کمبود معلم؛ نتیجه سیاست‌های اشتباه دهه ۷۰

اسماعیل جهانگیری*

به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز، با شروع سال تحصیلی جدید متاسفانه بازهم شاهد رخ دادن حوادث تکراری و ضعف‌های مکرر در حل موضوعات چالش برانگیز مسائل آموزش و پرورش و دانشگاه فرهنگیان هستیم.

بیشتر بخوانید:

نامه بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان به رئیس جمهور/ گلایه از وعده‌های نافرجام

در دهه هفتاد با تدبیر حداقلی و جذب حداکثری نیروی انسانی به هر قیمتی، این سیاست اشتباه ادامه یافت. متاسفانه این موضوع تا وقوع بحران توسط وزارت آموزش و پرورش نادیده گرفته شد. هم اکنون این موضوع گریبان گیر دستگاه مهم تعلیم و تربیت شده و صدها مدرسه بدون معلم مانده است.

 قطعا اگر تدبیری هوشمندانه در تصمیمات مدیران فعلی نباشد و صرفا به فکر پر کردن ظرفیت خالی به هر روشی باشند، دوباره در سه دهه آینده، دچار آسیب در این زمینه خواهیم بود. پس موضوع بحران نیروی انسانی در آموزش و پرورش به گذشته یا حال محدود نیست؛ بلکه آینده نظام را تحت الشعاع قرار می‌دهد و مستلزم توجه و برنامه ریزی است.

گرچه پروژه‌های هوشمندانه جذب در تابستان ۱۴۰۲ نوید بخش یک تحول در شرایط ورود به آموزش و پرورش و دانشگاه فرهنگیان را می‌داد؛ اما تکرار چندساله کمبود نیرو و خالی ماندن مدارس و تصمیمات دقیقه ۹۰ این پرسش را در ذهن ها مطرح می‌کند که چه زمانی دستگاه های اجرایی و مدیریتی باید به انسجام و هماهنگی لازم برسند که صدها مدرسه و هزاران خانواده کمبود معلم در مهرماه و بدو ورود به مدرسه دغدغه و مهمان هر ساله‌شان نباشد؟ آیا تدبیر پرکردن جایگاه معلم صدها مدرسه در پاییز ۱۴۰۲ هم با اولویت کیفیت بخشی است؟ یا با هر کیفیتی باید شاهد جذب حداکثری برای میزهای خالی معلمان باشیم؟

مسئله ضروری دیگر که بر روی کاغذ دستوراتش صادر شده و در میدان عمل گریبار گیر پردیس‌های دانشگاه‌ فرهنگیان به ویژه پردیس فرهنگیان بوشهر شده، موضوع کمبود فضای آموزشی و خوابگاهی است. بعد از دوران ویروس کرونا فشار مضاعفی را به دانشجویان و کادر مدیریت وارد کرده است.

نبود زیر ساخت‌ها در دانشگاه فرهنگیان بوشهر از چند سال گذشته زنگ هشداری را برای سرپرست وقت دانشگاه، نمایندگان مجلس استان و مسئولان مربوطه به صدا در آورده است. حتی خبر تخصیص بودجه به دانشگاه هم شنیده شده است. اما هیچ کس پاسخگوی نیست که این بودجه چه شده است. اکنون این موضوع در سال ۱۴۰۲، یکی از معضلات اصلی دانشگاه فرهنگیان بوشهر شده و سال تحصیلی جدید را به کام دانشجویان تلخ کرده است.

افزایش ورودی های دانشگاه فرهنگیان بوشهر، کمبود فضای لازم و اجرای طرح آماده سازی فضای آموزشی برای چند سال بعد، پرسشی بزرگ را به دنبال دارد؛ اینکه فضای آموزشی که چند سال دیگر آماده می‌شود؛ در زمان حال چطور بحران کمبود فضای خوابگاهی و آموزشی را حل خواهد کرد؟ چگونه می‌توان استانداردهای آموزشی و خوابگاهی را حل نکنیم ولی شعار کیفیت بخشی سر دهیم؟

بنابراین بهتر است که آقای صحرایی در جایگاه وزیر با حضور در استان بوشهر و به دور از فضای بسته و مدیریت شده با دانشجومعلمان و معلمان دغدغه مند جهت حل این معضل دیدار داشته باشند.

مطالبه قطعی دانشجومعلمان از سرپرست دانشگاه فرهنگیان، وزیر آموزش و پرورش، نمایندگان مجلس و مسئولان مربوطه برداشتن گام جدی برای حل معظلات آموزش و پرورش و دانشگاه فرهنگیان به ویژه استان بوشهر است. 

یادداشت عضو شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان کشور*

انتهای پیام/

کد خبر: 1201279

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =