رتبه بندی‌های غیرمنطقی شان معلمان را تنزل داده‌اند.
به گزارش ایسکانیوز، یکی از کم و کاستی‌ها در اجرای رتبه بندی بعد از تامین بودجه نبود تعریف درست از ملاک‌ها و شاخص‌های ارزیابی عملکرد است که همین موضوع منجر به اعتراض فرهنگیان شده است. به نظر می‌رسد که مسئولان آموزش و پروش نیازمند بازنگری جدی در نحوه اجرا و تامین منابع هستند، در غیراین صورت علی رغم تمام تلاش‌ها رتبه بندی خود به بن بستی در مسیر پیشرفت آموزش و پرورش تبدیل می‌شود.
انتهای پیام /
نظر شما