پیمان صالحی معاون پژوهشی وزیر علوم در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، درباره درآمدزایی از پایان‌نامه‌های ثبت‌شده در سامانه نان، اظهار کرد: همه پایان‌نامه‌های دانشجویی، نمی‌توانند به قرارداد صنعتی ختم شوند.

بیشتر بخوانید:

دانشگاه‌ها برای درآمدزایی دانشجویان تمهیداتی در نظر بگیرند

وی افزود: قراردادهای ارتباط با صنعت چند نوع هستند. نخست قراردادهایی که به منظور ایجاد دانش فنی برای کارفرما منعقد می‌شوند، دوم قراردادهایی که در زمینه حل مشکلات صنایع در مراحل مختلف بسته می‌شوند و سوم قراردادهای ارائه خدمات مشاوره.

صالحی با اشاره به سطوح آمادگی فناوری (TRL) تصریح کرد: TRL قراردادهای دانشگاهی مشخص است. TRL بالا برای بخش خصوصی، شرکت‌های دانش‌بنیان و شرکت‌های تولیدی است. دانشگاه‌ها تا TRL چهار فعالیت می‌کنند، از TRL چهار تا هفت به پارک‌های علم و فناوری و  مراکز رشد واگذار می‌شود. TRL از هفت تا 9 هم در اختیار شرکت‌ها برای تجاری‌سازی قرار می‌گیرد.

معاون پژوهشی وزیر علوم با بیان این که بسیاری از قراردادهای ارتباط با صنعت را TRL‌های پایین تشکیل می‌دهند و این طبیعی است، گفت: توقع ما از دانشگاه برای قراردادهای ارتباط با صنعت باید در همین TRL باشد. هزینه تحقیقات بنیادی در برخی موارد به صورت دولتی و در برخی موارد از طریق شرکت‌های خصوصی تامین می‌شود.

وی تاکید کرد: صنایع به دنبال  TRL هفت تا 9 می‌گردند. TRL‌های بالا به قرارداد صنعتی منجر می‌شوند و TRL‌های پایین در سه نوع مشاوره، حل مشکل و تولید دانش کاربرد دارند.

صالحی با تصریح بر این که پایان‌نامه در همه کشورهای دنیا TRL پایین دارند، خاطرنشان کرد: نباید از پایان‌نامه انتظار داشت که مثلا خودرو تولید کند. TRL وقتی بالا می‌روند که مجوزها و استانداردهای لازم برای تولید کسب شده باشد. نباید انتظار قرارداد میلیاردی صنعتی از پایان‌نامه و رساله داشت.

معاون پژوهشی وزیر علوم در پایان اظهار کرد: البته می‌توان طرح‌های بزرگ صنعتی را به چندین طرح کوچک تقسیم کرد و هر کدام در یک پایان‌نامه بررسی شود. مجموع این طرح‌ها به تحقق یک طرح بزرگ صنعتی منجر شود.

انتهای پیام/