به گزارش خبرنگار بینالملل ایسکانیوز، مدت زیادی از آخرین دور مذاکرات رسمی بین ایران و 4+1 برای احیای برجام میگذرد و به نظر میرسد چشمانداز روشنی برای توافق هستهای وجود ندارد. هر چند که اخباری در مورد مذاکرات پنهانی غیرمستقیم بین ایران و آمریکا با میانجیگری عمان به گوش میرسد، اما دو کشور در محافل رسمی این مسئله را رد میکنند. آمریکاییها میگویند توافق هستهای در اولویتهای آنان قرار ندارد و ایران نیز هرگونه توافق موقت را رد میکند. به نظر میرسد که دو طرف وضع موجود را ترجیح میدهند و نیازی به برجام احساس نمیکند. دلیلش هم تقریبا روشن است؛ آمریکا که جنگ اوکراین را در اولویت سیاست خارجی خود قرار داده و ایران نیز این روزها به دنبال بهبود روابط با همسایگان و «سیاست خارجی متوازن» است. همین موضوع در مصاحبهای با پل پیلار -استاد دانشگاه «جرج تاون» و از کارشناسان ارشد اندیشکده بروکینگز- مورد بررسی قرار گرفت.
چرا آمریکا توافق با ایران را ترجیح میدهد؟
متن کامل این مصاحبه بدین شرح است:
- به نظر میرسد اکنون نه ایران و نه آمریکا تمایلی به ادامه مذاکرات هستهای ندارند. فکر میکنید با توجه به شرایط جدید جهانی و منطقهای دیگر نیازی به برجام هست؟
موضوع یک شرایط جدید نیست، بلکه بهترین راه برای مقابله با برنامه هستهای ایران است. ما با سابقه قابل توجهی از موفقیت و شکست در این زمینه مواجه هستیم. در سه سالی که برجام به طور کامل اجرا میشد، این توافق طبق برنامه عمل کرد و ایران محدودیتهای تعیین شده برای برنامه خود را رعایت کرد. در مقابل، سالهای بعدی پس از اینکه دولت ترامپ برجام را کنار گذاشت و سیاست «فشار حداکثری» علیه ایران را دنبال کرد، مشخص شد که این سیاست شکست خورده است؛ زیرا ایران غنیسازی اورانیوم خود را تا حدی بالاتر از قبل گسترش داد. دولت بایدن هیچ نشانه ای از دور شدن از اظهارات خودکار سنتی سیاستمداران آمریکایی مبنی بر حمایت قوی از اسرائیل نشان نمی دهد.
- دولت بایدن تقریبا در هیچ یک از پروندههای سیاست خارجی آمریکا موفقیتی نداشته است. ضعف دولت بایدن را در شرایط فعلی برجام چقدر موثر میدانید؟
من با این ادعا موافق نیستم که دولت بایدن تقریبا در هیچ حوزه سیاست خارجی موفق نبوده است. رهبری ایالات متحده در جلب حمایت بین المللی از اوکراین یک مثال نقض اساسی محسوب میشود. رهبری ایالات متحده در جلب حمایت بین المللی از اوکراین یک نمونه متقابل اصلی است. ضعف اصلی در خصوص برجام مربوط به سیاست داخلی [آمریکا] است. جمهوری خواهان کنگره مصمم به مخالفت با هر چیزی سازندهای هستند که دولت بایدن تلاش میکند به صورت دیپلماتیک با ایران انجام دهد. به همین دلیل است که بایدن آشکارا این موضوع خاص را در فهرست اولویتهای سیاست خارجی خود پایین آورده است؛ حتی با این وجود که او همچنان از بازگرداندن نوعی ترتیبات دیپلماتیک مشابه برجام حمایت کند.
- عدهای معتقدند متحدان آمریکا در خاورمیانه رفته رفته در حال دور شدن از این کشور هستند و خود را با شرایط جدید تطبیق میدهند. جنابعالی در این خصوص چه نظری دارید؟
عربستان سعودی احتمالا بارزترین مصداق این نوع جنبش به حساب میآید؛ هرچند که عوامل دیگری در آنچه ما مشاهده میکنیم، دخیل هستند. به عنوان مثال، پس از سیاستهای بسیار متواضعانه دولت ترامپ در قبال عربستان سعودی، تقریبا هر رابطه بین دولت فعلی ایالات متحده و ریاض فاصله بیشتری را نشان میدهد. کشورهای خاورمیانه عموما مدتهاست متوجه شدهاند که میتوانند از طریق تعامل با چین، روسیه و سایر قدرتهای خارجی به منافع و اهداف خود دست پیدا کنند و لزوما نیازی به نزدیک به ایالات متحده ندارند. گفته میشود که اسرائیل همیشه نزدیکترین رابطه را با ایالات متحده دارد، اما این رابطه تا حد زیادی یک طرفه است و بسیاری از سیاستهای مهم اسرائیل به خواستهها یا منافع آمریکا اهمیت چندانی نمیدهند.
- در صورت تضعیف جایگاه آمریکا در خاورمیانه، چه آیندهای برای اسرائیل متصور هستید؟
روابط ایالات متحده و اسرائیل بسیار بیشتر از هر موقعیت بزرگتر ایالات متحده در خاورمیانه تابع سیاست داخلی ایالات متحده است. اگرچه دولت جناح راست افراطی فعلی اسرائیل باعث شده که سوالات بیشتری به خصوص در محافل حزب دموکرات در این مورد مطرح شود، اما سیاستهای بنیادین هنوز تا حد زیادی تغییر نکرده است. دولت بایدن هیچ نشانه ای از دور شدن از اظهارات خودکار سنتی سیاستمداران آمریکایی مبنی بر حمایت قوی از اسرائیل نشان نمی دهد.
انتهای پیام/
نظر شما